Σε ένα ακόμα κάλεσμα καλείται όλος ο κόσμος που λάτρεψε <<το φαινόμενο>> Παντελή Παντελίδη . Την Κυριακή στις 12 Ιουνίου στις 7μ.μ. συντονιζόμαστε όλοι. Βάζουμε τον Άσσο, ώστε να ενωθεί η φωνή μας και να μας ακούσει από κει ψηλά. Στην συνέχεια ακολουθεί συγκέντρωση στην Βουλιαγμένη.
Οι θαυμαστές του δεν σταματούν στιγμή να εκδηλώνουν την αγάπη τους με όποιον τρόπο μπορούν. Σχεδόν 3,5 μήνες μετά την απουσία του, δεν μπορούμε ακόμα να συνειδητοποιήσουμε ότι έφυγε από την γη και πήγε στην γειτονιά των αγγέλων. Δεν μπορούμε να συνηδητοποιήσουμε ότι δεν θα τον ξαναδούμε ζωντανά στην σκηνή, ότι δεν θα τον ξαναθαυμάσουμε από κοντά. Όμως παραμένει δίπλα μας κάθε στιγμή, έχουμε ανάγκη να παραμείνει δίπλα μας…για αυτό και επιδιώκουμε με κάθε τρόπο να μην ξεχαστεί. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ. Ευελπιστούμε όλος ο κόσμος να ανταποκριθεί και να ακουστεί παντού ο Άσσος.
Ο κάθε ένας έχει και μια διαφορετική κριτική για το συγκεκριμένο κομμάτι. Οι περισσότεροι θεωρούν πως το νόημα είναι πως αναγκαστικά θα πάει πάσο γιατί η παρτίδα είναι ήδη καμένη ενώ κρατάει ένα καλό φύλλο. Όπως ακριβώς συνέβη και στη ζωή του δηλ.Πως να πας πάσο ενώ κρατάς ένα καλό φύλλο? Αλλά πώς να συνεχίσεις κι ολας τη παρτίδα ενώ ξέρεις ότι σε έχουν κάψει? Τα συμπεράσματα δικά σας! Ακολουθούν οι στίχοι του τραγουδιού καθώς και το πρωτότυπο βίντεo….Παντέλο μου, μας λείπεις. Σε αγαπάμε πολύ.
Στίχοι:
Σ’ ένα τραπέζι καφενείου
τυχαία βρέθηκα κι εγώ πλησίον του ταμείου
Στο ράδιο παίζει Διονυσίου
στα τραπουλόχαρτα τα νούμερα σβησμένα
τα φύλλα όμως μετρημένα, κόβω για σένα
Μου κρυφοκοίταξαν τον άσσο
μα πώς να χάσω, μα πώς να χάσω
Θεέ μου πώς να ξεπεράσω
το πρώτο μου το πάσο
στον πρώτο μου τον άσσο
Ο Γιώργος φύλλο περιμένει
με ένα νόημα μου λέει, η μπύρα κερασμένη
μαζί μας κάθονται δυο ξένοι
αριστερά και δεξιά δίπλα από μένα
ρωτώ με φρύδια σουφρωμένα
αν ξέρουμε κανέναν
Μου κρυφοκοίταξαν τον άσσο
μα πώς να χάσω μα πώς να χάσω
Θεέ μου πώς να ξεπεράσω
το πρώτο μου το πάσο
στον πρώτο μου τον άσσο
