Η ύφεση βαθαίνει, η ανεργία φουντώνει και το «επιτελικό κράτος» Μητσοτάκη ασχολείται με τους κολλητούς
Εγκλωβισμένος στα ιδεολογικά και προσωπικά του αδιέξοδα, ο πρωθυπουργός πιάστηκε μάλλον εύκολα στη φάκα της πανδημίας βλέποντας το τυράκι μιας ακόμη νίκης στο πεδίο των εντυπώσεων και αγνοώντας τη μεγάλη παγίδα της οικονομίας και του υφεσιακού σπιράλ.
Προκαλεί μάλιστα ιδιαιτέρως αρνητική εντύπωση το γεγονός ότι η Κομισιόν μοιάζει να γνωρίζει καλύτερα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας απ’ ό,τι το Μαξίμου και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
Γιατί η προειδοποίηση των Βρυξελλών είναι σαφής: η Ελλάδα θα υποστεί τις μεγαλύτερες συνέπειες των περιοριστικών μέτρων από τα 27 κράτη-μέλη επειδή η οικονομία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τουρισμό και τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις.
Επιπροσθέτως η χώρα έρχεται από δεκαετή ύφεση και λιτότητα, έχει τον πιο υψηλό λόγο χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το μόνο που τη σώζει επί του παρόντος από ένα τέταρτο μνημόνιο είναι ότι το χρέος της παραμένει κλειδωμένο στα συρτάρια του ESM και δεν «ταξιδεύει» στις φουρτουνιασμένες θάλασσες των αγορών. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση κυνηγά πιτσιρικάδες στις πλατείες και επιχειρεί να φορτώσει την τραγική απώλεια τριών νέων ανθρώπων στην πυρκαγιά της Marfin τον Μάιο του 2010 στον πολιτικό της αντίπαλο και στην Αριστερά!
Ωστόσο οι προειδοποιήσεις από το εξωτερικό αλλά και στην ημεδαπή –μάλιστα από φιλικές προς την κυβέρνηση πλευρές– επιμένουν πως έρχεται Αρμαγεδδών ο οποίος δεν αντιμετωπίζεται από το αποστειρωμένο περιβάλλον του τηλεοπτικού Σκάι ούτε με το γνωστό «βλέποντας και κάνοντας» ούτε φυσικά με τα πενιχρά 6 δισ. που έπεσαν στην αγορά από το «μαξιλαράκι ασφαλείας» και τις δεκάδες προϋποθέσεις που πετούν εκτός δανεισμού περί το 70% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας.
Ακόμη πιο εκκωφαντική είναι η παντελής απουσία ενός σχεδίου ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας με τη χρήση των όποιων χρηματοδοτικών εργαλείων προσφέρει η ΕΕ τώρα ή στο εγγύς μέλλον. Το ζοφερό περιβάλλον συμπληρώνει η απουσία επενδύσεων που τόσο διαφημίστηκαν από τη ΝΔ την περίοδο που ήταν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι μπουλντόζες στην «εμβληματική» επένδυση του Ελληνικού δεν μπήκαν ποτέ και ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ Αρης Ξενόφος προειδοποίησε προ ημερών μέσω του Reuters ότι για φέτος η Αθήνα αναμένει έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις μεταξύ 350 και 400 εκατ. ευρώ! Θυμίζω ότι η σχετική κυβερνητική πρόβλεψη-στόχος για φέτος ήταν έσοδα 2,4 δισ. ευρώ! Και οι επενδύσεις είναι ένας τομέας τις αστοχίες του οποίου πολύ δύσκολα η κυβέρνηση θα αποδώσει στην Covid-19, αφού οι μπουλντόζες και τα διεθνή κεφάλαια πίσω από τα όποια μεγαλεπήβολα επενδυτικά πρότζεκτ έχουν ανοσία στους κορονοϊούς.
Περί άλλα τυρβάζει
Σε κάθε περίπτωση προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι το Μαξίμου και το οικονομικό επιτελείο συνεχίζουν να αγνοούν επιδεικτικά τις προειδοποιήσεις και τις εφιαλτικές προβλέψεις που τις συνοδεύουν. Μόλις την Πέμπτη η ΓΣΕΒΕΕ προειδοποίησε ότι υπάρχει κίνδυνος να χαθούν 250.000 θέσεις μισθωτής εργασίας και οι επιχειρηματίες προβλέπουν ότι χωρίς ουσιαστικά μέτρα στήριξης πολλοί δύσκολα θα επανέλθουν στην προτέρα κατάσταση και πολλοί εξ αυτών θα πάνε στη λύση του οριστικού λουκέτου.
Την ίδια ώρα βέβαια η κυβέρνηση παίζει την κολοκυθιά με τις εκτιμήσεις για την ύφεση το τρέχον έτος. Ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας έκανε… πολλαπλές προβλέψεις, αν και όλες τις φιλτράρισε επικοινωνιακά. Στην «καλή» εκδοχή που επιφύλαξε για το εσωτερικό της χώρας εκτιμούσε ότι η πτώση του ΑΕΠ θα φτάσει στο 4,7%, ενώ την ίδια ώρα έστελνε στις Βρυξέλλες και το «κακό» σενάριο που προέβλεπε πτώση του ΑΕΠ 7,9%, πρόβλεψη που είχε… παραλειφθεί από το ελληνικό κείμενο!
Λίγες ημέρες αργότερα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης διέψευσε τον υπουργό του δηλώνοντας στο CNN ότι η μείωση του ΑΕΠ θα κυμανθεί στο 10%, ώστε να μη διαψευστεί από την Κομισιόν που δύο ημέρες αργότερα εκτίμησε ότι η πτώση του ΑΕΠ θα ανέλθει στο 9,7%. Στο πολιτικό παιχνίδι συμμετείχε βεβαίως και ο διοικητής της ΤτΕ Γ. Στουρνάρας ο οποίος πολύ εξυπηρετικά για την κυβέρνηση εκτίμησε στις 21/4 ότι η πτώση του ΑΕΠ θα είναι 4% και στο πιο ακραίο σενάριο θα διαμορφωθεί στο 8%, αλλά και ο ΣΕΒ που διεκδικώντας περισσότερα μέτρα στήριξης του επιχειρείν από αυτά που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση υπερέβη τις «γαλάζιες» επικοινωνιακές δεσμεύσεις προβλέποντας πτώση του ΑΕΠ κατά 12%.
Εδώ μιλάμε πραγματικά για τραγέλαφο, αλλά ανεξαρτήτως του ποιο τελικά θα είναι το ποσοστό της ύφεσης, τρία πράγματα δεν αμφισβητούνται: ότι ο λόγος χρέους – ΑΕΠ με βάση τον οποίο μας δανείζουν οι αγορές θα επηρεαστεί επί τα χείρω και ότι για κάθε μείωση του ΑΕΠ κατά 2%, το ποσοστό της ανεργίας αυξάνεται κατά περίπου 1%.
Το τρίτο είναι οι μεροληπτικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη υπέρ κολλητών και γενικότερα «φίλων», η έλλειψη διαφάνειας και οι φωτογραφικές ρυθμίσεις που έχουν γίνει «επιτελικός» κανόνας. Η κυβέρνηση πορεύεται με σημαία τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις αποφασισμένη να κάνει ευκαιρία για ορισμένους την κρίση της πανδημίας. Κι αυτό σημαίνει ότι οι πολλοί και μάλιστα οι πλέον αδύναμοι μένουν ανυπεράσπιστοι στη δύσκολη εποχή μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας.
Το ροζ συννεφάκι
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Μαξίμου υποεκτίμησε σε εγκληματικό βαθμό τις επιπτώσεις της πανδημίας. Πιάστηκε στην κυριολεξία στον ύπνο μέσα στο ροζ συννεφάκι που έφτιαξαν για την κυβέρνηση (στην πραγματικότητα για τον εαυτό τους) τα τηλεοπτικά δελτία και οι εκπομπάρχες. Το ροζ συννεφάκι του γρήγορου, αξιόπιστου και με την επιστημονική σφραγίδα κρατικού μηχανισμού, ο οποίος όταν θέλει γίνεται παράδειγμα προς μίμηση στον πλανήτη αλλά τώρα θα ζήσει την ολική αποδόμηση του «Μένουμε Σπίτι» και την αντικατάστασή του από το «Μείναμε από Χρήματα».
Ηδη η πιάτσα βοά ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δέχεται εισηγήσεις να δραπετεύσει από τα επερχόμενα διά των εκλογών. Οι σκληροί του δημοσιογραφικού πυρήνα που του το εισηγούνται δεν λαμβάνουν υπόψη ούτε τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά της Covid-19 ούτε την κατάρρευση της οικονομίας. Και βεβαίως ουδόλως ενδιαφέρονται για την πλειονότητα των πολιτών αλλά και των επιχειρηματιών, που δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για προσφυγή στις κάλπες μέσα σε έναν χρόνο.
Στην απέναντι όχθη ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούν να πέσει άμεσα με σχέδιο φρέσκο χρήμα στην αγορά, χωρίς να εισακούγονται από την «επιτελική» κυβέρνηση των νεοφιλελεύθερων ιδεοληψιών, των φωτογραφικών ρυθμίσεων και της εξυπηρέτησης… φίλων, ενώ η Φώφη Γεννηματά προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να δει πώς θα ξεφορτωθεί τους σκληρούς αντιΣΥΡΙΖΑ μητσοτακικούς που παραμένουν… στρατοπεδευμένοι μέσα στο ΚΙΝΑΛ.
Το μόνο που δεν αμφισβητείται από κανέναν είναι ότι το ερχόμενο φθινόπωρο θα είναι πάρα πολύ δύσκολο τόσο για τον κόσμο και την οικονομία όσο και για την κυβέρνηση, είτε ανασχηματιστεί δομικά, όπως θέλουν άλλες «γαλάζιες» εισηγήσεις, είτε όχι.
