Ορίζοντες Τέχνης

στα κουρασμένα μάτια μου,

η πεθυμιά σταλάζει κόκκινο ρόδο

και στης αφής μου τ’αυλάκια,

μύρο γλυκό του βελούδου ιδρώ,ταξιδεύει…

αγάπη τυλιγμένη σε μαντήλι,με λες

μα,εγώ στα χείλη σου,πυρός ξαποσταίνω…

κοίταξε με

βράχο θυμίζω,που τις πληγές του

με αίμα γλάρου γλυκαίνει…

κύμα μοιάζω,

θαλάσσης αφρός,λευκός κι αλμυρός,

που σαν σε φιλήσει,θα φλέγεσαι…

δες τα μάτια,τα χείλη…

πονούν και πεθαίνουν

μα,

ανασταίνουν…

…ζεσταίνουν,γλυκαίνουν,

τσακισμένες ψυχές,πονεμένα κορμιά…

…γάργαρο νερό

…κι αλαργεύουν…

……………………..

Σακελλαρης Καμπουρης

Σχόλια

σχόλια