Το κοινοβούλιο της Ιταλίας ενέκρινε τη Μ. Τρίτη μέτρα για την επιτάχυνση των διαδικασιών ασύλου, μειώνοντας τον αριθμό των εφέσεων που μπορούν να ασκούνται και επιταχύνοντας τις απελάσεις εκείνων οι αιτήσεις των οποίων για να τους προσφερθεί διεθνής προστασία απορρίπτονται.
Μετά το 2014, ο αριθμός των μεταναστών που φθάνουν στις ακτές της Ιταλίας έχει αυξηθεί ραγδαία, με τη χώρα να έχει υποδεχθεί πάνω από μισό εκατομμύριο ανθρώπους. Βάσει του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι Αρχές είναι υποχρεωμένες να δημιουργούν τα λεγόμενα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής (ΚΕΠΥ) ή «hotspots», όπου οι μετανάστες που έχουν δικαίωμα να λάβουν άσυλο διαχωρίζονται από εκείνους που δεν έχουν.
Τα τελευταία χρόνια οι αιτήσεις για τη χορήγηση ασύλου στην Ιταλία αυξήθηκαν αλματωδώς, προσθέτοντας έναν μεγάλο φόρτο εργασίας στα δικαστήρια, καθώς οι διαδικασίες και οι εφέσεις συχνά διαρκούν ακόμη και χρόνια.
Με τους νέους κανόνες που εγκρίθηκαν χθες, στην απόφαση για τη χορήγηση ασύλου ή μη θα μπορεί πλέον να υποβληθεί μόνο μία έφεση, όχι δύο, ενώ η προθεσμία για την υποβολή θα είναι ένας μήνας.
Ο νόμος, που έχει πάρει το όνομά του από τον υπουργό Εσωτερικών Μάρκο Μινίτι και τον υπουργό Δικαιοσύνης Άντρεα Ορλάντο, δημιουργεί 26 νέες διευθύνσεις σε δικαστήρια όλης της χώρας, οι οποίες θα ασχολούνται αποκλειστικά με υποθέσεις μεταναστών.
Ακόμη, προβλέπει ότι το Υπουργείο Εσωτερικών θα διορίσει 250 πρόσωπα μέσα στα επόμενα δύο χρόνια που θα εργάζονται ως μέλη ειδικών κρατικών επιτροπών που θα χειρίζονται τις αιτήσεις ασύλου.
Η μη κυβερνητική οργάνωση Διεθνής Αμνηστία τόνισε χθες ότι την ανησυχεί πολύ η «σημαντική μείωση των διαδικαστικών εγγυήσεων για τους αιτούντες άσυλο» και ότι οι νέες διαδικασίες ενδέχεται να είναι αντισυνταγματικές και μεροληπτικές.
«Η ταχύτερη έκδοση αποφάσεων είναι προς το συμφέρον αυτών που ζητούν άσυλο, αλλά αυτό δεν πρέπει να οδηγήσει στην περιστολή των δικαιωμάτων» των μεταναστών, επεσήμανε ο Αντόνιο Μαρκέζι, επικεφαλής του παραρτήματος της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ιταλία.
Οι νέοι κανόνες εγκρίθηκαν από την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Πάολο Τζεντιλόνι στις αρχές του Φεβρουαρίου με ένα κατεπείγον διάταγμα. Η Ρώμη επιχειρηματολόγησε ότι τα μέτρα αυτά ήταν απαραίτητα, διότι ο φόρτος εργασίας των δικαστηρίων αυξανόταν εκθετικά και τα κέντρα υποδοχής αιτούντων άσυλο είχαν γεμίσει.
Βάσει του ιταλικού δικαίου, τα διατάγματα αυτού του είδους πρέπει να παίρνουν τη μορφή νόμων και να εγκρίνονται από τη βουλή εντός 60 ημερών.
Η κυβέρνηση της Ιταλίας υπολογίζει ότι θα δαπανήσει για τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης 3,9 δισεκατομμύρια ευρώ εφέτος, ποσό σχεδόν τριπλάσιο από αυτό που απαιτήθηκε το 2013. Οι ετήσιες δαπάνες ενδέχεται, εάν οι αφίξεις αυξηθούν, να φθάσουν τα 4,3 δις ευρώ, ποσό ίσο με το ένα τέταρτο του ιταλικού αμυντικού προϋπολογισμού.
