Χάσμα Α.Τσίπρα-Π.Καμμένου και πρόταση του τελευταίου να «να ανταλλάξει τον ίδιο με τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς αν αυτή η λύση ικανοποιεί την τουρκική πλευρά». Σε εξέλιξη βρίσκεται υπόγεια διαπραγμάτευση της Αθήνας με την τουρκική πλευρά με στόχο την επιστροφή των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, διαπραγμάτευση η οποία φέρει τριγμούς και ίσως να έχουμε και πολιτικές εξελίξεις.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες η διαπραγμάτευση αυτή είχε ως αφετηρία εμπιστευτική κουβέντα Έλληνα μεγαλοεπιχειρηματία με ανώτερο διπλωματικό παράγοντα της Τουρκίας.
Ο παράγοντας αυτός είχε υπηρετήσει στο παρελθόν σε σημαντική θέση στην Αθήνα.
Ο πυρήνας του υπό εξέταση ζητήματος αφορά την επαναπροώθηση προς την Τουρκία τριών πολιτών με τουρκικά διαβατήρια που βρίσκονται στα χέρια των ελληνικών αρχών με έντονη δραστηριότητα κατά της Τουρκίας.
Αν αυτό συμβεί τότε η τουρκική πλευρά δηλώνει διατεθειμένη να απελευθερώσει πάραυτα τους στρατιωτικούς που κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης.
Η ανεπίσημα διατυπωμένη τουρκική πρόταση κοινοποιήθηκε άμεσα από τον μεγαλοεπιχειρηματία ο οποίος συναντήθηκε με ανώτατο στέλεχος της φυσικής ηγεσίας του ελληνικού Πενταγώνου. Αμέσως μετά ενημερώθηκε το πρωθυπουργικό γραφείο.
Στην πρώτη φάση της διαχείρισης της πληροφορίας – πρότασης από την τουρκική πλευρά δεν συμμετείχε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας.
Ο υπουργός Πάνος Καμμένος πληροφορήθηκε τα καθέκαστα εξωδίκως με αποτέλεσμα να εκφράσει την έντονη δυσφορία του κατά τη συνάντηση που είχε στο Μαξίμου με τον πρωθυπουργό την Πέμπτη 15 Μαρτίου.
Κατά τη συνάντηση αυτή ο Πάνος Καμμένος ζήτησε εξηγήσεις για τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε και ισοδυναμεί με παράκαμψή του από εξωκυβερνητικούς παράγοντες.
Το «όχι» του Καμμένου και η διαφαινόμενη εμπλοκή
Πέραν της παράκαμψής του ωστόσο ο Πάνος Καμμένος εξέφρασε στον πρωθυπουργό την κάθετη διαφωνία του στην εμφανιζόμενη εκ των πραγμάτων συνδιαλλαγή με την τουρκική πλευρά με αντάλλαγμα την επαναπροώθηση στην Τουρκία τριών αγωνιστών.
Μία τέτοια συζήτηση – συνδιαλλαγή προϋποθέτει ότι οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί βρίσκονται de facto σε καθεστώς ομηρίας.
Η έννοια της ομηρίας νομιμοποιείται από τη συζήτηση περί ανταλλαγμάτων.
Όλες οι άλλες προσεγγίσεις είναι εκ του πονηρού. Επί της αρχής αλλά και επί της ιδίας της ανταλλαγής (δύο Έλληνες έναντι τριών Τούρκων αγωνιστών) ο Πάνος Καμμένος διαφώνησε πλήρως χωρίς μέχρι στιγμής να έχει επιλυθεί το ζήτημα.
Παράλληλα υπέβαλλε στον πρωθυπουργό μία σειρά από διαπιστώσεις οι οποίες καταδεικνύουν πώς κομματικό κέντρο της Κουμουνδούρου το οποίο εκφράζεται από συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη ακολουθούν τακτικές υπονόμευσής του.
Ο Πάνος Καμμένος εξέφρασε τον προβληματισμό του για τα κίνητρα αυτού του κομματικού κέντρου αλλά και για το έλλειμμα στήριξής του από την κυβέρνηση στο σύνολο της και μάλιστα σε μία περίοδο κατά την οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών αλλά και η κλιμακούμενη επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων καθώς και η επικίνδυνη εμπλοκή στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Ο πρωθυπουργός επιχείρησε να εκτονώσει την ένταση αντικρούοντας την επιχειρηματολογία του συγκυβερνήτη του, υποσχόμενος πώς εντός του επομένου εικοσιτετραώρου θα συγκαλέσει σύσκεψη στο Μαξίμου ώστε να δοθούν οι αναγκαίες εξηγήσεις αλλά και να πάρει τέλος η συνεχιζόμενη από κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τακτική η οποία αναπαράγει πολιτική αστάθεια και αντιπαλότητα μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων.
Αυτά ως προς τα προφανή διότι είναι ηλίου φαεινότερο πώς την τελευταία περίοδο εξελίσσεται μία ιστορία με μείζονος σημασίας παράπλευρες απώλειες.
Βασικά στοιχεία σε αυτήν την υπόθεση αναφέρονται τα εξής :
Ο Πάνος Καμμένος πληροφορήθηκε την ολοκλήρωση του ανασχηματισμού και την τοποθέτηση του Φώτη Κουβέλη στην θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Αμύνης τηλεφωνικώς και ενώ βρισκόταν στο Τελ Αβίβ.
Στην υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών η εμπλοκή του Υπουργού Άμυνας ήταν απολύτως διακριτική στην αρχή και στη συνέχεια αναδείχθηκε μόνο η διαφοροποίησή του ως προς την εφαρμοζόμενη τακτική της κυβέρνησης στο ζήτημα αυτό.
Δηλαδή αναδείχθηκε η δήλωση περί «oμήρων» την οποία καταδίκασαν υπουργοί όπως ο Πάνος Σκουρλέτης ή ο Φώτης Κουβέλης και όχι μόνον. Βεβαίως τυπικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Τζανακόπουλος κάλυψε τον Υπουργό Άμυνας.
Προφανώς αυτή η κάλυψη δεν θα μπορούσε να είναι επαρκής. Η Αντιπολίτευση έσπευσε να εκμεταλλευθεί την λεκτική διαφοροποίηση και να την ανακυκλώσει ως σοβαρή ενδοκυβερνητική ασυμφωνία.
Πέραν ωστόσο των κομματικών – εμπλοκών στην υπόθεση, προκύπτει από το ρεπορτάζ πως ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος αντιμετωπίζουν ένα σοβαρό πολιτικό πρόβλημα ως προς την ανέφελη κυβερνητική συμβίωσή τους το επόμενο χρονικό διάστημα.
Τις διαστάσεις αυτού του προβλήματος αποκαλύπτει και η εν κατακλείδι τοποθέτηση του Υπουργού Αμύνης, ο οποίος αντικρούοντας το ενδεχόμενο ανταλλαγής των δύο Ελλήνων στρατιωτικών με τους τρεις υπό κράτηση Τούρκους αγωνιστές στην Ελλάδα, πρότεινε στον Αλέξη Τσίπρα «να ανταλλάξει τον ίδιο με τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς αν αυτή η λύση ικανοποιεί την τουρκική πλευρά».
Είναι δηλαδή διατεθειμένος να αυτο-απομακρυνθεί από το υπουργείο Άμυνας, παραιτούμενος.
Άρα έχουμε να κάνουμε με μία εξαιρετικά σοβαρή και με πολιτικές επιπτώσεις δυνητική εμπλοκή στις σχέσεις των δύο κυβερνητικών εταίρων.
Επί της ουσίας ωστόσο το ζήτημα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό.
Σε ένα σημαντικό πρόβλημα που ανακύπτει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις παρατηρείται η ενεργοποίηση εξωθεσμικών συνεννοήσεων, πέραν δηλαδή των Υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας όπου η διαπραγμάτευση διεξάγεται υπογείως και στην οποία δεν συμμετέχουν κατά τεκμήριο οι υπουργοί Νίκος Κοτζιάς και Πάνος Καμμένος.
Το διπλωματικό-στρατιωτικό θρίλερ δηλαδή εξελίσσεται χωρίς βασικούς συντελεστές.
Στα αμέσως επόμενα εικοσιτετράωρα αναμένεται να ξεκαθαρίσει κατ’ αρχάς το τοπίο ως προς το ενδεχόμενο επίτευξης συμφωνίας για την άμεση επιστροφή των δύο Ελλήνων στρατιωτικών και στη συνέχεια εάν και κατά πόσο θα επέλθει νηνεμία στα νερά της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ μετά το τσουνάμι της τελευταίας περιόδου.
Όλα αυτά εν μέσω σημαντικών προβλημάτων προς διεκπεραίωση, το «Μακεδονικό» ,το Αλβανικό ,η ελληνοτουρκική κλιμάκωση και βεβαίως η 4η Αξιολόγηση – Χρέος – έξοδος από το πρόγραμμα. Χρονοδιάγραμμα σφικτό έως και ασφυκτικό.
