Φανταστείτε το εξής: ένα τηλεσκόπιο εντοπίζει έναν αστεροειδή διαμέτρου 100 έως 300 μέτρων να οδεύει ολοταχώς προς το ηλιακό μας σύστημα με ταχύτητα 14 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, και βρίσκεται σε απόσταση 57 εκατομμυρίων χιλιομέτρων μακριά από τη Γη. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο αστεροειδής αυτός θα συγκρουστεί με τον πλανήτη μας μέσα σε λίγα χρόνια. Τι πρέπει να κάνουμε;
Το παραπάνω δεν αποτελεί πραγματικότητα, αλλά ένα πιθανό καταστροφικό σενάριο το οποίο εξετάζουν 300 αστρονόμοι, επιστήμονες, μηχανικοί και ειδικοί για έκτακτες ανάγκες σε διεθνή συνάντησή τους στην Ουάσιγκτον.
«Δεν πρόκειται για το Χόλιγουντ, ούτε για ταινίες του σινεμά. Πρόκειται για την προστασία του μοναδικού πλανήτη που γνωρίζουμε σήμερα ότι φιλοξενεί ζωή», προειδοποίησε ο επικεφαλής της NASA Jim Bridenstine, μιλώντας στο συνέδριο.
Ο ίδιος μίλησε για έναν μετεωρίτη που εξερράγη πάνω από τη Ρωσία τον Φεβρουάριο του 2013 και ταρακούνησε τα Ουράλια Όρη. Περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι τραυματίστηκαν, ανάμεσά τους πάνω από 200 παιδιά, σύμφωνα με τις αναφορές. Πολλοί τραυματίστηκαν από θραύσματα γυαλιών, από παράθυρα που έσπασαν από την ηχητική έκρηξη που ακολούθησε την έκρηξη του μετεωρίτη.
«Ήταν φωτεινότερο στον ουρανό από τον ήλιο τη στιγμή που μπήκε στην ατμόσφαιρα της Γης. Και οι άνθρωποι μπορούσαν να αισθανθούν τη ζέστη του αντικειμένου από 62 χιλιόμετρα μακριά. Όταν τελικά εξερράγη περίπου 30 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια, είχε 30 φορές την ενέργεια της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Bridenstine, προσθέτοντας ότι προκάλεσε ζημιές σε κτίρια σε έξι πόλεις.
«Εύχομαι να μπορούσα να σας πω ότι αυτά τα γεγονότα είναι εξαιρετικά μοναδικά, αλλά δεν είναι», τόνισε ο Bridenstine, προειδοποιώντας ότι οι υπολογισμοί της NASA δείχνουν ότι παρόμοια γεγονότα θα συμβαίνουν μία φορά κάθε 60 χρόνια και ότι οι μετεωρίτες συνιστούν απειλή για τον πλανήτη μας.
Μόνο οι μετεωρίτες των οποίων η τροχιά γύρω από τον ήλιο τους φέρνει σε απόσταση περίπου 50.000 χιλιομέτρων από τη Γη, αποτελούν αντικείμενο ενδιαφέροντος για τους επιστήμονες.
Οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν καινούριους κάθε μέρα – 700 από την αρχή του χρόνου φέτος. Από τους πιο επικίνδυνους είναι μία πέτρα που ονομάζεται 2000SG344, διαμέτρου 50 μέτρων, με πιθανότητα μία στις 2.096 να χτυπήσει τη Γη τα επόμενα 100 χρόνια, εκτιμά ο αστρονόμος Alan Harris.
Αρκετές ακόμα μεγάλες πέτρες βρίσκονται πιθανότατα εκεί έξω, που «κρύβονται» κυρίως πίσω από τον Ήλιο.
Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση;
Το πρώτο βήμα είναι ο ακριβής προσδιορισμός της ταχύτητας και της τροχιάς της απειλής από τα τηλεσκόπια.
Μετά υπάρχουν δύο επιλογές: η προσπάθεια εκτροπής του αντικειμένου ή η εκκένωση. Αν έχει διάμετρο μικρότερη των 50 μέτρων, η διεθνής πρακτική είναι η εκκένωση της επαπειλούμενης περιοχής. Είναι πιθανό να προβλεφθεί η χώρα που θα χτυπήσει, δύο εβδομάδες νωρίτερα, ενώ μερικές μέρες πριν, μπορεί η περιοχή να περιοριστεί σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα.
Εάν, ωστόσο, τα αντικείμενα είναι μεγαλύτερα, το σχέδιο προβλέπει την εκκίνηση μιας συσκευής προς τον αστεροειδή, για να εκτρέψει την τροχιά του.
Η NASA σχεδιάζει να δοκιμάσει αυτή την ιδέα σε έναν πραγματικό αστεροειδή 150 μέτρων το 2022.
Ένα ζήτημα που παραμένει, ωστόσο, είναι η πολιτική, λέει η Romana Kofler του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τις υποθέσεις Διαστήματος, η οποία αναρωτήθηκε «ποια θα είναι η αρμόδια Αρχή που θα λάβει την απόφαση;».
