Η νίκη τους αποτελεί μια πρώτη δικαίωση της λογικής απέναντι στο μίσος (έστω και με αναστολή).
Πριν από λίγες ημέρες βγήκε στην επιφάνεια το κατηγορητήριο της δίκης για τον θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Έχοντας μία πρώτη εικόνα με αυτά που ειπώθηκαν όλο αυτό το διάστημα αποφάσισα να μην το διαβάσω. Ήξερα ότι θα με πείραζε. Ότι θα ταραζόμουν. Προσπερνούσα, μάλιστα, κάθε εμφάνιση της εν λόγω είδησης στην αρχική μου σελίδα στο Facebook με γρήγορες κινήσεις του ποντικιού. Την ίδια πρακτική ακολούθησαν και άλλοι φίλοι μου. Έχει τόσο μαύρο η εποχή, γιατί να ρίξεις κι άλλο μέσα σου; Συμφωνούσαμε όλοι. Όπως και στο γεγονός ότι αυτά που εμείς δεν μπορούσαμε ούτε καν να τα διαβάσουμε ένα νεαρό παλικάρι τα βίωνε. Κάθε μέρα. Επί πόσους μήνες. Πόσο μαύρο μπορεί να γέμισε η δική του ψυχή άραγε; Δεν είμαστε σε θέση ούτε να το διανοηθούμε.
Διαβάστε περισσότερα
