Ο θάνατος του Παντελή Παντελίδη έπρεπε να αποτελεί το ισχυρότερο κοινωνικό μήνυμα κατά της χρήσης αλκοόλ στην οδήγηση. Και όμως, χάρη στο παιχνίδι ορισμένων μέσων, εξελίσσεται σε θεωρία συνωμοσίας…
Ο θάνατος του Παντελή Παντελίδη θυμίζει την πτώση του Ικάρου. Ήταν ψηλά, έλεγες θα φτάσει στον ήλιο, όμως κάηκε σαν σπίρτο. Και ήταν ένας θάνατος που συγκλόνισε. Ναι, κάθε μέρα νέοι άνθρωποι ξεψυχούν στην άσφαλτο, όμως αυτός ήταν ξεχωριστός, πλούσιος και διάσημος. Ελεγες θα γίνει βασιλιάς, αλλά στέφθηκε στον Αδη.
Σύμφωνα με την Τροχαία και τους ανθρώπους που έσπευσαν στο σημείο της τραγωδίας, ο Παντελής Παντελίδης ήταν στο τιμόνι του αυτοκινήτου. Στη θέση του συνοδηγού και στο πίσω κάθισμα ήταν δύο κοπέλες που γλίτωσαν χάρη στην καλή τους τύχη.
Η ιατροδικαστική έκθεση έδειξε ότι η συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα του Παντελή ήταν τεράστια, σχεδόν εξωπραγματική. Σύμφωνα με την επίσημη έκθεση των Αρχών, το δυστύχημα αποδίδεται σε λάθος χειρισμούς του οδηγού, ο οποίος και είχε καταναλώσει απαγορευτική ποσότητα οινοπνευματωδών. Ως εκεί.
Αυτά είναι γνωστά. Όπως και η συνέχεια. Η οικογένεια Παντελίδη αμφισβητεί τις εκθέσεις της Αστυνομίας, ισχυριζόμενη, με τη συνδρομή τεχνικών συμβούλων, ότι στο τιμόνι του αυτοκινήτου δεν ήταν ο Παντελής, αλλά μία από τις δύο κοπέλες που τον συνόδευαν. Η Τροχαία δεν το συζητά. Όπως και το ΕΚΑΒ που έσπευσε στο σημείο και ανέσυρε τον νεκρό από τα συντρίμμια του αυτοκινήτου.
H οικογένεια επιμένει και υψώνει την ένταση της φωνής της. Μέσα ενημέρωσης, όχι απαραιτήτως περιθωριακά, αναπαράγουν, σχεδόν με βεβαιότητα την εκδοχή της. Σήμερα για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, ειδικά για νέους ανθρώπους, κάτι περίεργο συνέβη στο τραγικό τροχαίο.
Είναι κρίμα. Γιατί ο χαμός αυτού του παιδιού θα μπορούσε να εξελιχθεί στο ισχυρότερο κοινωνικό μήνυμα κατά της χρήσης αλκοόλ από όσους πιάνουν τιμόνι στα χέρια τους. Η μνήμη του Παντελίδη θα έπρεπε να είναι το παράδειγμα, αν θέλετε η θυσία προς ένα σκληρό και χρήσιμο μάθημα. Ομως τελικά, κυρίως χάρη στη συνδρομή ορισμένων μέσων, εξελίσσεται σε θεωρία συνωμοσίας. Και έχει εξαιρετικό -και συνάμα ανατριχιαστικό- ενδιαφέρον να παρακολουθήσεις πώς ορισμένα μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι πρώτης ή περιθωριακής γραμμής, σκύβουν πάνω από το θέμα για να τσιμπήσουν νούμερα, κλικ και ποιος ξέρει τι άλλο.
Κώστας Γιαννακίδης