ΧΟΡΟΣ 
Anna Xatzimixali Anna Pavlova: Η αξέχαστη θρυλική πρίμα μπαλαρίνα του 20ου αιώνα
H Anna Pavlova (12 Φεβρουαρίου 1881 – 23 Ιανουαρίου 1931) ήταν μια παγκοσμίου φήμης Ρωσίδα πρίμα μπαλαρίνα που θεωρείται μία από τις καλύτερες μπαλαρίνες στην ιστορία του κλασικού μπαλέτου. Χόρεψε ως κορυφαία χορεύτρια με το Αυτοκρατορικό Ρωσικό Μπαλέτο (Imperial Russian Ballet) και με τα Ρώσικα Μπαλέτα (Ballets Russes) του Sergei Diaghilev. Επίσης η Pavlova έμεινε στην ιστορία δημιουργώντας το ρόλο «Ο Θάνατος του Κύκνου» («The Dying Swan») και αποτελώντας την πρώτη μπαλαρίνα που με το δικό της συγκρότημα περιόδευσε σε όλο τον κόσμο.
Το πάθος της Pavlova για την τέχνη του μπαλέτου αποκαλύφθηκε όταν η μητέρα της την πήγε σε μια παράσταση του Marius Petipa, στην γνήσια παραγωγή του μπαλέτου «Η Ωραία Κοιμωμένη» στο Αυτοκρατορικό Θέατρο Maryinsky (Imperial Maryinsky Theater). Το πολυτελές θέαμα έκανε εντύπωση στη νεαρή Pavlova και σε ηλικία 9 ετών η μητέρα της την πήγε σε οντισιόν για την περίφημη Αυτοκρατορική Σχολή Μπαλέτου (Imperial Ballet School)
Τα χρόνια εκπαίδευσης της νεαρής Pavlova ήταν δύσκολα, καθώς το κλασσικό μπαλέτο δεν ήταν εύκολο γι ‘αυτήν. Τα τοξωτά πόδια της, με λεπτούς αστραγάλους και μακριά άκρα, δημιουργούσαν αντίθεση με μικρό και συμπαγές σώμα της. Οι συμφοιτητές της την κορόιδευαν, αλλά εκείνη απτόητη δούλευε σκληρά για να βελτιώσει την τεχνική της. Παρακολούθησε επιπλέον μαθήματα από σημαντικούς καθηγητές .Το 1898 η Pavlova εισήχθη στην τάξη δεξιοτεχνίας (classe de perfection) της Ekaterina Vazem, η οποία ήταν πρώην πρίμα μπαλαρίνα των Αυτοκρατορικών Θεάτρων της Αγίας Πετρούπολης (Saint Petersburg Imperial Theatres).
Η Pavlova εξελίχθηκε γρήγορα μέσα από τα επίπεδα εκπαίδευσης και έγινε μία από τις αγαπημένες μπαλαρίνες με πολλούς θαυμαστές από τους φανατικούς του μπαλέτου της Τσαρικής Αγίας Πετρούπολης και οι fans της αυτοαποκαλούνταν Pavlovatzi.
Το αστέρι της έλαμψε τη δεκαετία του 1920-30. Θεωρείται ιδιοφυία του ρωσικού μπαλέτου, ικανή να χορέψει με σπασμένο πόδι.
Στριφογυρνούσε στη σκηνή σαν οπτασία, τυλιγμένη με τούλια και δαντέλες. Ηταν το αδιαφιλονίκητο αστέρι των μπαλέτων Ντιαγκίλεφ.
Σε μια θριαμβευτική τουρνέ εκτός Ρωσίας, το 1926, στην οποία η Αννα Πάβλοβα έλιωσε 2.000 ζευγάρια παπούτσια μπαλέτου, διέμεινε στην πρωτεύουσα της Νέας Ζηλανδίας, την πόλη Wellington.
Ο σεφ του ξενοδοχείου για να την τιμήσει σκέφτηκε μια νέα και πρωτότυπη συνταγή. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κρεμώδες γλυκό, γεμάτο φρου φρου σαν τα τούλια του χορού της Πάβλοβα και μαρέγκα αυγού, σαν λευκό σύννεφο και το βάφτισμα του από το όνομα της .
Η Αννα Πάβλοβα, παρ’ολο που γεννήθηκε από μια φτωχή οικογένεια της Ρωσίας , γρήγορα ο χορός άλλαξε τη ζωή της. Τα ντουέτα της με τον Βάσλαβ Νιζίνσκι άφησαν ιστορία. Η ίδια, ωστόσο, έγινε θρύλος με τον τρόπο που ερμήνευσε τον Θάνατο του Κύκνου.
Στην Ευρώπη, το 1931, και συγκεκριμένα στην πόλη La Haye, αρρώστησε βαριά και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το χορό. Πριν πεθάνει ζήτησε να ντύσουν τη σορό της σαν κύκνο και να παίζουν τα βιολιά της ορχήστρας τον Θάνατο του Κύκνου.