Ορίζοντες Τέχνης

Αδοκίμαστη αγάπη… από άλλα αστέρια φερμένη…
η Αγάπη μου…
Άραγε, προσπάθησες να την νιώσεις ;;

Α π ο υ σ ι ά ζ ε ι ς…….

Τα μάτια μου… μάτωσαν…
κι ανήμπορα, Δεν άντεξαν να σε δουν να φεύγεις…
Στη στάχτη των καμμένων ονείρων… κρύφτηκες…
Δειλέ…
•
Αδοκίμαστη αγάπη… από άλλα αστέρια φερμένη…
η Αγάπη μου…
Άραγε, προσπάθησες να την νιώσεις ;;
•
Οι πληγές μου… είναι ακόμα ανοικτές… αιμορραγούν…
Λεηλατημένα τα φιλιά… δεν βρίσκουν αποδέκτη…
Τα χάδια… έγιναν ξυράφια…
Οι θύμησες, σταλάζουν φαρμάκι… ως το κόκκαλο…
Τις νύχτες, ιχνηλατώ… σε πορφυρές μνήμες…
Τι κι αν μιλώ άπταιστα, τη γλώσσα της σιωπής…
Δεν βρίσκω ψυχή… να την μοιραστώ…
•
Οι καταιγίδες, που τώρα… ξεσπούν μέσα μου…
έχουν πια Ονοματεπώνυμο…
•
Κι εκεί…. στην άκρη των ονείρων…
κάπου στο μισοσκόταδο…
ντύνω με στιχάκια… τις σιωπές μου…
Ύμνος να γενούν… για την Αγάπη…
που Δεν θέλω αλλού… να δοκιμάσω….
•
Μα, το πρωί…. τα Καίω…
Έτσι κι αλλιώς…
Α π ο υ σ ι ά ζ ε ι ς……..

Σχόλια

σχόλια