Όπως φαίνεται η ιδέα του Διονύση Σαββόπουλου, πριν μερικά χρόνια, να εγκαταστήσει το ελληνικό κράτος πρόσφυγες και μετανάστες σε βραχονησίδες βρίσκει ευήκοα ώτα στα γαλάζια στελέχη επί αρχηγίας της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη.
Τα νέα μακρονήσια επανέφερε στο τραπέζι των αναζητήσεων για χώρους που θα κατασκευάσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα νέα στρατόπεδα για τους πρόσφυγες, ο βουλευτής και τέως υπουργός Δικαιοσύνης σαμαρικός Χαράλαμπος Αθανασίου. Και φαίνεται ότι πολυάρεσε στον έτερο σαμαρικό περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου Κώστα Μουτζούρη, που τον πρότεινε στον υπουργό Μετανάστευσης Νότη Μηταράκη.
Δεν ξέρουμε αν επιλεγούν τελικά τα ακατοίκητα νησάκια στο Αιγαίο για την κατασκευή των κλειστών στρατοπέδων για την εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών.
Και μόνο όμως ότι το συζητούν τα γαλάζια στελέχη, ως πιθανή διέξοδο στο αδιέξοδο που έχει περιέλθει η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας για το προσφυγικό μετά τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών όχι μόνο σε πέντε νησιά αλλά και σε περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας μετά τα ψέματα που υποσχέθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να εκλεγεί, αποδεικνύει για ακόμα μία φορά ότι η Δεξιά σε όλες της τις εκφάνσεις δεν αλλάζει μυαλά όσα χρόνια και αν περάσουν και όσες καταστροφές και αν επιφέρει στη χώρα.
Αποδεικνύεται όμως και ακόμα κάτι. Ότι κουμάντο στη Νέα Δημοκρατία και καθοδηγητές του πρωθυπουργού είναι τα ακροδεξιά στελέχη της που έχουν επικεφαλής τους τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Γιατί ποια άλλα μαύρα στην κυριολεξία μυαλά, θα σκεπτόντουσαν σοβαρά να στοιβάξουν σε ένα ξερονήσι 7.000 ανθρώπους;
Όσο περνάει ο χρόνος της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία τόσο περισσότερο αποκαλύπτεται το μαύρο πρόσωπο της ακροδεξιάς που κρυβόταν κάτω από το προσωπείο του εκσυγχρονισμού που παρουσίαζαν μέχρι τον περασμένα Ιούλιο τα στελέχη και ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας.
Τώρα αποδεικνύεται ότι τις αποφάσεις του πρωθυπουργεύοντος Κυριάκου Μητσοτάκη τις υπαγορεύει χωρίς πλέον να κρύβεται ο Αντώνης Σαμαράς.
Μετά τις αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας είναι πλέον δεδομένο ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο καθυστέρησης της αντίδρασης των δημοκρατικών κομμάτων και πολιτών.
Οι άνθρωποι που κυβερνούν τώρα τη χώρα θέλουν να μας γυρίσουν με το πρόσχημα του προσφυγικού στη δεκαετία του ’50, με έλεγχο του Τύπου, της Δικαιοσύνης, του Δημόσιου Τομέα και της ζωής των πολιτών.
Θεωρείται αυτονόητο ότι δεν θα τους αφήσουμε.
