Αναγκαστικές άδειες άνευ αποδοχών, παραβίαση ωραρίων και τηλε-εργασία που βαφτίζεται άδεια ανάμεσα στα στρατηγήματα με τα οποία πολλές επιχειρήσεις ερμηνεύουν και αξιοποιούν κατά βούληση τις «τρύπες» των έκτακτων μέτρων και της αναγκαστικής αναστολής λειτουργίας.
Η πανδημία του κορονοϊού ξεσκέπασε ακόμη μία πανδημία, η οποία βέβαια πλήττει δεκαετίες ολόκληρες την αγορά εργασίας και δεν είναι άλλη από την εργοδοτική αυθαιρεσία. Αναγκαστικές άδειες άνευ αποδοχών, τηλε-εργασία με ξεχειλωμένο ωράριο, μη καταχωρισμένες και άρα απλήρωτες υπερωρίες και επιχειρήσεις που εξακολουθούν να λειτουργούν παρά το γεγονός ότι απασχολούν εκατοντάδες κόσμου είναι η νεοφιλελεύθερη πραγματικότητα, η οποία δείχνει ξανά το άσχημο πρόσωπό της.
«Η πόρτα να παραμείνει κλειδωμένη. Αν κάποιος πελάτης έρθει να παραλάβει, να τον πάτε από την πίσω πόρτα, αλλά να μην μπει μέσα. Να περιμένει τα πράγματά του και το τιμολόγιο από την πίσω πόρτα. Το μαγαζί πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί κανονικά και χωρίς καθυστερήσεις, αλλά με προσοχή», αναφέρει ανακοίνωση που μοιράστηκε σε εργαζομένους τυπογραφείου της Αθήνας στο πλαίσιο των μέτρων προστασίας από τη μετάδοση του κορονοϊού.
Οι δήθεν «οδηγίες» προστασίας προς εργαζόμενους τυπογραφείου
Ομως οι «οδηγίες» για τη δήθεν προστασία των εργαζομένων φαίνεται πως ήταν απλώς το πρόσχημα, αφού λίγο πιο κάτω ο εργοδότης κάνει σαφές το μήνυμα που θέλει να περάσει: «Δεν είμαστε ούτε σε διακοπές ούτε πρέπει να χαλαρώσουμε. Αν χαλαρώσουμε, θα έχουμε πρόβλημα με τις εισπράξεις και πλησιάζει το τέλος του μήνα», καταλήγει η ανακοίνωση, με τον εργοδότη να μετακυλίει ουσιαστικά το βάρος της ευθύνης για την τυχόν «χασούρα» στις εισπράξεις του μήνα στους ίδιους τους εργαζομένους, απειλώντας τους με στάση πληρωμών.
Οι στόχοι υπέρ πάντων
Σε γνωστό χώρο αισθητικής στο κέντρο της πρωτεύουσας, οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν ότι από σήμερα βγαίνουν όλοι σε άδεια, χωρίς όμως να διευκρινιστεί τι είδους άδεια. «Είτε είναι άνευ αποδοχών είτε είναι κανονική άδεια, μου φαίνεται αστείο.
Ο εργοδότης είναι κερδισμένος όπως και να έχει», μας λέει εργαζόμενος του κέντρου, την ώρα που σε άλλη γνωστή αλυσίδα κέντρου αισθητικής πληροφορούμαστε ότι μέχρι και την περασμένη Παρασκευή δεν είχε γίνει καμία απολύτως επίσημη ενημέρωση για πιθανή αναστολή λειτουργίας του.
Αντίθετα, η εργοδοσία επέλεξε να ενημερώνει έναν έναν τους εργαζομένους στο σχόλασμα, επισημαίνοντάς τους φυσικά ότι «θα πρέπει να έχουν τον νου τους στους στόχους του μήνα». Κι όλα αυτά, την ώρα που βάσει της πρόσφατης σχετικής Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), «κουρεία, κομμωτήρια, κέντρα αισθητικής-μασάζ, κέντρα δερματοστιξίας (τατουάζ) και τρυπήματος δέρματος/σώματος» αναστέλλουν μεταξύ άλλων τη λειτουργία τους.
Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι εργαζόμενοι στα τηλεφωνικά κέντρα. Πολυπληθή τμήματα, πακτωμένα γραφεία και εξοπλισμός, που χρησιμοποιείται ξανά και ξανά από διαφορετικά κάθε φορά άτομα επί εικοσιτετραώρου βάσεως, καθιστούν τα τηλεφωνικά κέντρα υγειονομικές βόμβες.
Μολαταύτα, οι εταιρείες κάνουν τα στραβά μάτια, θέτοντας ως προτεραιότητα την επίτευξη των στόχων και άρα της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης γι’ αυτές κερδοφορίας. «Μας είπαν ότι αν παρουσιαστεί κάποιο κρούσμα, τότε θα δουν τι θα κάνουν. Αλλά τότε θα είναι πολύ αργά», μας λέει εργολαβική εργαζόμενη σε τηλεφωνικό κέντρο μεγάλης εταιρείας τηλεπικοινωνιών, τα στοιχεία της οποίας βρίσκονται στη διάθεση της εφημερίδας, τονίζοντας ότι δεν έχει δοθεί καμία οδηγία στους εργαζομένους, οι οποίοι εξακολουθούν να δουλεύουν σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα.
Αλλος υπενοικιαζόμενος εργαζόμενος καταγγέλλει ότι στο κτίριο όπου εργάζεται βρίσκονται περίπου 400 άτομα. «Δεν νομίζω πως τα αντισηπτικά που μας έχουν φέρει μπορούν να μας προστατέψουν.
Η εταιρεία δεν προχωρά σε σοβαρά μέτρα προστασίας, παρά το γεγονός ότι υπάρχει κρούσμα μεταξύ συναδέλφων που εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες, σε άλλο κτίριο», δηλώνει στην «Εφ.Συν.», περιγράφοντας παράλληλα τις εντελώς ακατάλληλες και εξαιρετικά επικίνδυνες για τη μετάδοση ασθενειών συνθήκες που επικρατούν στα τηλεφωνικά κέντρα.
Ο «λάκκος»
Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που οι εργοδότες εμφανιστούν τόσο μεγαλόκαρδοι και δώσουν τη δυνατότητα στο προσωπικό τους να δουλέψει από το σπίτι, η φάβα έχει αλλού τον λάκκο…
Η τηλε-εργασία δεν θεωρείται ακριβώς εργασία, αφού «έλα, μωρέ, σπίτι είσαι με τις φόρμες, αραχτός», με τους εργοδότες να έχουν την απαίτηση το προσωπικό να είναι διαθέσιμο ανά πάσα ώρα και στιγμή. Βέβαια, για υπερωρίες και πληρωμή αυτών ούτε λόγος. Με τις πλάτες της κυβέρνησης, βεβαίως, η οποία, ακόμη και στα φειδωλά μέτρα προστασίας που έλαβε για τους εργαζομένους, μάλλον έκανε σέρβις στους εργοδότες.
Στην ΠΝΠ που αφορά τα κατεπείγοντα μέτρα αντιμετώπισης του κορονοϊού και την ανάγκη περιορισμού της διάδοσής του, στο άρθρο 5 περιλαμβάνονται διατάξεις για την άδεια ειδικού σκοπού των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Βάσει της επίμαχης διάταξης, λοιπόν, ένα μέρος της ειδικής άδειας θα αφαιρείται από την κανονική άδεια των εργαζομένων.
Για κάθε τέσσερις ημέρες άδειας, φέρ’ ειπείν, οι τρεις θα λογίζονται ως ειδικού σκοπού και η μία ως κανονική! Σαν συμπλήρωμα της παραπάνω ρύθμισης, ήρθε ακόμη μία διάταξη, που προβλέπει αναστολή δήλωσης του ωραρίου και των υπερωριών των εργαζομένων, χωρίς να συγκεκριμενοποιείται το χρονικό διάστημα ισχύος της εν λόγω ρύθμισης, αφήνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο εντελώς εκτεθειμένους τους εργαζομένους.
Η αντίδραση από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ ήταν άμεση, με την τομεάρχη Εργασίας και πρώην αρμόδια υπουργό Εφη Αχτσιόγλου να δηλώνει: «Η επίκληση μιας ανάγκης δήθεν ευελιξίας στα ωράρια είναι απολύτως αναληθής, αφού τούτη η ευελιξία ήδη υπάρχει. Αυτό που αναστέλλεται είναι η δήλωση και ο έλεγχος. Ζητούμε άμεσα την άρση αυτού του μέτρου που παραβιάζει βασικά εργατικά δικαιώματα. Είναι πραγματικά λυπηρό ότι η κυβέρνηση περίμενε μια τέτοια στιγμή για να προβεί σε μια τόσο αντεργατική ενέργεια».
Και μην ξεχνάμε φυσικά ότι, πάλι βάσει νομοθεσίας, στην περίπτωση που μία ιδιωτική επιχείρηση αναστείλει τη λειτουργία της κατόπιν απόφασης δημόσιας αρχής, ο εργοδότης δεν υποχρεούται να καταβάλει αποδοχές στους εργαζομένους που απασχολεί…
