Η ΣΤΑΣΥ αποφάσισε να προσφέρει δωρεάν προβολή του έργου της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας στους σταθμούς του μετρό. Κατήχηση κανονική δηλαδή. Το πρόβλημα όμως αυτής της χώρας είναι ότι παράγει περισσότερη Ορθοδοξία απ’ όση χρειάζεται
Φαντάσου να μπαίνεις στο μετρό του Λονδίνου ή του Παρισιού και απέναντί σου να παίζει βίντεο της προτεσταντικής Εκκλησίας ή των Μορμόνων ή των Εβραίων. Ν’ ακούς ψαλμούς και κηρύγματα που σε προσκαλούν ν’ ακολουθήσεις έναν Θεό την ώρα που περιμένεις τον συρμό. Είναι τόσο αταίριαστο σκηνικό για μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, όσο το να δεις τον Ντόναλντ Τραμπ να καλωσορίζει μετανάστες στα αεροδρόμια των ΗΠΑ.
Αυτά για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες βέβαια. Γιατί στη δική μας, μια χαρά συμφωνία έγινε μεταξύ της ΣΤΑΣΥ και της Εκκλησίας, και αν μετακινείσαι με μετρό, πρόκειται να ζήσεις αυτό που περιέγραψα πριν. Συγκεκριμένα, η ΣΤΑΣΥ αποφάσισε να προσφέρει δωρεάν προβολή του έργου της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας στους σταθμούς του μετρό, από τις 2 Μαΐου έως και τις 15 Ιουνίου 2017. Θα προβάλλονται βίντεο και θα διατεθεί και δωρεάν χώρος στα διαφημιστικά πλαίσια των σταθμών για αφίσες που θα αναδεικνύουν το έργο της.
Διαβάζοντας την είδηση, πίστεψα ότι πρόκειται για φιλανθρωπικό έργο, καθώς μόνο κάτι τέτοιο δικαιολογεί (τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό) την προβολή εκκλησιαστικών βίντεο και διαφημίσεων μέσα στο μετρό. Αμ δε, οι ελπίδες μου διαλύθηκαν με το που μπήκα στο site της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας. Ο σκοπός του συγκεκριμένου εκκλησιαστικού οργανισμού είναι να «μεριμνά δια τον προγραμματισμόν, την διοργάνωσιν και την εκτέλεσιν του καθ’ όλου ιεραποστολικού και μορφωτικού έργου της Εκκλησίας»: επιμόρφωση ιεροκηρύκων, οργάνωση κατηχητικού έργου και καταρτισμός συνεργατών, ενίσχυση ορθόδοξου φρονήματος του λαού κτλ.
Κατήχηση δηλαδή, με τα όλα της, τοποθετημένη μέσα σ’ ένα μέσο μαζικής μεταφοράς στο οποίο μπαινοβγαίνει ένα κάρο κόσμος. Κατήχηση και κάλεσμα στην Ορθοδοξία, στο μετρό μιας πολυπολιτισμικής πια πρωτεύουσας, που υποτίθεται θέλει ν’ ανήκει στη Δύση και ν’ αναπνέει ευρωπαϊκό οξυγόνο. Αλλά αντί να κάνει βήματα προς τα εκεί, επιλέγει να μένει σ’ ένα αναχρονιστικό πλαίσιο και να εισπνέει τις αναθυμιάσεις του. Ας βάλουν λοιπόν και εικονίτσες στο μετρό, να ολοκληρωθεί το κόνσεπτ.
Το πρόβλημα αυτής της χώρας είναι ότι παράγει περισσότερη Ορθοδοξία απ’ όση χρειάζεται. Με την Ορθοδοξία πορευτήκαμε τόσα χρόνια, στην Ορθοδοξία ορκίζονταν οι κυβερνήσεις αλλά τα χάλια της χώρας αποδεικνύουν ότι μάλλον δεν βοηθάει η τόση πια Ορθοδοξία που καταναλώνουμε.
Πριν λίγες ημέρες, βγήκε μια αθωωτική απόφαση για το Βατοπαίδι από μια αίθουσα που είχε εικόνες της χριστιανικής Εκκλησίας πάνω απ’ τα κεφάλια των δικαστών. Η Εκκλησία είναι πάνω απ’ τα κεφάλια των δικαστών, πάνω απ’ τα κεφάλια των ασθενών στα νοσοκομεία, πάνω απ’ τα κεφάλια των μαθητών στα σχολεία, και τώρα θα είναι και πάνω απ’ τα κεφάλια των επιβατών του μετρό. Ήμαρτον πια, Αθήνα είμαστε ή Μπαχρέιν;
ΥΓ. Αν μια άλλη θρησκεία θέλει να προβληθεί στο μετρό της Αθήνας, με παρόμοιο τρόπο με την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας, θα της το επιτρέψουν; Ή μήπως τότε θα πρόκειται για προσηλυτισμό;
