Ομαδικές εκτελέσεις δια απαγχονισμού, συστηματικά βασανιστήρια. Η φυλακή Σεντνάγια της Δαμασκού είναι η κόλαση επί της Γης. Και οι χιλιάδες που έχουν εκτελεστεί, έχουν ταφεί σε μαζικούς τάφους και οι οικογένειές τους δεν ειδοποιήθηκαν ποτέ.
Ακόμη ένα έγκλημα. Ένα έγκλημα πολέμου στη Συρία του εμφυλίου που μπαίνει πια στον έβδομο χρόνο του. Όταν πριν από μερικούς μήνες ο Άσαντ υποσχόταν στους πολιορκημένους του Χαλεπίου αμνηστία για να του παραδώσουν την πόλη, κάποιοι τον πίστεψαν και παραδόθηκαν. Φαίνεται πως, όπως και πολλοί άλλοι, έκαναν λάθος.
Από το 2011 όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος στη χώρα και μέχρι το 2015, το καθεστώς Άσαντ έχει εκτελέσει χιλιάδες κρατούμενους στη στρατιωτική φυλακή Σεντνάγια της Δαμασκού. Τους εκτέλεσαν ομαδικά δια απαγχονισμού. Είχε προηγηθεί ο συστηματικός και βάναυσος βασανισμός τους. Τα σοκαριστικά στοιχεία φέρνει στο φως η Διεθνής Αμνηστία και φυσικά ο Άσαντ και το καθεστώς της Συρίας αρνούνται πως είναι αληθή.
Σύμφωνα με την οργάνωση, οι εκτελέσεις έγιναν από 2011 έως το 2015 αλλά συνεχίζονται και αποτελούν εγκλήματα πολέμου. Η Διεθνής Αμνηστία ζήτησε την παρέμβαση του ΟΗΕ
Σύμφωνα με την έκθεση της Αμνηστίας, κατά μέσο όρο 20-50 άνθρωποι απαγχονίζονταν κάθε εβδομάδα στη στρατιωτική φυλακή Σεντνάγια, βόρεια της Δαμασκού. Μεταξύ 5.000 και 13.000 άνθρωποι εκτελέστηκαν στη Σεντνάγια στα τέσσερα χρόνια όπου η λαϊκή εξέγερση στη Συρία μετατράπηκε σε εμφύλιο πόλεμο.
“Τα θύματα είναι κατά κύριο μέρος πολίτες που θεωρείται ότι αντιτάχθηκαν στην κυβέρνηση”, έγραφε η αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας. “Πολλοί από τους κρατούμενους στη στρατιωτική φυλακή της Σεντνάγια έχουν θανατωθεί μετά από επαναλαμβανόμενα βασανιστήρια και από τη συστηματική αποστέρηση τροφής, νερού, φαρμάκων και ιατρικής περίθαλψης”.
Οι κρατούμενοι, μεταξύ τους πρώην μέλη του στρατού που θεωρούνταν ύποπτα για απιστία στην κυβέρνηση και άτομα που συμμετείχαν σε διαδηλώσεις, πέρασαν από δίκες-μαϊμού σε στρατιωτικά δικαστήρια και μερικές φορές εξαναγκάστηκαν σε ομολογίες μετά από βασανιστήρια, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία.
Οι εκτελέσεις έγιναν κρυφά και τα θύματα τάφηκαν σε μαζικούς τάφους έξω από την πρωτεύουσα, ενώ οι οικογένειές τους δεν ειδοποιήθηκαν για την τύχη τους, πρόσθεσε η οργάνωση. Η αναφορά βασίστηκε σε συνεντεύξεις με 84 μάρτυρες, μεταξύ των οποίων και πρώην φύλακες και αξιωματικοί, κρατούμενοι, δικαστές και δικηγόροι, καθώς και ειδικοί φυλακών στη Συρία.
