Η Μέρκελ το είπε στη σύνοδο κορυφής της Μάλτας, οι Ιταλοί με δηλώσεις του υφυπουργού Γκότζι φαίνεται να το αποδέχονται και εμείς στη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας», ασχολούμαστε με τα τριτεύοντα και ακόμα λιγότερο σοβαρά θέματα.
Αναφερόμαστε στην παραδοχή, για πρώτη φορά επισήμως, από τη Μέρκελ για Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων.
Πρόκειται για μια κολοσσιαία αλλαγή στρατηγικής για το μέλλον της Ευρώπης. Από τη στρατηγική της εμβάθυνσης και της ενοποίησης της συνολικά μεταβαίνουμε στην Ευρώπη των διαφόρων κύκλων με διαφορετικά επίπεδα συνοχής.
Πρόκειται για εξέλιξη η οποία αναμένεται να επισημοποιηθεί στις 25 Μαρτίου, όταν θα συνέλθουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες σε σύνοδο κορυφής με αφορμή την ημερομηνία γέννησης της Ευρώπης, την επέτειο της συνθήκη της Ρώμης.
Τώρα αντί η Ευρώπη να προχωρήσει προς μια τελειοποίηση της ένωσης μέσα από την πολιτική ενοποίηση, φαίνεται να επιλέγεται η Ευρώπη των επάλληλων κύκλων και των πολλαπλών ταχυτήτων. Δηλαδή ουσιαστικά αναδύεται η Ευρώπη με εταίρους Α, Β και Γ κατηγορίας, με ό,τι δυσάρεστο και δυσμενές συνεπάγεται για τις χώρες που θα καταταγούν στις κατώτερες κατηγορίες.
Πρόκειται για ανατροπή βάθρων της Ευρώπης, που μέχρι τώρα γνωρίσαμε, για πλήρη επικράτηση των νεοφιλελεύθερων επιλογών.
Αντί οι Γερμανοί να επιλέξουν την εμβάθυνση και τη μεγαλύτερη ενοποίηση της Ευρώπης, πράγμα που θα τους κόστιζε, γιατί η μεγαλύτερη ενοποίηση σημαίνει και μεταφορά πόρων από τις πλουσιότερες στις φτωχότερες περιοχές μέσω και των δημοσιονομικών πολιτικών, σημαίνει ανάληψη βαρών από τα πλουσιότερα μέρη, σημαίνει επίσης πως οι φτωχότερες χώρες ενισχύονται για να συγκλίνουν οι οικονομίες, επιλέγουν για άλλη μία φορά το εθνικό από το ευρωπαϊκό συμφέρον, δικαιώνοντας ουσιαστικά τον Ντόναλντ Τραμπ, που τους κατηγορεί για εκμετάλλευση των υπολοίπων Ευρωπαίων.
Σημαίνει, εν κατακλείδι, πως στην περίπτωση της εμβάθυνσης της ενοποίησης, μέσω της πολιτικής ενοποίησης, οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί και λοιποί βόρειοι, θα αναγκαστούν να αναλάβουν περισσότερα βάρη για την κοινή άμυνα και την κοινή εξωτερική πολιτική, πράγμα που προσπαθούν να αποφύγουν, τορπιλίζοντας ακόμα και το πείραμα της ενωμένης Ευρώπης συνολικά. Το πόσο ανιστόρητοι είναι θα το αποδείξει η ιστορία, αλλά δυστυχώς τότε θα είναι πολύ αργά για την Ευρώπη.
Από την πρόταση για Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων φαίνεται, πως δεν επιθυμούν να αναλάβουν τα ιστορικά βάρη και για αυτό στρίβουν δια του αρραβώνος της …Ευρώπης των πολλαπλών ταχυτήτων.
Η εξέλιξη αυτή σημαίνει τεκτονικές αλλαγές για την Ελλάδα, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες είχε στηρίξει τη στρατηγική της στην ενοποιημένη Ευρώπη, στην εμβάθυνση της ενότητας.
Σημαίνει πως τώρα η χώρα μας ενδεχομένως να χρειαστεί να χαράξει μία νέα στρατηγική και νέα προσέγγιση πολλών καυτών ζητημάτων ακόμα και της ίδιας της θέσης της στο νέο κόσμο, που φαίνεται να αναδύεται ύστερα από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.
Κάποιοι ενδεχομένως να πουν πως είναι πρόωρο. Όμως η ιστορία έχει διδάξει πως οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι για οποιαδήποτε εξέλιξη, διότι διαφορετικά το τίμημα θα είναι πάρα πολύ βαρύ και σκληρό, ιδίως για μία χώρα που βρίσκεται ακόμα σε κρίση και έχει την ανάγκη των εταίρων της για να σταθεί στα πόδια της, εταίρων οι οποίοι τώρα φαίνεται να επιλέγουν αποκλίνουσες στρατηγικές για την Ευρώπη αντί για τις συγκλίνουσες που ως τώρα ήταν ο κανόνας.
Για αυτό κυβέρνηση και κόμματα, ας αφήσουν στο πλάι τις ανόητες αντιπαραθέσεις για μικροπροβλήματα και ας εγκύψουν στο μεγάλο, το κολοσσιαίο ζήτημα που φαίνεται να αναδύεται και θα καθορίσει το μέλλον της χώρας και της Ευρώπης. Ας επιχειρήσουν να βρουν κοινές εθνικές θέσεις και στρατηγικές. Το μέλλον της πατρίδας απαιτεί κοινή εθνική αντιμετώπιση αυτού του κολοσσιαίου ζητήματος και η ιστορία θα είναι σκληρή, άτεγκτη και αμείλικτη με αυτούς που θα καταδικάσουν τη χώρα στην παρακμή.
Γιατί Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων, μπορεί να συνεπάγεται για την πατρίδα μας επιστροφή σε σκοτεινούς χρόνους.
