Ποιος θα φανταζόταν δέκα χρόνια πριν ότι το Facebook θα γινόταν μέρος της ζωής μας; Θα γινόταν ο τρόπος που επικοινωνούμε με τους φίλους μας, που πιθανώς φλερτάρουμε αλλά και το μέσο που προωθούμε τη δουλειά μας; Ίσως τα στελέχη του Facebook ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να προβλέψουν τις διαστάσεις που θα έπαιρνε το πιο επιτυχημένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης στον κόσμο. Όπως ο Chamath Palihapitiya, που το 2007 άρχισε να εργάζεται για την εταιρεία του Mark Zuckerberg.
Όμως, ο πρώην αντιπρόεδρος του Facebook, σκεπτόμενος σήμερα την επαγγελματική του πορεία (έχει φύγει από το Facebook και από το 2011 έχει ιδρύσει μία δική του εταιρεία), μετανιώνει για ό,τι έχει κάνει. Σύμφωνα με τον Chamath, τα social media καταστρέφουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων, γι’ αυτό και ο ίδιος νιώθει ενοχές που δημιούργησε ένα εργαλείο που διαλύει τον κοινωνικό ιστό.
«Δεν το καταλαβαίνετε αλλά είστε προγραμματισμένοι… Τώρα πρέπει να αποφασίσετε τι μπορείτε να θυσιάσετε, πόσο ανεξάρτητοι μπορείτε να είστε πνευματικά», είπε ο Chamath σε ομιλία που έδωσε στη Σχολή Οικονομικών του Στάνφορντ τον Νοέμβριο. Ο ίδιος μάλιστα δήλωσε πως δεν χρησιμοποιεί το Facebook και πως δεν αφήνει ούτε τα παιδιά του να το χρησιμοποιήσουν. Μας συμβούλευσε μάλιστα όλους να κάνουμε ένα μεγάλο διάλειμμα από τα social media.
«Τα πράγματα στα οποία βασίζεστε, οι βραχυπρόθεσμοι κύκλοι ανατροφοδότησης που στηρίζονται στην ντοπαμίνη και που έχουμε δημιουργήσει, καταστρέφουν την κοινωνία μας: δεν υπάρχει πολιτικός διάλογος ούτε συνεργασία αλλά παραπληροφόρηση και ψέματα», είπε στην αποστομωτική ομιλία του ο πρώην Αντι- πρόεδρος του Facebook.
Ακόμα ένας φόβος του επίσης είναι πως οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ιδανική εκδοχή του εαυτού τους, κάτι που – ας παραδεχτούμε- είναι μεγάλη αλήθεια. «Δυστυχώς, έχουμε μάθει ότι η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από αυτή την εσφαλμένη τελειότητα, όταν οι «φίλοι» μας μας επιβραβεύουν με likes και καρδούλες. Και όλα αυτά τα μπερδεύουμε με τις αξίες και την αλήθεια. Αυτό, όμως, που είναι πραγματικά ψεύτικο είναι αυτή η σύντομη δημοφιλία που -παραδεχτείτε το- στο τέλος σας κάνει πιο κενούς, γιατί μετά μπαίνετε συνεχώς στο τρυπάκι να σκεφτείτε “Τι άλλο πρέπει να κάνω τώρα για να την ξανακερδίσω;”.»
