Τα πράγματα σκουραίνουν συνεχώς. Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά ειδικά μετά τα δύο μεγάλα πλήγματα που δέχτηκε η πατρίδα μας από τους Τούρκους. Ο σουλτάνος είναι σχεδόν βέβαιο ότι το πάει για χτύπημα γι αυτό και προετοιμάζει με πολεμικές ομιλίες το έθνος του.
Ερντογάν: Με τη βοήθεια του Αλλάχ θα κερδίσουμε – Διαταχθήκαμε για πολεμική εκστρατεία
«Εχουμε τον Αλλάχ με το μέρος μας ακόμη και αν η Δυση έχει πυραύλους, άρματα μάχης, πυροβολικό, τεχνολογία και διαστημόπλοια. Δεν υπάρχει νίκη παρά μόνο ο Αλλάχ».
«Διαταχθήκαμε (από ποιους άραγε;) να διεξάγουμε πολεμική εκστρατεία από τον Θεό (τον δικό τους Θεό φυσικά), η νίκη ανήκει στον Αλλάχ»
«Και μην ξεχνάτε αυτό. Τι λέει ο Αλλάχ στο Κοράνι; Βοήθεια από τον Αλλάχ και η νίκη είναι επικείμενη (Quran 61:13)»
«Γιατί ο Αμερικανικός 6ος Στόλος ήρθε σε Μεσόγειο και Αιγαίο» ;
Tι αναφέρει στο άρθρο της η Β.Τζότζολα η πρώην εκπρόσωπος της ΝΔ με εντολή Α.Σαμαρά
Επιστράτευση! Χθες!
«Σα να ξάνοιγε ο καιρός, με μια αίσθηση της άνοιξης έτοιμης σχεδόν να «φουντώσει». Συνθήκη του Καιρού μοναδική για τον υπερβόρειο τόπο της Ορεστιάδας. Μάρτιος, 1987. Ο πατέρας ταξιδιώτης στην Αθήνα, για νέες παραγγελίες εμπορεύματος, ειδών λευκών, πάλλευκων.
Όπως τα κορίτσια της ομογένειας που θα επέστρεφαν το θέρος στην μικρή Πατρίδα, να ενδυθούν τα νυφικά τους ρούχα. Μαζί και τα νυφικά σκεπάσματα. Από το μαγαζί του μπαμπά.
Ο ήχος της ραπτομηχανής σε εναγκαλισμό με τα χρυσά χέρια της μάνας μου.. Ήχος μονότονος, ήχος νηφάλιος.. Την κόκκινη φούστα έραβε η μάνα, με κεντητή την ίσαλο της ζωής στο κάτω μέρος.
Να τη φορέσω στην επίδειξη πιάνου που είχε οργανώσει η δασκάλα μου, η κυρία Άννυ .. Τον ήχο της ειρήνης διέκοψε το κουδούνι της εξώπορτας. Ένα χαρτί. Και η μάνα να ψελλίζει: «.. επιστράτευση..».
Ο μπαμπάς – ταγματάρχης εξ εφέδρων πλέον από τις επάλληλες επιστρατεύσεις – επιστρέφει αιφνιδίως.
Η μαμά με τη θεία Νέλλη σχεδόν μας αρπάζουν – αδελφό και ξαδέλφια – και φεύγουμε για τα Δίκαια, την ελάχιστη ουδέτερη ζώνη του τριεθνούς.
Ο μπαμπάς ένστολος, με πρόσωπο μουτζουρωμένο, ψυχή τε και σώματι παρηλλαγμένα. Όλα «είδεσι διηλλαγμένα». Στη Λάδη, στο ανάχωμα του χωριού Λάδη. Στα 40 του.. Για .. νιοστή φορά επιστρατευμένος. Και χαμογελαστός.
Η επίδειξη πιάνου δεν έγινε. Το κουδούνι του σχολείου δι’ ολίγον σιώπησε. Τα ξαδέλφια χτίζαμε για μέρες οχυρά, στην αυλή της θείας Αθηνάς. Κι εκείνη για κολατσιό μας πρόσφερε ψωμί ζεστό με λιωμένο το κασέρι πάνω στη σόμπα.. «Κασέρι» το λέμε το κίτρινο τυρί εμείς οι υπερβόρειοι ακρίτες…
Είχε για μέρες νυχτώσει στην Αθήνα. Ο Έβρος, φάρος κατάμονος και πεισματάρης, παρέμεινε φωταγωγημένος. Με παραλλαγή στο σώμα, αλλά με φως ολόλευκο, άπλετο στην ψυχή. Ήταν γιορτή!
Η επιστράτευση για μας είναι πάντα γιορτή!
Η χακί γιορτή είναι μέσα σε μας τους υπερβορείους.
Είναι η προβολή της ψυχής μας επάνω στην ύλη της Ιστορίας. 19 Μαρτίου 1987.
Το Πίρι Ρέις από την Ίμβρο προσέγγισε τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη και τη Θάσο.
Έφθασε 12 ναυτικά μίλια πριν το Περιβόλι της Παναγίας. Παραστάτες του το αντιτορπιλικό Adatepe και το κανονιοφόρο Akhisar.
Το Πίρι Ρέις τολμά και ερευνά το δικό μας αιγαιϊκό βυθό.
Κύκλος εστί των τουρκικών πρηγμάτων, ες αιεί!
Και από το «βυθίσατε το Χόρα» στη δική μας χώρα, που είναι «χώρα», κύριε Τσίπρα, και όχι «χώρος», φθάσαμε στην απειλή εξόδου στο Αιγαίο του «Σισμικ-I»…
Η πολιτική απόφαση τότε ήταν η προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων με κάθε τρόπο, σε ξηρά και θάλασσα, αξιότιμε κύριε Τσίπρα!
Κατ’ αρχήν με επιστράτευση!
Με αυτήν την επιστράτευση μέσα μου πορεύτηκα 3 δεκαετίες.
Σε 3 ώρες θα ήμουν έτοιμη να είμαι εκεί, όπου, για ό,τι…
Δε γεννήθηκα στην Ορεστιάδα για να πλέξω τη φανέλα του στρατιώτη. Δε γεννήθηκα για να συναινώ σε “mea culpa”.
Γεννήθηκα στην Ορεστιάδα και honor meus, patria mea est. Επιστράτευση! Χθες! Κύριε Τσίπρα!
Διότι ο Νόμος που είσαι δε θα με υποτάξει! Δημήτρη και Άγγελε! Άγγελε και Δημήτρη! Οι Αρχάγγελοι και οι δικοί μας στρατιωτικοί Άγιοι Θεόδωροι να σας συνοδεύουν.. Εμείς προς το παρόν δε σας συνοδεύουμε! Σας σκεφτόμαστε. Δε σας συνοδεύουμε. Επιστράτευση! Τώρα! Χθες!»
Μητσοτάκης από Ρόδο: Δύσκολες οι σημερινές γεωπολιτικές συγκυρίες!
Στις εορταστικές εκδηλώσεις στη Ρόδο για την επέτειο ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, παρέστη σήμερα, Τετάρτη, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο κ. Μητσοτάκης στην ομιλία του τόνισε πως το έθνος μας μεγαλούργησε μέσα από την ενότητα και υπέστη τραγωδίες όταν διχάστηκε και συνέστησε ψυχραιμία στις προκλήσεις, προκειμένου να μην παρασυρθούμε σε μία αδικαιολόγητη και αχρείαστη κλιμάκωση.
Αναλυτικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης σημείωσε:
«Γιορτάζουμε σήμερα μια λαμπρή στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας: Την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στον κορμό της Ελλάδας. Έχουν περάσει 70 χρόνια από αυτήν τη σπουδαία μέρα εθνικής υπερηφάνειας για τη Δωδεκάνησο, για όλο το ελληνικό Έθνος.
Στις δύσκολες σημερινές γεωπολιτικές συγκυρίες απαιτείται να παίρνουμε μαθήματα από την Ιστορία μας και χρειάζεται και σήμερα να θυμηθούμε τρεις σημαντικές αρετές του ελληνικού Έθνους:
Ψυχραιμία για να μην παρασυρθούμε σε μια αδικαιολόγητη και αχρείαστη κλιμάκωση.
Αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις αποτρεπτικές δυνατότητες της χώρας μας, αλλά και στις δυνατότητές μας να οικοδομούμε – πάντα προς όφελός μας – διεθνείς συμμαχίες.
Και, το σημαντικότερο, ενότητα. Ενότητα του ελληνικού λαού ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ενωμένοι τις μεγάλες προκλήσεις.
Και να θυμόμαστε πάντα ότι το Έθνος μας μεγαλούργησε όταν ήταν ενωμένο και υπέστη εθνικές τραγωδίες, όταν ήταν διχασμένο.
Χρόνια πολλά σε όλες και σε όλους».
Το πάνε φιρί-φιρί οι Τουρκαλάδες – Προκλητικό πρωτοσέλιδο τουρκικής εφημερίδας: «Τι Αφρίν, τι Αθήνα»
Συνεχίζεται η τουρκική προπαγάνδα μέσω των ΜΜΕ της γείτονας χώρας. Χαρακτηριστικό είναι το πρωτοσέλιδο της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Gunes που αναφέρει στον τίτλο της «Τι Αφρίν, τι Αθήνα» και σχολιάζει με προκλητικό τρόπο την άρνηση της Ελλάδας να εκδώσει στην Τουρκία τόσο τους 9 συλληφθέντες σε Καλλιθέα και Νέο Κόσμο τον περασμένο Νοέμβριο όσο και τους οκτώ αξιωματικούς που κατηγορούνται για συμμετοχή στο πραξικόπημα κατά του Ερντογάν.
Μάλιστα, το άρθρο περιγράφει την πρωτεύουσα της Ελλάδας ως «λημέρι τρομοκρατών».
