Ορίζοντες Τέχνης

 Καθόλου πρωτότυπο, μάλλον χιλιοειπωμένο μα οι άνθρωποι που μας μεγαλώνουν είναι γεγονός πως διαμορφώνουν σε τεράστιο βαθμό την ψυχοσύνθεσή μας και είναι αυτοί που βάζουν με μικρές καθημερινές κινήσεις τις ρόδες μας σε συγκεκριμένες ράγες.

Η σχέση δε με τη μητέρα έχει πλουτίσει γενιές ψυχοθεραπευτών που ορίζουν τις πράξεις της ή την απουσία τους, ως τη βασικότερη αιτία σχηματισμού της προσωπικότητάς μας.

Δυο είναι οι λέξεις κλειδιά που ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου: προσωπική θεώρηση των πραγμάτων και προβολή αποθημένων στο παιδί μας.

Αυτές είναι οι κυριότερες αφετηρίες που μπορούν να κάνουν την ανατροφή ενός πειδιού τοξική. Άλλες φορές από υπέρμετρη αγάπη, άλλες από άγνοια και άλλες από δικά τους βιώματα οδηγούν τα παιδιά σε αδιέξοδα και αγκυλωμένο μεγάλωμα.

 Η Ρωσίδα φωτογράφος Anna Padchenko μέσα σε μερικές εικόνες έκλεισε όλα τα θανάσιμα λάθη που κάνουν οι μαμάδες όλου του κόσμου.

Τα παιδιά δεν είναι τηλεκατευθυνόμενα. Κανένα κουμπί δεν μπορεί να τα ορίσει ουσιαστικά.

 Η χειραγώγηση δεν είναι ο δρόμος, αλλά το αδιέξοδο.

 Το παιδί που υπηρετεί έστω και έμμεσα τη μητέρα και μάλιστα… εφ’ όρου ζωής.

Η παραβίαση της ιδιωτικότητας.

Η μητέρα που κρατάει το παιδί δίπλα της, με κάθε κόστος.

Αυτό που δεν κατάφερε η μαμά, ασφαλώς θα το καταφέρει το παιδί της… θέλοντας και μη.

Νο comments… κάθε Ελληνίδα μάνα καταλαβαίνει…

Μητέρα-βασίλισσα και μάλιστα αλάνθαστη.