Πέρασαν μήνες με εκατοντάδες δηλώσεις, προκλητικές κινήσεις με στόχο τα Ίμια, το Καστελόριζο και την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο πειρατικές παρεμβάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ, απειλές για τη Θράκη, αλλά τελικά χρειάσθηκε μια δήλωση του Ταγίπ Ερντογάν που εξέθετε τον Αλέξη Τσίπρα, για να «ξυπνήσει» η Αθήνα.
Η άμεση, σκληρή και σε προσωπικό τόνο απάντηση του Μεγάρου Μάξιμου που προφανώς έγινε εν θερμώ, έρχεται τη στιγμή που υπήρχαν συνεχείς και επίμονες προσπάθειες από το Μέγαρο Μαξίμου να κρατήσει χαμηλούς τόνους και να δικαιολογήσει την μέχρι τώρα πολιτική κατευνασμού και εξωραϊσμού του Τούρκου ηγέτη, με το επιχείρημα ότι διατηρεί χρήσιμους ανοικτούς διαύλους με την Τουρκία.
Δίαυλοι που φυσικά ποτέ δεν υπήρξαν όπως αποδείχθηκε και με το τελευταίο επεισόδιο με την ομηρεία των δυο Ελλήνων στρατιωτικών. Με την κυβέρνηση να μην συνειδητοποιεί ότι η Τουρκία και ο Ερντογάν αντιλαμβάνονται την «φιλική σχέση», όπως αυτή με το Κόσοβο το οποίο θεωρούν κράτος υποτελές προς τον Σουλτάνο, που όφειλε να παραδώσει εκτός κάθε έννοιας νομιμότητας εκείνους που ο Σουλτάνος θεωρούσε εχθρούς του. Όπως κι έγινε με τη μαφιόζικη σύλληψη και απαγωγή έξι Τούρκων πολιτών υποστηρικτών του Γκιουλέν, από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες σε συνεργασία με ορισμένα στελέχη της και όταν αντέδρασε ο πρωθυπουργός του Κοσόβου, βρέθηκε αντιμέτωπος με την οργή και τις απειλές του Σουλτάνου…
Όλοι θέλουμε να εμπιστευόμαστε την ελληνική κυβέρνηση έναντι του κ. Ερντογάν. Όμως παρά το γεγονός ότι δεν διαψεύσθηκε κατηγορηματικά ο ισχυρισμός του Τ. Ερντογάν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός του υποσχέθηκε ότι σε 10-15 ημέρες θα του είχαν παραδοθεί οι 8 αξιωματικοί, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους οι συντάκτες των ανακοινώσεων ότι οι συνομιλίες σε επίπεδο πρωθυπουργού, ηχογραφούνται και καταγράφονται…
Επί μήνες από την πρώτη συνάντηση του κ. Ερντογάν με τον Αλέξη Τσίπρα, μέχρι και τώρα επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί η εικόνα της δημιουργίας «προσωπικής σχέσης» με τον Τούρκο ηγέτη. Μια αυταπάτη που δεν χαρακτήρισε μόνο τον Αλ. Τσίπρα, αλλά και τον Γ. Παπανδρέου και τον Κ. Σημίτη και τον Κ. Καραμανλή…
«Προσωπική σχεση» δεν υπάρχει με τον Τούρκο ηγέτη και είναι καιρός να το αντιληφθούν οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες. Ο κ. Ερντογάν έχει φίλους όσους και για όσο καιρό εξυπηρετούν τις προσωπικές επιδιώξεις του. Και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο παλιός σύμμαχος του Μ. Άσαντ, ο Φ. Γκιουλέν ο άνθρωπος που τον βοήθησε να κερδίσει την εξουσία, το γνωρίζουν οι Ισραηλινοί , οι Αμερικανοί και φυσικά ο Β. Πούτιν που όμως εκμεταλλεύεται στο έπακρο αυτήν ακριβώς την «φιλική» σχέση με τον Τ. Ερντογάν.
Από την άλλη πλευρά όμως θα πρέπει να γίνει αντιληπτό στην Αθήνα ότι τα ενθουσιώδη λογύδρια, τα συνθήματα και τα «μηνύματα», αναπόφευκτα, όσο κι αν αυτό είναι ενοχλητικό, θα έχουν απάντηση.
Στα καθημερινά (και μάλιστα διπλά η τριπλά) «μηνύματα» και μαθήματα περί δίκαιου, ηθικής, νομιμότητας του Προέδρου της Δημοκρατίας, από κάθε πόλη και χωριό της χώρας, στις προειδοποιήσεις και απειλές του υπουργού Άμυνας περί επανάληψης του 1821, θα ήταν αφελής κάποιος να μην περιμένει ότι θα υπάρξει απάντηση από την άλλη πλευρά. Κι αν ο κ. Καμμένος απειλεί με συντριβή των αντιπάλων μας όπως το 1821, μάλλον είναι αναμενόμενη η απάντηση του κ. Γιλντιρίμ για επανάληψη του 1922…
Σε ότι αφορά στα Ίμια, για όσους υπάρχει επίγνωση του τι συνέβη το 1996, είναι προφανές ότι θα πρέπει να αποφεύγονται κινήσεις που θα φέρουν την χωρά στην οδυνηρή θέση, με πρωτοβουλίες δικές της μάλιστα, να επιβεβαιώνεται, το «γκριζάρισμα» των Ιμίων και μάλιστα με την σιωπηρή ανοχή και συναίνεση της Ελλάδας. Ο κ. Καμμένος πηγαίνοντας να ρίξει το στεφάνι στην μνήμη των τριών Ελλήνων πεσόντων, όφειλε να γνωρίζει τις συνέπειες που θα είχε η τυχόν παρεμπόδιση του από τουρκικό Λιμενικό να προσεγγίσει τις βραχονησίδες, όπως και τελικά έγινε. Και να είναι έτοιμος, να έχει Σχέδιο Β για το πως θα αντιδράσει η χώρα. Διαφορετικά μόνο αρνητικές επιπτώσεις θα είχε για τα εθνικά συμφέροντα αυτή ενέργεια του.
Μετά την ένταση αυτή ακολούθησε το επεισόδιο με τον εμβολισμό του ελληνικού σκάφους του Λιμενικού, που ήταν ο Τούρκος πρωθυπουργός Μ. Γιλντιρίμ που κάλεσε τον κ. Τσίπρα για να διαμαρτυρηθεί για την παραβίαση των… τουρκικών χωρικών υδάτων, με την Αθήνα να συμφωνεί σε διαδικασία απεμπλοκής που προέβλεπε την ταυτόχρονη απόσυρση των σκαφών του Ελληνικού και του Τουρκικού Λιμενικού από τα Ίμια. Σε μια απαράδεκτη νομιμοποίηση των τουρκικών αμφισβητήσεων της ελληνικής κυριαρχίας…
Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι έστω και υπό την πίεση της προσωπικής επίθεσης στον πρωθυπουργό η κυβέρνηση ξύπνησε και βλέπει καθαρά την εικόνα στα ελληνοτουρκικά. Έστω και δραματικά καθυστερημένα.
