Η Τουρκία έγινε μέλος του ΝΑΤΟ το 1952. Από τότε εξοπλίζεται αδιάκοπα με βαρύ οπλισμό ενισχύοντας τα ταμεία των “συμμάχων”. Σήμερα έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμητικά Στρατό του ΝΑΤΟ.
Οι αλόγιστοι εξοπλισμοί περιόρισαν το ρυθμό ανάπτυξης της χώρας. Καθυστέρησε η εκβιομηχάνιση και οι όποιες επενδύσεις έγιναν δεν ήταν αποδοτικές όσο έπρεπε.
Μια παράλληλη πορεία ακολούθησε και η Ελλάδα. Δεν μπόρεσε να επενδύσει στον ανθρώπινο παράγοντα, στις υποδομές και στους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας. Υπήρξε , όμως, συνεπέστατη στις υποχρεώσεις της έναντι της “Συμμαχίας” . Ακόμα και τώρα, χρεοκοπημένη και με πτωχευμένο το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της , εκπληρώνει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της. Σε αντίθεση μάλιστα , με μεγάλες χώρες όπως η Γερμανία, η οποία κατά δήλωση του Αμερικανού Προέδρου χρωστά 300 δις στο ΝΑΤΟ!
Φυσικά και οι δυο χώρες δεν είχαν καμία συμπαράσταση από τους “συμμάχους” την ώρα που τους είχαν ανάγκη. Ενδεικτικό παράδειγμα η απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο και η μη επίλυση του προβλήματος του Νησιού εδώ και τόσα χρόνια.
Βαρύ τίμημα πλήρωσε και η Τουρκία, η οποία για τις υπερφίαλες επιδιώξεις του Ερντογάν εισέβαλε στη Συρία, ελπίζοντας να καταφέρει να δημιουργήσει μια ενδιάμεση ζώνη προστασίας στα σύνορα της . Οι ΗΠΑ απέρριψαν το αίτημα της Άγκυρας , υποστήριξαν τους Κούρδους και τώρα η χώρα αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο εφιάλτη της , την επικείμενη ανεξαρτησία του Κουρδιστάν.
Η Άγκυρα επένδυσε πολλά όνειρα στον Κούρδο ηγέτη Μπαρζανί, τον οποίο υποδέχθηκε με κόκκινο χαλί στην Άγκυρα το 2010. Ο Ερντογάν ως πρωθυπουργός επισκέφθηκε το Ερμπίλ στις 29 Μαϊου 2011. Οι δυο πλευρές σύναψαν εμπορικές συμφωνίες, τουρκικές Τράπεζες άνοιξαν υποκαταστήματα στο Βόρειο Ιράκ και η ΤΗΥ άρχισε να πετά στην πρωτεύουσα Ερμπίλ.
Το περιφερειακό συμβούλιο του Κιερκούκ ύψωσε την Τρίτη τη σημαία του Κουρδιστάν. Εντάχτηκε δηλαδή, επισήμως στην κυριαρχία του Μπαρζανί. Την επομένη ακριβώς συνεδρίασε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας. Συζητήθηκαν όλα τα θέματα που αφορούν το δημοψήφισμα αλλά δεν είπαν λέξη για το Κιουρκιούκ που ανήκει στα εδάφη που δικεδικεί με Ιερό Ορκο (Misak-I Milli) η Άγκυρα.
Πόσο εύκολα ξεχνούν τον Ιερό Όρκο και τις διεκδικήσεις τους όταν τους τραβήξει λίγο το αυτί ο θείος Σαμ;
Το ίδιο διάστημα επισκέφθηκε την Άγκυρα ο Αμερικανός υπουργός εξωτερικών Tillerson . Η συζήτηση με τον Τούρκο ομόλογο του διεξήχθη κάπως έτσι:
Τσαβούσογλου: Μη συνεργάζεστε με τους Κούρδους
Tillerson: Είμαστε αποφασισμένοι να λάβουμε δύσκολες αποφάσεις.
Τσαβούσογου: Να φύγει ο Άσαντ από την εξουσία
Tillerson: Αυτό είναι θέμα για το οποίο θα αποφασίσει ο λαός της Συρίας.
Τσαβούσογλου: Να μας δώσετε τον Γκιουλέν
Tillerson: ………..
Από την κοινή συνέντευξη των δυο ανδρών αποκαλύφθηκε ο λόγος της επίσκεψης του Αμερικανού αξιωματούχου.
Ο κ. Tillerson δήλωσε ευθαρσώς ότι κοινός στόχος με την Άγκυρα είναι η μείωση της επιρροής του Ιράν στην περιοχή.
Ο Τσαβούσογλου δεν έβγαλε άχνα.
Συνεπώς οι ΗΠΑ εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους για τη συμμετοχή της Τουρκίας στην συνάντηση που πραγματοποίησαν η Ρωσία, η Συρία και η Τουρκία στην Αστάνα.
Ανέθεσαν νέο ρόλο στην Τουρκία, για να την χρησιμοποιήσουν στις επιδιώξεις τους έναντι της Τεχεράνης. Για αυτό τερμάτισαν και την επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη.
Ο Ερντογάν, αντί να αμφισβητεί τις διεθνείς συνθήκες που προστατεύουν τα σύνορα της χώρας του, καλά θα κάνει να διαβάσει την Ιστορία της πατρίδας του και να διδαχθεί από το πάθημα των Νεοτούρκων.
Ο Ενβέρ Πασά δεν έκρυβε τον ενθουσιασμό του για την συμμετοχή των Οθωμανών στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Γερμανών. Πίστευε ότι έτσι θα ξεπερνούσε όλα τα εσωτερικά του προβλήματα . Τα αποτελέσματα, όμως, της επιλογής του ήταν τραγικά. Διαλύθηκε μια ολόκληρη αυτοκρατορία.
Δυστυχώς αυτή είναι η μοίρα των “πιστών συμμάχων” που στηρίζονται στις υποσχέσεις των Μεγάλων.
