Από την Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017, αποτελούν νόμο του κράτους οι διατάξεις για την ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων και την καταπολέμηση της απλήρωτης, της αδήλωτης και της υποδηλωμένης εργασίας.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με την ψήφισή τους:
– Νόμο του κράτους αποτελεί η ρύθμιση για τη βλαπτική μεταβολή: Ότι, δηλαδή, ο εργαζόμενος μπορεί να θεωρήσει τη μη καταβολή δεδουλευμένων ως απόλυση, οπότε και θα μπορεί να λαμβάνει αμέσως επίδομα ανεργίας.
– Νόμο του κράτους αποτελεί η ρύθμιση για την έκδοση διαταγής πληρωμής σε βάρος του εργοδότη για οφειλόμενους μισθούς προς τους εργαζόμενους.
– Νόμο του κράτους αποτελεί η ρύθμιση για τη δραστική μείωση του κόστους της δίκης για τους εργαζόμενους που διεκδικούν δικαστικά τα δεδουλευμένα τους.
– Νόμο του κράτους αποτελεί η ρύθμιση για τη σύντομη εκδίκαση των κρισιμότερων περιπτώσεων εργατικών διαφορών.
– Νόμο του Κράτους αποτελεί η ρύθμιση για τον αποκλεισμό από το δημόσιο χρήμα των εργοδοτών που παραβιάζουν συστηματικά την εργατική νομοθεσία.
– Νόμο του κράτους αποτελεί η ηλεκτρονική αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης εργαζόμενου, μόνο εφόσον ο ίδιος έχει συνυπογράψει ή ενημερωθεί με εξώδικο.
– Νόμο του κράτους αποτελεί η υποχρεωτική, εκ των προτέρων, ηλεκτρονική δήλωση των υπερωριών.
– Νόμο του κράτους αποτελεί ένα σύνολο ακόμη από θετικές για τους εργαζόμενους διατάξεις, οι οποίες περιλαμβάνονταν στο νομοσχέδιο.
«Από την ημέρα της ψήφισης του νόμου, η αντιπολίτευση και φιλικά της ΜΜΕ επιχειρούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, να αποδομήσουν, δηλαδή, τις θετικές για τους εργαζόμενους διατάξεις του, καθώς και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας. Η υποκρισία τους αποκαλύπτεται ολοφάνερα και από το γεγονός ότι πλήθος διατάξεων ψηφίστηκαν και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης» επισημαίνει το υπουργείο.
Τέλος, όπως διευκρινίζει, «σχετικά με το άρθρο 45, σεβόμενοι τις διαδικασίες της Βουλής και τις επιφυλάξεις, οι οποίες διατυπώθηκαν από βουλευτές και φορείς, το συγκεκριμένο άρθρο αποσύρθηκε και θα επανακατατεθεί με τις αναγκαίες βελτιώσεις. Το άρθρο αφορούσε τις διαδικασίες διαβούλευσης μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών σε μία επιχείρηση και ουδεμία σχέση είχε με τις διατάξεις για την αδήλωτη, την υποδηλωμένη και την απλήρωτη εργασία ούτε και με τη διάταξη για τη βλαπτική μεταβολή».
