Η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στα παιδιά που δίνουν καθημερινά μάχη να επιβιώσουν, να αντιμετωπίσουν την ασθένειά τους και να ζήσουν όπως τα υπόλοιπα παιδιά με ανεμελιά και αγάπη.
O καρκίνος είναι μια ασθένεια ιδιαίτερα «δύσκολη» και γίνεται ακόμα «δυσκολότερη» όταν εμφανίζεται σε παιδιά. Οι κυριότερες μορφές παιδικού καρκίνου είναι οι λευχαιμίες, οι εγκεφαλικοί όγκοι και τα λεμφώματα. Η έγκαιρη διάγνωση αυξάνει και τα ποσοστά ίασης.
Πρέπει το παιδί να γνωρίζει;
Πολλά παιδιά γνωρίζουν την ασθένειά τους εφόσον δεν αισθάνονται καλά, επισκέπτονται τον γιατρό συχνότερα και καταλαβαίνουν το άγχος της οικογένειας. Το παιδί όταν δεν γνωρίζει, μπορεί να φαντάζεται χειρότερα επομένως, λέγοντάς του την αλήθεια μειώνεται το άγχος και συνεργάζεται στη θεραπεία.
Ποιός και πότε πρέπει να μιλήσει στο παιδί;
Εξαρτάται από τη σχέση των γονιών με το παιδί και την ικανότητα διαχείρισης των συναισθημάτων τους. Οι γονείς μπορούν να μιλήσουν στο παιδί, αφού πρώτα συμβουλευτούν ειδικούς. Διαφορετικά, μπορεί να το ανακοινώσει ο γιατρός με την παρουσία, όμως, κάποιου κοντινού προσώπου που θα παρέχει υποστήριξη. Καμία χρονική στιγμή δεν είναι η κατάλληλη. Το καλύτερο είναι να το μάθει όσο πιο σύντομα γίνεται.
Τι πρέπει να ξέρει το παιδί;
Η ηλικία και η πνευματική ωριμότητα του παιδιού καθορίζουν το τι πρέπει να ξέρει. Στο παιδί πρέπει να μιλήσουν με ευγένεια και ειλικρίνεια και να απαντήσουν σε όλες του τις ερωτήσεις. Σημαντικό είναι να μάθει την διαδικασία της θεραπείας και τις παρενέργειες που μπορεί να έχει.
Κύρια προβλήματα:
• Συνεχείς εισαγωγές στο νοσοκομείο
• Παρενέργειες χημειοθεραπείας (ναυτία) και ακτινοθεραπείας (εμετοί)
• Παρενέργειες χειρουργικής επέμβασης
• Αλλεργία στην χορήγηση αίματος, παραγώγων αίματος ή αντιβιοτικών
• Τροποποιήσεις σχολικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων
•Αποτυχία ορισμένων θεραπειών
«Θα γίνω καλά;»
Πρέπει να εξηγήσουμε στο παιδί ότι τα φάρμακα, οι ακτινοθεραπείες και η εγχείρηση θα το βοηθήσουν να απαλλαγεί από τον καρκίνο. Πρέπει να μάθει ότι οι γιατροί και η οικογένειά του θα κάνουν ότι μπορούν για να το βοηθήσουν. Αυτή είναι μία ελπιδοφόρα απάντηση που το κάνει να αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια.
Στηρίζοντας το παιδί ψυχολογικά
Το παιδί συχνά αισθάνεται θλίψη, άγχος, ανασφάλεια και ίσως δυσκολεύεται να εκφράσει συναισθήματα και φόβους. Ένας τρόπος έκφρασης είναι το παιχνίδι όπου οι γονείς πρέπει να το ενθαρρύνουν σε αυτό. Ιδιαίτερα παίζοντας με κούκλες, αυτοκινητάκια ή ζωγραφίζοντας, μπορεί να εκφράσει την αβεβαιότητα που νιώθει και την ανάγκη για αγάπη και στήριξη.
Υποστήριξη γονέων
Εξίσου σημαντική είναι η ψυχολογική υποστήριξη στους γονείς. Τα παιδιά αγχώνονται περισσότερο με την υπερβολική ανησυχία των γονιών, ενώ όταν αντιδρούν ψύχραιμα το παιδί δείχνει υπομονή και συμμόρφωση στη θεραπεία.
Οι γονείς, πέρα από το άρρωστο παιδί, θα πρέπει να φροντίζουν τον εαυτό τους και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Είναι σημαντικό να συνεχίσουν φυσιολογικά την ζωή τους με κανόνες, οικογενειακές δραστηριότητες και προσδοκίες δείχνοντας έτσι εμπιστοσύνη στο παιδί για την αντιμετώπιση της ασθένειας.
Πώς μπορώ να βοηθήσω;
Μπορείς και εσύ να βοηθήσεις!
– Δώρισε μαλλιά: εάν πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις (π.χ. 20 εκατοστά και άνω, φυσικό χρώμα).
– Γίνε αιμοδότης: τα παιδιά που νοσηλεύονται στα Ογκολογικά Τμήματα των Παιδιατρικών Νοσοκομείων παρουσιάζουν μεγάλες ανάγκες σε αίμα, αιμοπετάλια και παράγωγα.
250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο πάσχουν από διάφορες μορφές καρκίνου, το 80% των οποίων στις χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος. Στη χώρα μας, περίπου 300 παιδιά προσβάλλονται ετησίως από καρκίνο, κυρίως από λευχαιμία. Το 70% από αυτά θεραπεύεται, λόγω της επάρκειας φαρμάκων και καταρτισμένου επιστημονικού προσωπικού. Αντίθετα, στις χώρες του τρίτου κόσμου τα ποσοστά θνησιμότητας είναι πολύ υψηλά
Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΑΤΟΣ, ΟΥΤΕ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ.
Γράφουν οι
Άννα Μαυρόκωστα και
Ειρήνη Κόρχατζη ψυχολόγοι .
