Το προφίλ του ανθρώπου που για πολλούς κρύβεται πίσω από κάθε συνωμοσία εκεί έξω.
Κάθε θεωρία συνωμοσίας των τελευταίων ετών που σέβεται τον εαυτό της, περιλαμβάνει ολίγη από μασόνους, λέσχη Μπίλντεμπεργκ και φυσικά, Τζορτζ Σόρος. Τελευταίο τρανό παράδειγμα, η συμφωνία των Πρεσπών, πίσω από την οποία κρυβόταν ΠΡΟΦΑΝΩΣ ο Αμερικανο-Ούγγρος επενδυτής, με την φωτογραφία του από το Νταβός μαζί με τον Ζάεφ να προκαλεί ντελίριο στους λάτρεις του γεωπολιτικού κουτσομπολιού και παρασκηνίου.
Φυσικά, η εμπλοκή του Σόρος σε διάφορα γεγονότα δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία, αφού ο 88χρονος hedge fund manager χρεώνεται την άνοδο του κινήματος ‘Black Lives Matter’, την προσφυγική κρίση, την οικονομική κρίση του 2008, τον διωγμό των Εβραίων από τους ναζί και πολλά στραβά ακόμη σε όλο τον πλανήτη, για τα οποία θεωρείται ο κύριος υποκινητής.
Ποιος είναι όμως τέλος πάντων αυτός ο Σόρος και γιατί τον κατηγορούν ότι κινεί τα νήματα πίσω από κάθε σημαντική εξέλιξη των τελευταίων δεκαετιών;
Από τους διωγμούς στο LSE
Ο Σόρος γεννήθηκε στην Βουδαπέστη από εβραϊκή οικογένεια στις 12 Αυγούστου του 1930 ως György Schwartz και το πρώτο του σημαντικό κατόρθωμα, είναι το γεγονός ότι κατάφερε να επιβιώσει από την επέλαση των Ναζί στην Ουγγαρία, κατά τη διάρκεια της οποίας βρήκαν το θάνατο μισό εκατομμύριο Εβραίοι. Ήδη από το 1936 άλλωστε, οι γονείς του επέλεξαν να αλλάξουν το επώνυμό τους από Schwartz σε Σόρος, για να κρύψουν την εβραϊκή τους ταυτότητα, ενώ επέζησαν πλαστογραφώντας έγγραφα τα οποία τους παρουσίαζαν ως Χριστιανούς.
Η αλήθεια είναι βέβαια πως οι Schwartz δεν αποτελούσαν και το ιδανικότερο παράδειγμα εβραϊκής οικογένειας έτσι κι αλλιώς, με τον ίδιο τον Σόρος να περιγράφει το σπίτι του ως αντι-σημιτικό.
Το 1947, με την Ουγγαρία να τελεί πια υπό σοβιετική κατοχή, ο νεαρός τότε Σόρος έφυγε για το Λονδίνο, όπου και σπούδασε φιλοσοφία στο LSE, δουλεύοντας ταυτόχρονα ως αχθοφόρος και σερβιτόρος για να καταφέρει να πληρώσει τα δίδακτρα. Μετά τις σπουδές του εργάστηκε σε εμπορικές τράπεζες στην Αγγλία και στη συνέχεια στις Η.Π.Α, πριν αποφασίσει το 1969 να φτιάξει το πρώτο του hedge fund, με την επωνυμία ‘Double Eagle’ (τυχαίο; δεν νομίζω).
Από τα κέρδη του πρώτου του fund, δημιούργησε ένα χρόνο αργότερα το ‘Soros Fund Management’, ενώ η ‘Double Eagle’ μετονομάστηκε σε ‘Quantum Fund’ και αποτέλεσε την βασική του πηγή απασχόλησης. Όταν ιδρύθηκε, η ‘Quantum Fund’ διαχειριζόταν 12 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το 2011 έφτασε μέχρι τα 25 δις. Όχι κι άσχημα για έναν γιο δικηγόρου και γνωστού ομιλητή της εσπεράντο και ιδιοκτήτριας καταστήματος μεταξοτυπιών.
Καλά όλα αυτά, όμως πώς βρέθηκε ένας -δίχως αμφιβολία- χαρισματικός και πλέον πάμπλουτος γνώστης της αγοράς, μπλεγμένος σε όλες τις θεωρίες συνωμοσίας της εποχής μας;
Ο άνθρωπος που ‘έσπασε’ την τράπεζα της Αγγλίας
Το ‘κόλπο’ που εκτίναξε τόσο την περιουσία, όσο και την φήμη του Σόρος, ήταν το λεγόμενο ΄σορτάρισμα’ αξίας 10 δις λιρών, το οποίο του επέτρεψε να αποκομίσει κέρδη ενός δις μέσα στη διάρκεια μόλις μίας ημέρας και συγκεκριμένα της ‘Μαύρης Τετάρτης’ (16 Σεπτεμβρίου 1992) της αγγλικής οικονομίας. Κι όλα αυτά, όπως ο ίδιος τουλάχιστον εξήγησε, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις της φιλοσοφίας(!) και συγκεκριμένα την αρχή της αντανακλαστικότητας του Karl Popper, για να προβλέψει τη συμπεριφορά της αγοράς. Αυτό για όσους λένε ότι τα πτυχία δεν χρησιμεύουν πουθενά.
Ο Σόρος είχε πια μια τεράστια περιουσία και προφανώς, μαζί με αυτήν, τεράστια επιρροή, την οποία θέλησε να εκμεταλλευτεί για να προωθήσει την ατζέντα του, μια ατζέντα ξεκάθαρα φιλελεύθερη. Για τους σκοπούς αυτούς, δημιούργησε το 1993 το ‘Open Society Institute’. Το διάστημα 2003-2004, ο Σόρος δώρισε 23.581.000 δολάρια σε 527 διαφορετικά γκρουπ που στόχευαν στην εκλογική ήττα του George W. Bush, ενώ στήριξε οικονομικά τόσο τον Ομπάμα όσο και την Χίλαρι Κλίντον.
Την ίδια στιγμή, μέσω του ‘Open Society Foundations’, συνεχίζει να στηρίζει οικονομικά το ‘Center for American Progress’ ενώ τόσο κατά την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, όσο και μετά τη διάλυσή της, προσέφερε χρήματα μέσω των ιδρυμάτων του στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, ώστε να βοηθήσει στην οικονομική στήριξη των επιστημόνων, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την γενικότερη πρόοδο της περιοχής. Και προφανώς, και τα οικονομικά του συμφέροντα.
Ενέργειες που σχεδόν πάντα, τον έφερναν απέναντι στις κυβερνήσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Γεωργίας, όπου κατηγορήθηκε πως βρισκόταν πίσω από την Επανάσταση των Ρόδων το 2003, ενώ με νομοσχέδια έχουν απορριφθεί τα πακέτα βοήθειας και πρωτοβουλίες του Σόρος υπέρ της δημοκρατίας τόσο στην πατρίδα του, Ουγγαρία (το νομοσχέδιο ‘Stop Soros’(!)), όσο και σε χώρες όπως το Καζακστάν και το Τουρκμενιστάν. Πακέτα βοήθειας που αφορούν μεταξύ άλλων και τους πρόσφυγες.
Η γενικότερη ατζέντα του Σόρος, αφορούσε πάντοτε την ενίσχυση αριστερών ομάδων και φιλελεύθερων υποψηφίων, την οικονομική στήριξη ανθρώπων σε ανάγκη αλλά και την περιβαλλοντολογική αφύπνιση, φιλοσοφίες που τον έχουν φέρει στο στόχαστρο δεξιών και ειδικότερα ακροδεξιών ομάδων σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Από τους ψιθύρους στα mainstream media
Το παράδειγμα της ‘Επανάστασης των Ρόδων’ είναι ενδεικτικό του φαινομένου Σόρος και της αντιμετώπισης της οποίας τυγχάνει. Ο ρόλος του στην περιοχή και τα γεγονότα είναι δεδομένος, όμως μεγαλοποιήθηκε σε σημείο πρωτοφανούς υπερβολής και δαιμονοποίησης, από ανθρώπους με τα ίδια χαρακτηριστικά: ακροδεξιούς, νέο-ναζί, πατριώτες. Τα ακροδεξιά μέσα είναι άλλωστε αυτά που λατρεύουν να ανακαλύπτουν πίσω από τα πάντα τον Σόρος, σαν έναν μυστηριώδη κακό που κάθεται στο σκοτάδι χαϊδεύοντας τη γάτα του, όσο κουνάει τα πιόνια της παγκόσμιας σκακιέρας. To 2017, ακροδεξιός φέρεται να σκότωσε έναν αντί-ρατσιστή ακτιβιστή κατά της διάρκεια πορείας στην Βιρτζίνια των Η.Π.Α., με ακροδεξιές ιστοσελίδες να ανακαλύπτουν δάκτυλο Σόρος πίσω από τη δράση του θύματος.
Ακόμη και mainstream media όμως την έχουν πατήσει, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα του Reuters το οποίο ενώ αρχικά έβγαλε θέμα που παρουσίαζε τον Σόρος ως ενορχηστρωτή του κινήματος ‘Occupy Wall Street’, στη συνέχεια αναγκάστηκε να ανασκευάσει, αφού αποδείχθηκε ότι ο επενδυτής δεν είχε στηρίξει ποτέ οικονομικά το κίνημα.
Οι θεωρίες συνωμοσίας για τον Σόρος συντηρούνται εδώ και πολλά χρόνια. Σύμφωνα με άρθρο της Veronika Bondarenko για το Business Insider, εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες, πολλοί βλέπουν τον Σόρος ως τον μαριονετίστα που ελέγχει μυστικά την παγκόσμια πολιτική και οικονομία, κατηγορίες που σύμφωνα με τους New York Times, προχώρησαν σταδιακά από τις μυστικές γωνίες του ίντερνετ και του βραδινού ραδιοφώνου στο προσκήνιο της πολιτικής κουβέντας. Κατηγορίες που έχουν σαν συνεκτικό ιστό, σύμφωνα με τον Shane Burley του Fascism Today, τον αντισημιτισμό.
Το βέβαιο είναι ότι ζούμε σε μια εποχή, που οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν περάσει για τα καλά στο ξέφωτο της καθημερινότητας και έχουν φτάσει σε σημείο να γεμίζουν εξώφυλλα υπεράνω υποψίας. Κάπως έτσι μάλλον, φτάσαμε στο σημείο ο Τζορτζ Σόρος, ένας επενδυτής που αναμφίβολα έχει τη δική του ατζέντα και προσπαθεί να εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα σε αρκετές γωνιές αυτού του κόσμου, να θεωρείται ως ο απόλυτος κακός που χειραγωγεί κάθε παγκόσμια εξέλιξη. Αν ψάξεις κάθε υπόθεση ξεχωριστά, θα ανακαλύψεις κάποιες δόσεις αλήθειας και ακόμη μεγαλύτερες δόσεις υπερβολής.
Αλλά στον σημερινό κόσμο, καμία λεπτομέρεια δεν είναι ικανή να χαλάσει ένα όμορφο αφήγημα. Είναι απλά ένα σημείο των καιρών.
