Επίσημο πρωτόκολλο των γεγονότων της νύχτας του αποτυχημένου πραξικοπήματος στην Τουρκία -το οποίο υπογράφει ο τότε γενικός εισαγγελέας στην Άγκυρα και δημοσιεύει τώρα εξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος- τροφοδοτεί τις εικασίες που θέλουν την τουρκική κυβέρνηση να γνώριζε για τα σχέδια ανατροπής της και να τα αξιοποίησε για να ενισχύσει τις εξουσίες της. Το θέμα παρουσιάζει και σχολιάζει η σημερινή Berliner Zeitung.
Oι Δυτικές μυστικές υπηρεσίες έδωσαν το ΟΚ για αυτές τις αποκαλύψεις και τώρα είναι θέμα χρόνου για το τι ακριβώς θα συμβεί στην Τουρκία.
Oι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας βρίσκονται σε πολύ κρίσιμο στάδιο. Οι ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν κατά τους τελευταίους μήνες, προωθούν μια καθολική διάσπαση των διμερών Άγκυρας-Ουάσινγκτον, με βασικό «αγκάθι» την πολιτική στρατηγική του Ρ.Τ. Ερντογάν.
Ο Τούρκος πρόεδρος βρίσκεται σε μια κατάσταση πανικού, καθώς έχει ενεργοποιήσει παραστρατιωτικές ομάδες, υπό το φόβο αμερικανικού σχεδίου για την απομάκρυνσή του από την κυβέρνηση. Λίγες ημέρες νωρίτερα, αμερικανικά ΜΜΕ επεσήμαναν το «δύσκολο μέλλον του Ερντογάν», ενώ παράλληλα κυκλοφόρησαν σενάρια λαϊκής εξέγερσης στην Τουρκία.
Οι Αμερικανοί έχουν στριμώξει τον αυταρχικό Ερντογάν και είναι θέμα χρόνου να παρέμβουν, με οποιοδήποτε τρόπο, στην κυβέρνηση της Άγκυρας. Από αυτό βέβαια προκύπτει ένας παραληρηματικός και απρόβλεπτος Τούρκος πρόεδρος που θα προσπαθήσει να εκτονώσει την κρίση εκτός Τουρκίας…
ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ
«Όσο περισσότερος χρόνος περνάει […] τόσο πιο σαφές γίνεται ότι η τουρκική ηγεσία υπό τον πρόεδρο Ερντογάν γνώριζε για τα σχέδια πραξικοπήματος, ότι τα άφησε να εξελιχθούν και, πιθανότατα, τα κατηύθυνε. Εκρήξεις βομβών που δεν έγιναν ποτέ, νεκροί σε ένοπλες συγκρούσεις που δεν υπήρξαν ποτέ. Το πρωτόκολλο της εισαγγελίας που δημοσιεύθηκε τώρα -η γνησιότητά δεν αμφισβητείται- είναι ένα έγγραφο το οποίο δεν θα μπορούσαν να συντάξουν καλύτερα ούτε οι θιασώτες των θεωριών συνωμοσίας.
Το πρωτόκολλο φέρνει στο φως τα έργα και τις ημέρες του νέου ‘βαθέος κράτους’ στην Τουρκία. Πρόκειται για όλους εκείνους τους ισλαμιστικούς- εθνικιστικούς κύκλους στην κυβέρνηση και τη δικαιοσύνη που έκαναν προφανώς όλα εκείνα για τα οποία κατηγορούν τους αντιπάλους τους: μετέτρεψαν ένα στρατιωτικό σε πολιτικό πραξικόπημα για να αφανίσουν τους εχθρούς τους. Αισθάνονταν μάλιστα τόσο σίγουροι που εισήγαγαν το εν λόγω πρωτόκολλο σε επίσημα δικαστικά έγγραφα. Το τουρκικό πραξικόπημα είναι ένας βάλτος από τον οποίο βγαίνουν όλο και πιο βρωμερές φυσαλίδες. Αυτό ισχύει και για το κίνημα Γκιουλέν, μυστικά κομάντο του οποίου ήθελαν την ανατροπή της κυβέρνησης και που προφανώς έπεσαν σε παγίδα.
Σε μια δημοκρατία όλα αυτά θα τροφοδοτούσαν πολλές εξεταστικές επιτροπές. Ακόμη κι αν αληθεύει ότι οι γκιουλενιστές ήθελαν με τη δημοσιοποίηση του πρωτοκόλλου να αποδείξουν την αθωότητά τους και να ρίξουν την ευθύνη του πραξικοπήματος στην κυβέρνηση, αυτό δεν υποβαθμίζει τη σημασία του. Στην Τουρκία κανείς δεν τολμά να μιλήσει για το θέμα. Για πόσο ακόμη;».
