Μία σχέση που ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια και επισημοποιήθηκε πριν από δύο, περνά σε δύσκολη φάση. Τι θα μπορούσε να είναι αυτό που θα σημάνει το τέλος;
Ολα ξεκίνησαν τον Μαρτιο του 2013. Λίγες ημέρες πριν την επέτειο της επανάστασης του 1821 και την επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων στην Κύπρο, ο Πάνος Καμμένος μέσα στον αντιμνημονιακό του οίστρο είχε συναντηθεί με τον Αλέξη Τσίπρα στο γραφείο του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Βουλή.
Ηταν μια επίσημη συνάντηση, με εκπροσώπους Τύπου και λοιπούς συνεργάτες, που κάτι προμήνυε.
Λίγοι έδωσαν την σημασία που έπρεπε, ακόμη λιγότεροι πίστεψαν ότι θα μπορούσε να υποκρύπτεται μία κυβερνητική συνεργασία.
Μερικούς μήνες αργότερα και ενώ οι εξελίξεις προς τις εκλογές είχαν δρομολογηθεί, ο Νίκος Παππάς συναντήθηκε τυχαία στη Βουλή με τον κ. Καμμένο. Ηταν Δεκέμβριος του 2014 και η συνάντηση ήταν τόσο τυχαία που είχε ανακοινωθεί από το γραφείο Τύπου των ΑΝΕΛ…
Κάπως έτσι έγιναν οι αρραβώνες. Και την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου 2015 έγιναν οι γάμοι. Ο κ. Καμμένος πήγε πρωί πρωί στην Κουμουνδούρου και η κυβέρνηση που κανείς δεν πίστευε σχηματίστηκε. Ο κ. Καμμένος έγινε υπουργός Αμυνας και ακόμα είναι ενώ σχεδόν όλοι οι άλλοι υπουργοί έχουν αλλάξει.
Στις αρχές υπήρξαν κάποιες δειλές αγκαλιές, οι οποίες έγιναν πολύ πιο ένθερμες και παθιαμένες έπειτα από τις δεύτερες εκλογές του Σεπτεμβρίου. Στη συνέχεια ο κ. Τσίπρας φόρεσε αμπέχωνα, περιφερόταν με τον κ. Καμμένο στα πεδία των στρατιωτικών ασκήσεων και έκανε τους βουλευτές του υπουργούς.
Ουδείς αμφέβαλε ότι ήταν ένας γάμος συμφέροντος. Παρόλο που ο κ. Καμμένος εμφανίστηκε έως και στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και αποκάλεσε τους συντρόφους… «συντρόφους». Εστω και αν την ίδια εποχή έλεγε στον Αρχιεπίσκοπο ότι αν του το ζητούσε θα έριχνε την κυβέρνηση.
Το θέμα είναι ότι σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αρχίσει να ψάχνονται για κάποια σανίδα σωτηρίας εν όψει εκλογών. Και πάνε να το στρίψουν πάλι, μπας και πετύχουν κάτι: να ανακόψουν τις διαρροές προς το ΠΑΣΟΚ, να στριμώξουν την Φώφη, να κρατήσουν ζωντανή καμία ομάδα ψηφοφόρων που δεν θέλουν να ψηφίσουν Μητσοτάκη, να καλλιεργησουν ένα προφίλ πιο φιλικό προς τους ευρωπαίους συνομιλητές που δεν καταλαβαίνουν ακριβώς τη σύνθεση του κυβερνητικού συνασπισμού της Ελλάδας.
Πέρα από αυτά όμως, έχουν και το εσωτερικό τους πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ. Λογικά κάποιοι από τους πρωταγωνιστές που δημιούργησαν το πολιτικό τερατούργημα στην Ελλάδα θα πρέπει να κληθούν να πληρώσουν τον λογαριασμό. Γιατί η συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο καθόταν στο λαιμό πολλών.
Ενας από αυτούς τους πρωταγωνιστές είναι ο κ. Παππάς. Αυτός είχε την «τυχαία συνάντηση» το ’14 και αυτός αγκαλιαζόταν πιο πολύ από όλους με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ.
Ο κ. Παππάς είναι στόχος πολλών, μεταξύ των οποίων και ο κομματικά ισχυρότερος από αυτόν Νίκος Φίλης. Αυτός ήταν που έδωσε το σύνθημα την προηγούμενη εβδομάδα, όταν μεταξύ ολων των άλλων είπε στην Κεντρική Επιτροπή ότι η συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο δεν έχει πολιτική νομιμοποίηση και ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένας άλλος συνασπισμός με το «βρωμερό» ΠΑΣΟΚ.
Στα παρασκήνια, συζητείται εδώ και καιρό: η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τον κ. Καμμένο δεν είναι αυτή που ήταν. Ο κυβερνητικός εταίρος έως και «μπούλης» χαρακτηρίστηκε από τον κ. Τσίπρα και κάπου εκεί άρχισαν κάποιοι να ψυχανεμίζονται ότι κάτι δεν πάει καλά.
Σχεδόν μία εβδομάδα μετά την αναφορά του κ. Φίλη, ο Δημήτρης Καμμένος, βουλευτής των ΑΝΕΛ σκέφτηκε να απαντήσει χθες Παρασκευή μέσω facebook, με την εξής ανάρτηση:
«Να ενημερώσω τον κ Φίλη ότι εάν ο ίδιος επιθυμεί να συγκυβερνήσει με τους βρώμικους, ευχαρίστως αποχωρούμε απο την κυβέρνηση σήμερα!!
Αναμένω την απάντησή του στην σαφέστατη θέση μου.
Τέλος οι καφενειακού τύπου κουβεντούλες.
Ας αναλάβει ο καθένας το κόστος των δηλώσεων του.
«τέλος οι τσάμπα μαγκιές», όπως έλεγε και ο βρώμικος κ. Σημίτης.
ΩΣ ΕΔΩ».
Αν, πώς και πότε ακριβώς θα λυθεί ο γάμος συμφέροντος, λίγοι το γνωρίζουν αυτήν την στιγμή.
Πάντως το εξοπλιστικό πρόγραμμα των 5 δισ. που έχει ανακοινώσει ο υπουργός Αμυνας, είναι κάτι που εξοργίζει πολλούς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Και αν το «παγώσουν» ή το ματαιώσουν, τότε ίσως έχουμε τον καταλύτη που θα πυροδοτήσει εξελίξεις.
