Τεράστιο “χτύπημα” αποτέλεσε για τον παγκόσμιο πολιτισμό και την ιστορία η μεγάλη φωτιά στο Εθνικό Μουσείο της Βραζιλίας, το οποίο φιλοξενούσε πάνω από 20 εκατομμύρια εκθέματα. Η ζημιά που έχει γίνει πολύ πάνω από οποιοδήποτε χρηματικό ποσό μπορεί να σκεφτεί κάποιος, μιας και πρόκειται για ευρήματα και εκθέματα με αξίες ανεκτίμητες.
Ένα από αυτά ήταν και η «πρώτη Βραζιλιάνα», η Λουζία, που χάθηκε για πάντα αφού το απολιθωμένο κρανίο της, ηλικίας 12.000 ετών, έγινε στάχτη.
«Είναι μια ανυπολόγιστη απώλεια για όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για τον πολιτισμό», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Πάουλο Κνάους, διευθυντής του Εθνικού Μουσείου Ιστορίας, αναφερόμενος στην καταστροφή του Εθνικού Μουσείου του Ρίο όπου φυλάσσονταν μέχρι και χθες οι «εθνικοί θησαυροί» της χώρας.
Μολονότι είχε περισσότερα από 20 εκατομμύρια μοναδικά εκθέματα, αναμφισβήτητα η Λουζία ήταν το διαμάντι του. Ήταν το πρώτο ανθρώπινο λείψανο που ανακαλύφθηκε στη Βραζιλία, το 1970, στην πολιτεία Μίνας Ζεράις, από μια αποστολή με επικεφαλής τη Γαλλίδα ανθρωπολόγο Ανέτ Λαμίνγκ-Εμπερέρ. Ήταν επίσης ένας από τους παλαιότερους σκελετούς ανθρώπων που έχουν βρεθεί σε όλη την αμερικανική ήπειρο.
Με βάση αυτό το κρανίο, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, στη Βρετανία, κατάφεραν να αναδημιουργήσουν ψηφιακά το πρόσωπό της – από την τρισδιάστατη εικόνα φτιάχτηκε και ένα γλυπτό που είχε εκτεθεί επίσης στο μουσείο.
«Ένας θάνατος που είχε προαναγγελθεί»
«Η Λουζία πέθανε στην πυρκαγιά», είπε η Κάτια Μποζέα, η πρόεδρος του Ινστιτούτου Εθνικής Καλλιτεχνικής Κληρονομιάς (Iphan), μιλώντας στην εφημερίδα Estado de S. Paulo. Και αυτός ο θάνατος είχε προαναγγελθεί, πρόσθεσε, αναφερόμενη στις περικοπές στον προϋπολογισμό στον τομέα του πολιτισμού.
Για τον Πάουλο Κνάους, αυτή η έλλειψη μέσων οφείλεται «στη θεσμική κρίση, σε μια κρίση αξιών» που πλήττει τη χώρα του εδώ και πολλά χρόνια. «Είναι παλιό το πρόβλημα αλλά πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για το παρελθόν, πρέπει να σκεφτούμε το μέλλον (…) για να αναστρέψουμε μια διαδικασία που θα μας ντροπιάζει στις επόμενες γενιές», συμπλήρωσε.
Το Εθνικό Μουσείο του Ρίο ντε Τζανέιρο ήταν φημισμένο για τον πλούτο της συλλογής του στον τομέα της Παλαιοντολογίας. Φιλοξενούσε τον σκελετό ενός δεινόσαυρου που είχε βρεθεί επίσης στη Μίνας Ζεράις και 26.000 απολιθώματα άλλων ειδών που σήμερα έχουν εξαφανιστεί.
