«Παρέδωσαν» το όνομα της Μακεδονίας, αλλά συμφωνία δεν υπάρχει! Κι είναι πολύ δύσκολο πια να υπάρξει… Γιατί οι Σκοπιανοί αρνούνται να απαλείψουν τον αλυτρωτισμό από το Σύνταγμά τους! Μα εκεί βρισκόταν και η διαφωνία με την παράδοση του ονόματος εξ αρχής:
Το όνομα είναι από μόνο το «όχημα αλυτρωτισμού»!
Το είπαν καθαρά ήδη από το 1992, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Το διακήρυξε ήδη από τότε και ο Αντώνης Σαμαράς. Μόνο που αυτός ο τελευταίος έμεινε πιστός σε εκείνη την υποθήκη έκτοτε…
Δεν υπάρχει όνομα που περιέχει τον όρο «Μακεδονία», χωρίς να εμπεδώνει και να νομιμοποιεί τον αλυτρωτισμό τους σε βάρος μας!
Δεν θα λέγονται… «Ανωμακεδόνες»! «Μακεδόνες» θα λέγονται…
Και θα εποφθαλμιούν να «απελευθερώσουν» και την Κάτω Μακεδονία του Αιγαίου», δηλαδή την Ελληνική – όπως και την «Πέρα Μακεδονία του Πιρίν» στη Βουλγαρία!
Η κυβέρνηση Τσίπρα τα… «σκάτωσε» κανονικά! Έκανε τη μείζονα παραχώρηση προτού πάρει το παραμικρό.
Και οι «μετριοπαθείς» Σκοπιανοί του Ζάεφ δεν έκαναν πίσω στον αλυτρωτισμό! Κορόιδα ήταν;
Κι όσοι βγήκαν και είπαν: «δεν πειράζει», αν υπογράψουν διεθνή συμφωνία με την οποία αποκηρύσσουν τον αλυτρωτισμό, αυτό μας αρκεί, απλώς την πάτησαν! Και εξετέθησαν οι ίδιοι…
Γιατί απλούστατα στην πράξη δεν ισχύει το δόγμα: οι διεθνείς συμφωνίες είναι (δήθεν) «υπέρτερες» του εθνικού δικαίου.
Απλώς αυτό δεν ισχύει!
Θα «έπρεπε» ίσως να ισχύει, αλλά στην πράξη παραβιάζεται από τους περισσότερους…
Και θυμίζω πως τον Ιούλιο του 1955, ο περιβόητος Βύρων Θεοδωρόπουλος, έγραφε πως «η Ελληνική μειονότητα της Πόλης ΔΕΝ κινδυνεύει, γιατί την προστατεύει πλήρως η διεθνής Συνθήκη της Λωζάνης».
Τέτοια μυαλά κουβαλούσαν κάποιοι από τότε…
Ενάμιση μήνα αργότερα ξέσπασαν τα αιματηρά γεγονότα της Πόλης τα λεγόμενα «Σεπτεμβριανά» και αφανίστηκε η Ελληνική μειονότητα της Πόλης!
Και δεν αφανίστηκε μονομιάς, μέσα σε λίγα 24ωρα…
Αφανίστηκε σε μια μαρτυρική πορεία 9 ετών, ως το 1964.
Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, από τους 120 χιλιάδες «Ρωμιών της Πόλης» απέμειναν μόλις 3,5 χιλιάδες! (Σήμερα, γύρω στους χίλιους πεντακόσιους…).
Και στο διάστημα αυτό καμία «προστασία» δεν προσέφερε η Συμφωνία της Λωζάννης στον ιστορικό Ελληνισμό της Πόλης.
Και πέρα απ’ όλα αυτά, οι Σκοπιανοί ζουν σήμερα καθεστωτική κρίση δική τους, καθώς το κοινοβούλιο τους ψήφισε την ανακήρυξη της αλβανικής γλώσσας σε δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους τους, αλλά ο Πρόεδρός τους αρνείται να το υπογράψει!
Γιατί όπως λέει ο ίδιος, θα μετατραπεί η χώρα τους από «εθνικό κράτος Μακεδόνων», σε πολυεθνικό κράτος «Μακεδόνων» και Αλβανών. Γιατί εκεί οδηγεί, έτσι κι αλλιώς, η αναγνώριση δεύτερης επίσημης γλώσσας και δεύτερης «ισοδύναμης» συστατικής εθνότητας.
Και στο μεταξύ οι βουλγαρόφρονες «Μακεδόνες» των Σκοπίων έφτιαξαν ξεχωριστό κόμμα και δηλώνουν πλέον «Βούλγαροι».
Και σήμερα είναι εκείνοι που λένε μέσα στα Σκόπια, την αλήθεια που δεν τολμούν πια να πουν οι δικοί μας «επίσημοι»:
–Πρώτον, ότι η ιστορική Μακεδονία είναι Ελληνική και ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες.
–Δεύτερον, ότι το κράτος τους δεν έχει καμία σχέση με την Ιστορική Μακεδονία.
–Και τρίτον, ότι εθνότητα «Μακεδόνων» δεν υπάρχει – έτσι ονομάστηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα κάποιοι που ήσαν εθνοτικά Βούλγαροι, αλλά έμειναν στο διαμοιρασμό των Βαλκανίων εκτός Βουλγαρίας και προσπάθησαν να τους ενσωματώσουν στη Γιουγκοσλαβία. Μέχρι που ήλθε ο Κροάτης Τίτο και τους ανακήρυξε σε «χωριστή εθνότητα» εποφθαλμιώντας εδάφη και της Ελλάδας και της Βουλγαρίας…
Αυτά όλα τώρα συγκλονίζουν τα Σκόπια, από την πλευρά των «Μακεδόνων» που δηλώνουν πλέον «Βούλγαροι», ενώ υπάρχουν και οι Αλβανοί που δηλώνουν πως δεν έχουν καμία σχέση με την «Μακεδονία» – ούτε την αρχαία ή ούτε του Τίτο.
Και μέσα σε όλο αυτό το «αλαλούμ», έρχεται ο Κοτζιάς και τους προσφέρει το όνομα «Γκόρνα Μακεντόνιγια» (Άνω Μακεδονία)!
Πότε;
Ακριβώς τη στιγμή που αμφισβητούν όλο και περισσότεροι, απ’ όλο και περισσότερες πλευρές ΜΕΣΑ στα Σκόπια την υπόσταση του «μακεδονισμού», πάει ο δικός μας υπουργός των Εξωτερικών και τους χαρίζει το όνομα και στην ιστορική κληρονομιά της Ελληνικής Μακεδονίας – ή έστω μέρος της…
Κι έτσι κατέρρευσε και το «φοβερό» ερώτημα που έθεταν κάποιοι μέσα στην Ελλάδα:
–Αφού όλοι οι «απέξω» τους ονομάζουν πια «Μακεδόνες», τι νόημα έχει εμείς να τους το αρνιόμαστε;
Το ερώτημα αντιστρέφεται πια: Αφού όλο και περισσότεροι μέσα στα Σκόπια αμφισβητούν πως είναι «Μακεδόνες», τι νόημα έχει εμείς να σπεύσουμε να τους δώσουμε το όνομα και την κληρονομιά της Ελληνικής Μακεδονίας;
Και γίνεται πολύ εύλογο αυτό που είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσφατα:
–Δεν μπορεί να διχάζουμε τους Έλληνες για να ενώσουμε τους Σκοπιανούς!
Πολύ σωστά!
Άσε που οι Σκοπιανοί, όπως πάνε δεν ενώνονται πια με τίποτε…
Όλο και περισσότεροι ανακαλύπτουν τι πραγματικά είναι –κι έτσι απορρίπτουν αυτό που ποτέ δεν ήταν.
Πάμε τάχα να… θωρακίσουμε τη «σταθερότητα» των Βαλκανίων, πάνω σε ένα ψέμα! Την ώρα που αποκαλύπτουν το ψέμα αυτό και οι «άμεσα ενδιαφερόμενοι»…
Κι ύστερα, επειδή ξέμειναν από επιχειρήματα, μας είπαν και το άλλο το φοβερό:
–Επειδή κινδυνεύουμε από την Τουρκία πρέπει να κλείσουμε το «μέτωπο των Σκοπίων», όπως-όπως.
Δηλαδή, τι ακριβώς εννοούν;
–Πώς αν δεν υπήρχε το πρόβλημα των Σκοπίων, εμείς θα αντιδρούσαμε διαφορετικά – πιο δυναμικά ή πιο αποτρεπτικά – έναντι των τουρκικών προκλήσεων;
–Ότι τα… Σκόπια μας εμπόδισαν να αντιδράσουμε στα Ίμια;
–Ή μήπως ότι, αν είχαμε «κλείσει» άρον-άρον το πρόβλημα με τα Σκόπια, θα ήμασταν έτοιμοι για πιο αποφασιστική αντίδραση έναντι της Τουρκίας από δω και μπρός;
–Ή ότι αν δεν τη «σπάγαμε» στους εταίρους μας για το Σκοπιανό, θα μας υπερασπίζονταν εκείνοι πιο αποφασιστικά απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις;
–Θα ήταν έτοιμο το ΝΑΤΟ να έλθει και να μας υπερασπιστεί έναντι της Τουρκίας (επίσης μέλος του ΝΑΤΟ), αλλά δεν το κάνει γιατί… εμείς δεν δίνουμε το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια;
Αυτό μας λένε;
Όλα αυτά είναι απερίγραπτες ανοησίες:
* Πρώτον διότι η αδυναμία μας να ασκήσουμε αξιόπιστη «αποτροπή» έναντι της Τουρκίας δεν έχει καμία σχέση με τα Σκόπια!
* Δεύτερον, διότι αν η Ελλάδα νομιμοποιούσε τον Σκοπιανό αλυτρωτισμό εναντίον της, από ένα κρατίδιο μηδενικής ισχύος, αυτό θα άνοιγε την όρεξη στον Ερντογάν να ζητήσει πολύ μεγαλύτερες παραχωρήσεις από την Ελλάδα! Αφού απέναντι στον «αδύναμο» υποχωρούμε, λογικό είναι ο «ισχυρός» να μας ζητήσει πολύ περισσότερα!
Μην επικαλείστε το Θουκυδίδη, μόνο από το… εξώφυλλο!
Διαβάστε και τι λέει μέσα. Τρομάρα σας…
* Τρίτον, διότι τις ίδιες ανοησίες (να «κλείσουμε» άρον-άρον τα προβλήματα) μας έλεγαν και για το Κυπριακό, πριν 14 χρόνια, όταν έφεραν το σχέδιο Ανάν.
Απλούστατα η λογική τους ΔΕΝ είναι να λύσουμε πραγματικά οποιοδήποτε πρόβλημα, αλλά να υποχωρήσουμε όπως-όπως σε ΟΛΕΣ τις προκλήσεις των γύρω μας! Είτε τις ασκούν ισχυροί γείτονες, είτε εντελώς ανίσχυροι…
Η Ελλάδα «πρέπει» πάντα να υποχωρεί! Αυτό είναι το πραγματικό δόγμα εξωτερικής πολιτικής τους. Κι όχι μόνο των αριστερών, βέβαια. Αλλά αυτοί το έχουν «τερματίσει»…
Και το άλλο που μας είπαν: ότι «με τα Σκόπια δαπανάμε πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο» είναι μια μεγαλειώδης …σαχλαμάρα.
Τι θα πει αυτό; Ότι επειδή «ενοχλούνται» κάποιοι εταίροι μας που σε διάφορες διεθνείς διοργανώσεις, εμείς βάζουμε βέτο στην παρουσία των Σκοπίων ως «Μακεδονίας», αυτό μας στοιχίζει πολιτικά αλλού!
Δηλαδή, αν πάψουν να «ενοχλούνται» θα μας υπερασπίζονταν, άραγε, πιο αποφασιστικά έναντι της Τουρκίας – η οποία παραβιάζει το διεθνές Δίκαιο όπου το βρει, μπαίνει μέσα στη Συρία, σκοτώνει αμάχους και καταλαμβάνει εδάφη;
Και κανείς δεν ενοχλείται γι’ αυτό, αλλά «ενοχλούνται» λέει, που εμείς… δεν δεχόμαστε τα Σκόπια ως «Μακεδονία»!
Κι «ενοχλούνται» ποιοι; Οι Γερμανοί, ας πούμε, που επί 38 χρόνια δεν είχαν αναγνωρίσει το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας!
Και να σας πω και κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό:
Κάποτε η Μέρκελ είπε στο Σαμαρά, στο τέλος μιας συνάντησής τους, κάτι για τη FYROM. Μαζεμένα πράγματα, μη φανταστείτε τίποτε σκληρές «πιέσεις»…
Κι εκείνος της απάντησε με ήρεμο ύφος σχεδόν χαμογελώντας:
–Δεν πρόκειται να νομιμοποιήσουμε ένα αλυτρωτισμό που στρέφεται εναντίον μας! Ξέρω ότι αυτό ενοχλεί κάποιους, αλλά εσείς ειδικά πρέπει να μας καταλαβαίνετε. Γιατί και η Δυτική Γερμανία ποτέ δεν αναγνώρισε το καθεστώς της Ανατολικής, για να μην νομιμοποιήσει τον ιστορικό διχασμό του Γερμανικού Έθνους. Αν εσείς είχατε πρόβλημα να αναγνωρίσετε το διχασμό του Έθνους σας, πώς εμείς να αναγνωρίσουμε έναν αλυτρωτισμό που στρέφεται σε βάρος μας;
Κι εκείνη χαμογέλασε πικρά και δεν είπε τίποτε άλλο.
Έτσι απαντώνται αυτές οι «ενοχλήσεις»…
Ξέρετε τι συμβαίνει τελικά:
Κάποιοι στην Ελλάδα νομίζουν ότι η χώρα μας έχει Φινλανδοποιηθεί.
Δηλαδή προσπαθεί να επιβιώσει στο έλεος ισχυρών γειτόνων και αρνητικών γεωπολιτικών συσχετισμών.
Ε λοιπόν:
–Πρώτον, η Ελλάδα ΔΕΝ είναι Φινλανδία την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.
–Δεύτερον, η Τουρκία δίπλα μας ΔΕΝ είναι ΕΣΣΔ.
–Τρίτον, ακόμα και η Φινλανδία χειραφετήθηκε τελικά! Μόλις τις δόθηκε η ευκαιρία…
–Τέταρτον, κανείς πραγματικά δεν θέλει την Ελλάδα να Φινλανδοποιηθεί!
Αν έχει κάποιο γεωπολιτικό ρόλο να παίξει είναι ως «ενεργός παράγων ισορροπιών» στην περιοχή της, όχι ως… no man’s land!
Μαζί ενδεχομένως με την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο κλπ.
Αλλά για να γίνει τέτοιος «ενεργός παράγων ισορροπιών» η Ελλάδα, πρέπει η ίδια να σταθεροποιηθεί και να ενωθεί.
–Αλλά το «Γκορνα Μασεντόνια» που φέρνει ο Τσίπρας τη διχάζει βαθύτατα και ανεπούλωτα.
–Κι ακόμα οι προκλήσεις του Ερντογάν και η έλλειψη αποτροπής προς την Τουρκία, την αποσταθεροποιούν εντελώς.
–Κι ακόμα η πολιτική Τσίπρα τη διχάζει πολιτικά και τη μαραζώνει οικονομικά.
Ο κρατισμός της μεταπολίτευσης και ο αφόρητος λαϊκισμός – που προϋπήρχε αλλά εκτοξεύθηκε στην περίοδο της Κρίσης – οδήγησαν σε μιαν εικονική «φινλανδοποίηση» μιας χώρας που, όμως, ΔΕΝ μπορεί να φινλανδοποιηθεί.
Είναι οι εσωτερικές αναπηρίες μας κι όχι οι εξωτερικές ανάγκες που μας οδηγούν σε τέτοιες νοσηρές συμπεριφορές (Δείτε και το Ισραήλ τι κάνει εδώ και δεκαετίες, για να σας φύγει κάθε αμφιβολία…).
Κι ίσως τώρα είναι η τελευταία ευκαιρία να αφυπνιστούμε και να ξεπεράσουμε τις εσωτερικές αναπηρίες μας.
Πριν υποστούμε καίριο εθνικό πλήγμα από το οποίο δύσκολα θα συνέλθουμε.
Και δεν θα μας φταίει γι’ αυτό, κανείς «ξένος».
