Έντονο αναμένεται να είναι τις επόμενες ημέρες το πολιτικό σκηνικό, καθώς η άτυπη προθεσμία που έχει δοθεί για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης είναι η 20ή Μαρτίου, οπότε και θα συνεδριάσει εκ νέου το Eurogroup.
Εάν δεν βγει λευκός καπνός και τότε, το επόμενο ραντεβού των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης είναι η 22α Μαΐου, ενώ θα προηγηθεί άτυπο Eurogroup στις αρχές Απριλίου.
Ωστόσο, πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι θα χαθεί σημαντικός χρόνος με βάση το χρονοδιάγραμμα.
Τα «αγκάθια» παραμένουν
Δύο ζητήματα-«αγκάθια» αποτελούν τα εμπόδια για την επίτευξη μιας συνολικής συμφωνίας.
Έντονο αναμένεται να είναι τις επόμενες ημέρες το πολιτικό σκηνικό, καθώς η άτυπη προθεσμία που έχει δοθεί για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης είναι η 20ή Μαρτίου, οπότε και θα συνεδριάσει εκ νέου το Eurogroup
Το πρώτο αφορά στις συντάξεις, για τις οποίες οι δανειστές ζητούν περικοπές, και το δεύτερο στα εργασιακά. Παράλληλα, οι θεσμοί απαιτούν και μείωση του αφορολόγητου, από την οποία εκτιμούν ότι θα εξοικονομηθούν έσοδα ύψους 1,8 δις ευρώ.
Αυτό που «καίει», πάντως, κυβέρνηση και δανειστές είναι το ζήτημα της ανάπτυξης, η οποία εμφανίζεται να χωλαίνει και οι στόχοι για ανάπτυξη 2,7% να έχουν ήδη εκτροχιαστεί.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα για την κοινωνία και τους ίδιους τους πολίτες, με την κυβέρνηση να αναζητεί την ισορροπία.
Στο εξωτερικό, επιθυμία είναι να μην υπάρξουν άλλες καθυστερήσεις, καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θέλουν να συνδυάσουν την προεκλογική περίοδο που ξεκινά (σ.σ.: σε Γαλλία και Γερμανία) με τη δύσκολη διαπραγμάτευση στην Ελλάδα.
Όσο πιεστική κι αν είναι η κατάσταση, η συμφωνία μοιάζει να βρίσκεται ακόμη μακριά και οι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως η 20ή Μαρτίου δεν θα είναι η καταληκτική ημερομηνία, καθώς μένουν αρκετά εμπόδια για να αρθούν.
Αυτήν την εβδομάδα σε τεχνικό επίπεδο στο τραπέζι θα «πέσουν» όλα τα ζητήματα-«αγκάθια», ενώ επί τάπητος θα τεθεί και το δημοσιονομικό κενό του 2018.
Μέτρα για το 2019 κι έπειτα
Πέραν των ανωτέρω, το ενδιαφέρον στρέφεται και για τα έτη από το 2019 κι έπειτα, με το ΔΝΤ να επιμένει για μέτρα 2% του ΑΕΠ, ήτοι 3,6 δισ. ευρώ. Οι εν λόγω παρεμβάσεις εντάσσονται στο νέο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο.
Σε αυτό, άλλωστε, θα πρέπει να οριστικοποιηθούν κι άλλα ζητήματα σχετικά με τους στόχους για τα πλεονάσματα.
Υπό εξέταση είναι εάν ο στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ θα τεθεί για χρονικό περιθώριο τριετίας ή πενταετίας καθώς και ο προσδιορισμός των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος.
