Η διαδικασία των κρίσεων στις ΕΔ είναι ένα θεσμικό γεγονός κορυφαίας σημασίας για το στράτευμα αλλά και για την καριέρα των αξιωματικών και για το λόγο αυτό η Πολιτεία, θα πρέπει να το αντιμετωπίζει με την ανάλογη υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Θα πρέπει δηλαδή η Πολιτεία να αποδίδει εμπράκτως την τιμή την οποία οφείλεται να αποδοθεί σε αυτούς τους οποίους έχει ορίσει, να προασπίσουν την Εθνική Ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα.
Φέτος οι Κρίσεις είχαν αρκετά σημεία που προκάλεσαν σχόλια και προβληματισμό. Έμπειροι παρατηρητές που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα τόνισαν κατηγορηματικά ότι όταν εισερχόμεθα σε επιλογές, με την αλλαγή τόσων ανώτατων αξιωματικών, οι οποίοι κατέχουν θέσεις υψηλής επιχειρησιακής ευθύνης, αυτομάτως δημιουργούνται προβλήματα λειτουργικότητας, επηρεάζεται το ηθικό και η επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Και αυτό διότι όταν αλλάζει η πλειοψηφία των Διοικητών μειζόνων επιχειρησιακών σχηματισμών, οι αντικαταστάτες για να ενημερωθούν, θέλουν απαραίτητα ένα χρονικό διάστημα. Ως εκ τούτου όταν βρισκόμαστε σε περίοδο κρίσης, με την Τουρκία να εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά επί καθημερινής βάσεως, δεν είναι φρόνιμο να γίνονται τόσο μεγάλες κινήσεις.
Μελανό σημείο φέτος αποτέλεσε και η αλλαγή του Αρχηγού ενός Κλάδου ενώ αυτός βρισκόταν στο εξωτερικό, γεγονός που σχολιάστηκε αρνητικά σε ότι αφορά το επίπεδο των εντυπώσεων αλλά και το σεβασμό της υπόληψης του ίδιου Θεσμού από την Πολιτεία.
Η κρίσεις και το σύστημα αξιολόγησης
Σε ότι αφορά τις πρόσφατες τοποθετήσεις που ολοκλήρωσαν τη διαδικασία σε ΕΣ, ΠΝ και ΠΑ, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι πρόκειται περί εξαιρετικών αξιωματικών με ήθος εντιμότητα, εργατικότητα που είναι βέβαιο ότι θα συμβάλουν τα μέγιστα στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των ΕΔ.
Ορισμένες παρατηρήσεις υπάρχουν όμως ως προς τα ειδικά κριτήρια επιλογής και τους παράγοντες που επηρεάζουν την όλη διαδικασία.
Ως γνωστόν οι ΕΔ έχουν ένα πλήρες σύστημα αξιολόγησης που ξεκινάει από τη μέρα που ορκίζεται ένα στέλεχος (πχ ένας Ανθυπολοχαγός στην Σχολή Ευελπίδων μέχρι την ημέρα που αποστρατεύεται), το οποίο δεν συναντάμε πουθενά αλλού στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.. Απλή αναφορά και μόνο της έννοιας «αξιολόγηση» στο Δημόσιο προκαλεί απέχθεια και καχυποψία, με αποτέλεσμα όποτε και όπου εφαρμόζεται, να μην αποδίδει το ζητούμενο που η είναι η προαγωγή των άξιων και ικανότερων.
Παρόλα σε ότι αφορά τις Ε.Δ, υπάρχουν κάποιοι εξωτερικοί παράγοντες οι οποίοι παρεμβαίνουν και επηρεάζουν τις εξελίξεις. Τέτοιος παράγοντας είναι η στήριξη ενός αξιωματικού από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Ως αποτέλεσμα παρατηρείται το φαινόμενο ικανότατοι αξιωματικοί να αποστρατεύονται χωρίς προφανή αιτία ή άλλοι να προάγονται χωρίς ενδεχομένως να πληρούν το σύνολο των ουσιαστικών προϋποθέσεων.
Κρίσεις Ενόπλων Δυνάμεων και Σήμα Παραμεθορίου
Δεν στάθηκε δυνατόν να μην αποτελέσει αντικείμενο σχολιασμού μέσα στους κύκλους του στρατεύματος, ότι σε ορισμένες περιπτώσεις σε ότι αφορά την ανάληψη κρίσιμων θέσεων διοίκησης, παρατηρείται ότι στις στολές των προαχθέντων, λείπει από ορισμένους ένα συγκεκριμένο.. διακριτικό.
Πρόκειται για ένα διακριτικό του Στρατού Ξηράς που μάλλον δεν είναι ευρέως γνωστό. Είναι το διακριτικό υπηρεσίας παραμεθορίου που υπάρχει σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με τα έτη υπηρεσίας σε παραμεθόριο περιοχή της Ελλάδας.
Σε αντίθεση με τα διακριτικά σήματα ειδικών σχολείων εκπαίδευσης, το σήμα υπηρεσίας παραμεθορίου φέρεται πάνω από τη δεξιά τσέπη του χιτωνίου και χωρίζεται στις ακόλουθες τρεις τάξεις:
-Α’ Τάξη
Το διακριτικό της Α’ Τάξης είναι χρυσό και απονέμεται έπειτα από 15 έτη υπηρεσίας σε παραμεθόριο περιοχή.
-Β’ Τάξη
Το διακριτικό σήμα της Β’ Τάξης είναι αργυρό και υποδηλώνει 10 έτη υπηρεσίας σε παραμεθόριο περιοχή.
-Γ’ Τάξη
Στη Γ’ Τάξη, το διακριτικό σήμα είναι χάλκινο και απονέμεται στα 5 έτη υπηρεσίας σε παραμεθόριο περιοχή.
Διαπιστώνει λοιπόν κανείς ότι σε ορισμένα ανώτατα στελέχη, το υπόψη διακριτικό απουσιάζει. Δηλ. στα 30- 35 περίπου έτη της στρατιωτικής τους υπηρεσίας δεν έχουν υπηρετήσει ούτε πέντε χρόνια σε παραμεθόριο.
Αυτό δημιουργεί αυτομάτως προβληματισμό καθόσον η γνώση των ειδικών συνθηκών επιχειρησιακής λειτουργίας, σχεδιασμού, απαιτήσεων και κατ επέκταση ελλείψεων που χρίζουν βελτίωσης, είναι στοιχειώδες προαπαιτούμενο ώστε με την ανάληψη καθηκόντων σε υψηλότερες θέσεις, τα στελέχη αυτά να μπορούν να διαχειριστούν αποτελεσματικά την Διοίκηση, Σχηματισμών σε Έβρο και νησιά.
Εκεί εισέρχονται λοιπόν τα κριτήρια κατοχής μεταπτυχιακών τίτλων, γνώση ξένων γλωσσών, η ενασχόληση με δημόσιες σχέσεις και η δυνατότητα πολιτικής στήριξης που επηρεάζουν τελικά σε σημαντικό βαθμό την προαγωγή κάποιου αξιωματικού, έναντι της γνώσης του ευαίσθητου επιχειρησιακού χώρου Έβρου και νήσων.
Σε κάθε περίπτωση πάντως όλοι συμφωνούν ότι βασικό ζητούμενο είναι η διαδικασία των Κρίσεων να γίνεται πάντα με κύριο γνώμονα την αξιοκρατία, ώστε το στράτευμα να διοικείται σε κρίσιμες θέσεις από τους καλύτερους.
Η αλλαγή δομών αλλάζει την τακτική
Σημειώνεται επίσης από έμπειρες πηγές ότι νέες Δομές δημιουργούν τις προϋποθέσεις αλλαγής της τακτικής, εφόσον διαφοροποιείται σημαντικά η τεχνολογική υπεροχή των μέσων.
Στη χώρα μας, με τις εδαφικές ιδιομορφίες και την υπάρχουσα απειλή πολύ κοντά μας, είναι απόλυτα απαραίτητο να έχουμε δομές που να εξασφαλίζουν γρήγορη λήψη αποφάσεων και ταχεία αντίδραση, με μεγάλη ισχύ πυρός που θα μεταφερθεί στο κέντρο βάρους του αντιπάλου, την κατάλληλη στιγμή.
Σύμφωνα λοιπόν με τα σημερινά δεδομένα είναι αναγκαία η μείωση του αριθμού των υπαρχόντων μονάδων και η αύξηση της ισχύος πυρός των υπολοίπων. Η διατήρηση δομών, απλά και μόνο για να υπάρχουν επιπλέον θέσεις ανωτάτων αξιωματικών ή για να εξυπηρετούνται τοπικά συμφέροντα αποτελεί λαϊκισμό και κατασπατάληση δυνάμεων και πόρων.
Ο εξοπλισμός των μονάδων με πανάκριβα οπλικά συστήματα και μέσα ενώ διατηρούνται οι παλαιές δομές, στερεί τις νέες δυνατότητες των όπλων και αποτελεί επικίνδυνο και σπάταλο αναχρονισμό. Ήδη, υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στον τομέα αυτό…
