Η εταιρεία ύδρευσης της πρωτεύουσας θεωρεί ότι το πιο «ευάλωτο» σημείο στο δίκτυό της είναι ο ανοιχτός αγωγός ( κανάλι) που μεταφέρει νερό από τον Μόρνο και τον Εύηνο. Ο κεντρικός αγωγός υδροδότησης της Αθήνας από τον Μόρνο είχε υποστεί ζημιά σχετικά μικρής έκτασης στην περιοχή Σαράντη της Βοιωτίας, το 2011.
Έτσι η ΕΥΔΑΠ επεξεργάζεται σενάρια κινδύνων, προκειμένου να αποφύγει ένα εκτεταμένο «ατύχημα», όπως αυτό που συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη.Ωστόσο το ενδεχόμενο σοβαρής βλάβης στο δίκτυο, που έχει κατασκευαστεί με διαφορετικές τεχνολογίες, διαφορετικές εποχές και ενίοτε από διαφορετικούς φορείς δεν μπορεί ποτέ να αποκλειστεί.
Την επόμενη εβδομάδα η ΕΥΔΑΠ θα αποστείλει κλιμάκιο στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να καταγράψει τι ακριβώς συνέβη και πώς αντιμετωπίστηκε. «Θέλουμε να μάθουμε από αυτό που συνέβη στη Θεσσαλονίκη. Επεξεργαζόμαστε συνεχώς σενάρια κινδύνων, τα επικαιροποιούμε, κάνουμε ασκήσεις ετοιμότητας, προσπαθούμε να εικάσουμε ποιο θα μπορούσε να είναι ένα πιθανό πρόβλημα. Αυτή είναι μια διαδικασία που δεν σταματά ποτέ», λέει ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, Γιάννης Μπενίσης. «Ο μεγαλύτερος “εφιάλτης” μας είναι το ανοιχτό κανάλι που μεταφέρει νερό από τον Μόρνο, λ.χ. να υποστεί εκτεταμένη ζημιά από έναν ισχυρό σεισμό».
Με δεδομένα τα όσα συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη, το ερώτημα είναι εύλογο: Θα μπορούσε να συμβεί κάτι ανάλογο στην Αθήνα; «Πρόσφατα είχαμε ένα παραπλήσιο περιστατικό στον Αγιο Στέφανο. Υπέστη βλάβη ο κεντρικός τροφοδοτικός αγωγός της περιοχής και χρειάστηκε δύο ημέρες για να αντιμετωπιστεί. Το κυριότερο πρόβλημα ήταν ότι η βλάβη έγινε εκτός του οικισμού, σε σημείο που δεν υπάρχει καν δρόμος, ο οποίος έπρεπε να διανοιχθεί προκειμένου να φθάσει στο σημείο νταλίκα με τον νέο σιδηροσωλήνα. Οταν συμβεί μια βλάβη σε έναν από τους κεντρικούς τροφοδοτικούς αγωγούς, δεν γίνεται να μην υπάρξουν προβλήματα. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι σωστή διαχείριση της κατάστασης με διακοπές στην ύδρευση».
Το δίκτυο ύδρευσης της ΕΥΔΑΠ φθάνει σε μήκος τα 9.500 χλμ. Οπως είναι επόμενο, έχει κατασκευαστεί σε διαφορετικές εποχές (μπορεί να έχουν απομείνει τμήματα ακόμα και από τη δεκαετία του ’30 ή του ’50), από διαφορετικούς φορείς (την ΕΥΔΑΠ, τους δήμους, άλλους), από διαφορετικά υλικά (παλαιότερα αμιαντοσωλήνες, αργότερα τσιμεντοσωλήνες, σήμερα PVC κ.ά.). «Κατά μέσον όρο, κάθε χρόνο αντικαθίσταται το 1%-1,5% του δικτύου. Στο νέο επενδυτικό πρόγραμμα έχουμε θέσει έναν πολύ φιλόδοξο στόχο, να φθάσουμε το 5% ετησίως. Δεν ξέρω αν θα το πετύχουμε, σε αυτή την κατεύθυνση πάντως θα κινηθούμε», λέει ο κ. Μπενίσης.
Τέσσερις ταμιευτήρες
Σήμερα, η Αττική προμηθεύεται νερό από τέσσερις ταμιευτήρες, στον Μόρνο, τον Εύηνο, την Υλίκη (η μόνη φυσική λίμνη) και τον Μαραθώνα. Ο Μόρνος έχει σήμερα περίπου 686,4 εκατ. κυβικά νερού, η Υλίκη 430,2 εκατ. κυβικά, ο Εύηνος 85 εκατ. κυβικά και ο Μαραθώνας 26,6 εκατ. κυβικά νερού. Εφεδρικά η ΕΥΔΑΠ χειρίζεται ένα δίκτυο 100 γεωτρήσεων, που μπορούν συνολικά να προσφέρουν 800.000 κυβικά νερού/ημέρα.
Το νερό υφίσταται επεξεργασία ώστε να καταστεί πόσιμο στις τέσσερις Μονάδες Επεξεργασίας Νερού (ΜΕΝ), στο Γαλάτσι, τις Αχαρνές, το Πολυδένδρι και τον Ασπρόπυργο, που μπορούν να διυλίσουν περίπου 1,9 εκατ. κυβικά ημερησίως. Το δίκτυο των αγωγών συμπληρώνεται από 81 αντλιοστάσια και 55 δεξαμενές (χωρητικότητας 885.000 κυβικών), ώστε να εξυπηρετούνται τα υψηλότερα σημεία της πόλης (έως 600 μέτρα από το επίπεδο της θάλασσας).
Σύμφωνα με την ΕΥΔΑΠ, το δίκτυο ύδρευσης παρακολουθείται σε 24ωρη βάση από σύστημα τηλεελέγχου – τηλεχειρισμού (SCADA) για την παρακολούθηση της λειτουργίας των ΜΕΝ, του δικτύου ύδρευσης, των δεξαμενών αποθήκευσης, των αντλιοστασίων και των σημαντικών κομβικών σημείων του δικτύου. Το σύστημα αυτό περιλαμβάνει 100 θέσεις συνεχούς παρακολούθησης και καταγραφής της λειτουργίας του υδροδοτικού συστήματος.
