Οι περισσότεροι αναλυτές και καθηγητές πανεπιστημίου διεθνών σπουδών που μιλούν τις τελευταίες ώρες για τις εξελίξεις στο μεταναστευτικό, καταλήγουν με διαφορετικά συχνά επιχειρήματα σε ένα συμπέρασμα.
Αργά ή γρηγορά η Τουρκία θα συνθηκολογήσει με την Ρωσία και γενικά θα βρουν μια ισορροπία στην Συρία όπου και οι δυο είναι ξένοι στρατοί. Παράλληλα, εάν οι άλλες χώρες του ΝΑΤΟ όπως η Ελλάδα, ζητήσει την προστασία του πολεμικού συμμαχικού συνασπισμού, να παρέμβει και να πει στο (χαιδεμένο της μέλος) την Τουρκία να σταματήσει να απειλεί την κοινωνική ειρήνη άλλου μέλους του ΝΑΤΟ εν προκειμένω την Ελλάδα με τους μετανάστες, τότε η Τουρκία – που δεν τα κάνει όλα αυτά τυχαία – θα ζητήσει από το ΝΑΤΟ (από την ΕΕ ζητάει μόνιμα) κάποιο αντάλλαγμα, το οποίο σίγουρα δεν θα είναι αδιάφορο για τα Ελληνικά συμφέροντα.
Ποιο θα είναι αυτό το αντάλλαγμα και τι θα κάνει τότε η Ελληνική κυβέρνηση, αυτό μέλλει να το δούμε σύντομα. Η Ελλάδα λογικά – μακάρι να μην γίνουν – εάν επαληθευτούν τέτοιες “διπλωματικές” απειλές και σοβαρά εθνικά διλήμματα (ερωτηματικό τι θα κάνει η αντιπολίτευση π.χ), σίγουρα θα μπει σε μια ισχυρή πολιτική και εθνική κρίση, γεγονός που θα αναβάλει την ποθητή ανάπτυξη που θα μας βγάλει πραγματικά από τα μνημόνια
