Πόσο θα ζουν τα άτομα που έχουν καρκίνο με νέα φάρμακα; Την εκτίμηση ότι σε 12 χρόνια ο καρκίνος θα αντιμετωπίζεται ως χρόνιο νόσημα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης εξέφρασε ο χειρουργός-ογκολόγος, διευθυντής Κλινικής Αντιμετώπισης Περιτοναϊκής Κακοήθειας και Χειρουργικής Ογκολογίας στο Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, Γιάννης Σπηλιώτης.
«Όλη η ογκολογική κοινότητα βλέπει ότι με την εξέλιξη των θεραπειών, της τεχνολογίας, της ενημέρωσης και της πρόληψης έχουμε κερδίσει πολλές μάχες. Προσδοκώ ότι στο τέλος της δεκαετίας του 2020, σε 12 χρόνια δηλαδή, ο καρκίνος θα υπάρχει και θα είναι απλά μία νόσος όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης», δήλωσε ο κ. Σπηλιώτης.
Παράλληλα, τόνισε: «Υπάρχει φάρμακο για τον καρκίνο και είναι η πρόληψη. Καλό θα είναι να προσέχουμε κάποια πράγματα στην καθημερινότητά μας όπως πχ, η λήψη πολλών λιπαρών, οι καταστάσεις στρες αυξάνουν τις πιθανότητες να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός καρκινογένεσης. Οι άνθρωποι που δουλεύουν τη νύχτα ή που ξυπνάνε πολύ νωρίς είχαν περισσότερο επιπολασμό του καρκίνου. Πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία ώστε να αλλάξουν και τα εργασιακά καθεστώτα. Είναι παρατηρήσεις που δεν επιδέχονται πειραματισμούς, είναι παρατηρήσεις επιδημιολογικές».
«Η αισιοδοξία μου δεν είναι αποτέλεσμα προσωπικής μου προσέγγισης ή προφητείας μου. Είναι δεδομένα που αν τα αναγάγουμε στατιστικά και με έναν χρονολογικό αλγόριθμο, εκεί οδηγούνται.
Οι μάχες πρέπει να δίνονται και θα συνεχίζουν να δίνονται. Η μάχη με τον καρκίνο δίνεται καθημερινά και σε αυτήν τη μάχη έχουμε και απώλειες. Προσδοκώ ότι στο τέλος θα έχουμε κερδίσει τον πόλεμο αλλά σε κάθε μάχη υπάρχουν και απώλειες», πρόσθεσε.
Επίσης επισήμανε πως «στο μέλλον θα υπάρχουν πολλαπλά φάρμακα ή τεχνικές που θα θεραπεύουν κάθε μορφής καρκίνο. Η ανοσοθεραπεία που άρχισε να εφαρμόζεται τα τελευταία 3-4 χρόνια, στη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα, του νεφρού, του μελανώματος έχει ξεκινήσει πειραματικά από το 1999».
«Γίνονται έρευνες παγκοσμίως, έχουν μπει καινούρια φάρμακα στην αγορά και όλο πιο συχνά γίνονται μελέτες.
Υπάρχει μία δραστηριότητα και μία κινητικότητα η οποία είναι υπέρ του ασθενή. Στο μύθο γιατί να βρουν το φάρμακο, η απάντηση είναι γιατί αν κάποιος ζήσει 30 χρόνια και όχι πέντε θα έχουν περισσότερα κέρδη αν πουλάνε για 30 χρόνια το φάρμακο», πρόσθεσε.
