ΑΛΛΟ 
Anna Xatzimixali Κοκό Σανέλ & Ιγκόρ Στραβίνσκι-ενας θυελλώδης έρωτας
Εκείνη... Μια γυναίκα με δυναμική προσωπικότητα, μπροστά από την εποχή της, που κατάφερε να φέρει την επανάσταση στο χώρο της μόδας του 20ου αιώνα αλλά και στην εικόνα του γυναικείου σώματος. Αν και έχει φύγει από τη ζωή εδώ και 45 χρόνια, με την καινοτόμο φιλοσοφία της για τη μόδα, για τη ζωή και με το ανατρεπτικό στυλ που έδωσε μέσα από τις δημιουργίες της…άφησε εποχή!
Εκείνος...Ένας σημαντικός μουσικός συνθέτης του 20ού αιώνα. Το έργο του προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις στον κόσμο της λόγια σύγχρονοης μουσική καθώς ήταν πολύπλευρο και είχε παραδοξότητες σε ορισμένες εκφραστικές επιλογές του. Χαρακτηριζόταν από τις σκληρές διαφωνίες και αρμονικές ελευθερίες, τους ιδιόρρυθμους συνδυασμούς ορχηστρικών χρωμάτων, εξωτικών κλιμάκων, πολυτονικότητας και πολυρυθμίας, μελωδικών στυλ και ρυθμών. Σε κάθε νέο του έργο προσπαθούσε να πει κάτι καινούριο και πρωτότυπο και να μην επαναλάβει τον εαυτό του. `Εγραψε όπερες, χοροδράματα με πιο γνωστά την “Ιεροτελεστία της Άνοιξης”, την “Πετρούσκα” και “Το Πουλί της Φωτιάς”, κομμάτια για ορχήστρα, έργα για πιάνο, μουσική δωματίου, τραγούδια και κομμάτια για φωνή και ορχήστρα.
Η Σανέλ μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα όμορφη, η αίγλη της προσωπικότητά της όμως, την έκανε άκρως γοητευτική και σαγηνευτική. Αν και δεν παντρεύτηκε ποτέ, αγαπήθηκε από σημαντικούς άντρες της εποχής – που ανήκαν σε κάποια ανώτερη κοινωνικά τάξη.
Στο Παρίσι του 1913, η Κοκό Σανέλ, ανερχόμενη σχεδιάστρια μόδας, πρωτοσυναντά τον Ρώσο συνθέτη Ιγκόρ Στραβίνσκι στην πρεμιέρα του έργου του «Ιεροτελεστία της Ανοιξης». Πρόκειται για ένα μπαλέτο που έμελλε να επικριθεί από το κοινό της εποχής, που δεν ευνοούσε οποιονδήποτε μοντερνισμό στην κλασική μουσική.
Βασισμένη στη μυθιστορηματική βιογραφία του Κρις Γκρίνχαλτζ «Coco and Igor» (εκδόσεις «Εμπειρία εκδοτική»), η ταινία με τους Μαντς Μίκελσεν και Αννα Μουγκλαλίς έφερε ξαφνικά στο προσκήνιο τον θυελλώδη έρωτα της Κοκό Σανέλ και του Ιγκόρ Στραβίνσκι.
Η ταινία εστιάζει στο πώς αυτό το πάθος της σχεδιάστριας για τον πατέρα του μουσικού μοντερνισμού συνέπεσε και συνταίριαξε με τη δημιουργία του περίφημου αρώματός της, του «Channel Νο 5». Κι από την άλλη, πραγματεύεται το πώς το φιλελεύθερο δυναμικό πνεύμα αυτής της γυναίκας επηρέασε τον μεγάλο μουσουργό.
Κατά το σενάριο, που έγραψε ο συγγραφέας του βιβλίου, η Σανέλ, που παρακολούθησε το 1913 την αποτυχημένη παράσταση της «Ιεροτελεστίας της Ανοιξης», ξανασυναντά τον Στραβίνσκι στο Παρίσι το 1920, σε ένα τραπέζι που διοργάνωσε ο Ντιαγκίλεφ. Είναι πετυχημένη και πλούσια, ενώ εκείνος άσημος και πένης. Επιστρέφει στη γαλλική πρωτεύουσα διεκδικώντας μια δεύτερη ευκαιρία για τη μουσική του και την «Ιεροτελεστία», αλλά ζώντας σε ένα άθλιο δωμάτιο μαζί με τη γυναίκα του και τα τέσσερα παιδιά τους χάνει γρήγορα την έμπνευσή του.
Η Σανέλ αναλαμβάνει να τον χρηματοδοτήσει και προτείνει στην οικογένεια να μετακομίσει στην εξοχική της κατοικία Μπελ Ρεσπίρο. Εκεί το καλοκαίρι του 1920, η Σανέλ και ο Στραβίνσκι, πάντα κατά την ταινία, βιώνουν υπό τη σιωπηλή αποδοκιμασία της Καταρίνα Στραβίνσκι και των υπηρετών ένα πάθος που άλλαξε τη ζωή τους.
Η μετακόμιση της οικογένειας Στραβίνσκι στη βίλα Μπελ Ρεσπίρο και η οικονομική ενίσχυση του συνθέτη από τη Σανέλ αποτελούν γεγονότα που επιβεβαιώνονται από γραπτές πηγές και μαρτυρίες. Τα ενδιάμεσα, όμως, τα μετά την πρεμιέρα του 1913 έως την ταραχώδη σχέση τους, είναι αναπόδεικτα.
Ο ίδιος ο Γκρίνχαλτζ, ερωτηθείς πέρυσι στις Κάνες, μετά την προβολή της ταινίας για τα αληθινά περιστατικά, είπε: «Είναι επιβεβαιωμένο ότι η Σανέλ ήταν στην πρεμιέρα του 1913 και ότι φιλοξένησε τον Στραβίνσκι στο σπίτι της. Για όλα τα υπόλοιπα οι πληροφορίες που υπάρχουν είναι ελάχιστες. Κράτησα ως σκελετό τα γεγονότα και λειτούργησα ελεύθερα όσον αφορά αυτά που διαδραματίστηκαν στη βίλα».
Ο οίκος Σανέλ, επίσης, χαρακτήρισε ανυπόστατη φημολογία το ειδύλλιο.
Μελετητές του Στραβίνσκι επιμένουν ότι ο κινηματογραφικός Ιγκόρ έχει ελάχιστη σχέση με τον πραγματικό συνθέτη. Αναφέρεται ότι ο συνθέτης λανθασμένα παρουσιάζεται εξαρτημένος από τη γυναίκα του -η οποία επιμελείται τα μουσικά του κείμενα- όπως και από την ερωμένη του -η οποία φέρεται να αποτελεί πηγή έμπνευσής του.Και για τους δύο πάντως, λένε, ακόμη κι αν υπήρξε ερωτική συνάφεια, μάλλον θα ήταν εντός του πλαισίου της καλλιτεχνικής ελευθεριότητας της εποχής.