Διάσημα φιλιά της Τέχνης
Το φιλί έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης , σε όλες τίς μορφές τής τέχνης. Ας δούμε όμως μερικά διάσημα φιλιά και το τι αποτέλεσμα δημιούργησε η έμπνευση των αντίστοιχων καλλιτεχνών Ξεκινάμε με το χρυσό φιλί του Gustav Klimt.ένα τρυφερό αλλά κι ερωτικό φιλί στο μάγουλο…
Θεωρείται το πιο διάσημο έργο του το πιο χαρακτηριστικό από την χρυσή του περίοδο κι από τα πιο γνωστά κι αγαπημένα έργα της Art Nouveau. Ένα πραγματικό αριστούργημα με επιρροές από τα Βυζαντινά Μωσαϊκά αλλά κι από την αφηρημένη τέχνη καθώς και από Βέλγους και Ολλανδούς συμβολιστές… Ποια είναι η γυναίκα που δέχεται το φιλί; Άλλοι αναγνωρίζουν στο πρόσωπό της την Emilie Flöge [σύντροφο του Klimt] κι άλλοι την Adele Bloch-Bauer.
Το φιλί του Klimt έχει αναπαραχθεί σε χιλιάδες ρέπλικες κι έχει εφαρμοστεί σε εκατομμύρια σουβενίρ… Αμέτρητα φιλιά αλλά κανένα δεν είναι σαν το πρώτο φιλί…
Gustav Klimt: «The Kiss» [1908] – Belvedere Palace – Βιέννη
Ένα ζευγάρι από τον Μεσαίωνα, δίνει ένα παθιασμένο φιλί στο κατώφλι… Ούτε που ξέρουμε ποιοι είναι, τα πρόσωπα δεν φαίνονται, πρωταγωνιστεί το φιλί. Το έργο ξεχειλίζει από αισθήματα: έρωτας, επιθυμία, πάθος. Ο Ιταλικός Ρομαντισμός σε όλο του το μεγαλείο! Προσέξατε πόσο λαμπερό, ολομέταξο είναι το γαλάζιο φόρεμα; Κατά μία ερμηνεία, το γαλάζιο χρώμα συμβολίζει τη Γαλλία η οποία το 1859, τη χρονιά που ολοκληρώθηκε το έργο, προχώρησε σε μια συμμάχια με τους Ιταλούς οπότε ίσως να κρύβεται ένα πολιτικό μήνυμα σε αυτό το παθιασμένο φιλί.
Francesco Hayez: «The Kiss» [1859] – Pinacoteca di Brera, Μιλάνο
«Οι εραστές» του Magritte είναι το πρώτο από τα τέσσερα παρεμφερή έργα του με το ίδιο θέμα, τις ίδιες διαστάσεις και τον ίδιο τίτλο [τα ξεχώριζε μόνο με λατινικούς αριθμούς] που έφτιαξε την ίδια χρονιά. Πολλές ερμηνείες έχουν δοθεί γι αυτά τα καλυμμένα πρόσωπα: ότι οι εραστές δεν έχουν δει ποτέ ο ένας τον άλλον, ότι ήταν ήδη γνωστοί πριν γίνουν εραστές άρα δεν χρειαζόταν να «δουν» ο ένας τον άλλον, ότι στον έρωτα βλέπεις πέρα από το πρόσωπο ή ότι επιλέγεις να μην βλέπεις κάποια πράγματα για να κρατήσεις ζωντανό τον έρωτα… Υπάρχει βέβαια κι η Grand Guignol εκδοχή ότι το καλυμμένο γυναικείο πρόσωπο είναι το πρόσωπο της μητέρας του ζωγράφου που αυτοκτόνησε πέφτοντας στο ποτάμι και την βρήκαν έτσι: με ένα σεντόνι τυλιγμένο στο πρόσωπό της.
Rene Magritte: «Les amants» [the lovers] – [1928] –MOMA, Νέα Υόρκη
Το φιλί 2 του Roy Lichtenstein είναι προφανώς το Νο 1 φιλί στην Pop Art και όχι μόνο…αφού το 1990 πουλήθηκε για 6 εκατομμύρια δολλάρια κάνοντας ρεκόρ για την υψηλότερη τιμή πώλησης έργου του ζωγράφου. Ρεκόρ που κράτησε μέχρι το 2002! Τι έχει το φιλί του Lichtenstein που το κάνει μοναδικό; Μοιάζει βγαλμένο από κόμικς κι όμως είναι γεμάτο από δράμα, πάθος, αφοσίωση…
Roy Lichtenstein : The Kiss ii [1962]
Η ιστορία της Ψυχής που ξαναζωντανεύει με ένα φιλί που της δίνει ο Έρωτας [ή Cupido ή Amor] γράφτηκε τον 2ο μ.Χ. αιώνα από τον Lucius Apuleius Madaurensis κι ενέπνευσε καλλιτέχνες και καλλιτέχνες …
Σε ποίηση, όπερα, ζωγραφική και γλυπτική. Ο Antonio Canova έδωσε στους δύο αγαπημένους τις μαλακές καμπύλες, τα απαλά αγγίγματα, ακόμη και τα τρυφερά βλέμματα με ένα μοναδικό ρεαλιστικό αλλά ευγενικό τρόπο… έτσι που αυτό το μυθικό φιλί σε κάνει να γυρνάς γύρω του ξανά και ξανά [κυριολεκτικά και μεταφορικά] χωρίς να μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του.
Antonio Canova: «Cupid and Psyche» [Η Ψυχή ξαναζωντανεύει με το φιλί του Έρωτα] – [1793] – Λούβρο, Παρίσι
Ποιος δεν έχει δει την κλασική ασπρόμαυρη φωτογραφία με τον ναύτη που φιλάει την κοπέλα στην κατάμεστη πλατεία Times [V-J Day in Times Square ] γιορτάζοντας έξαλλα το τέλος του πολέμου, το 1945… O street artist Kobra εμπνεύστηκε από την αρχική φωτογραφία προσθέτοντας όμως άφθονο χρώμα ! Το mural μοιάζει μεέκρηξη χαράς, σαν ένα ουράνιο τόξο που ήρθε και προσγειώθηκε σε αυτόν τον τοίχο της Νέας Υόρκης και δεν λέει να το κουνήσει από κει…
KOBRA: «The Kiss» [πριν το 2012] – Νέα Υόρκη
Mε επιρροές από τον κυβισμό… η γλύπτρια Άλεξ Μυλωνά δημιούργησε αυτό το απλό, λιτό σε φόρμα, αφαιρετικό, μαρμάρινο φιλί. Η γεωμετρική αφαίρεση στο γλυπτό αυτό, το κάνει να πλησιάζει αρχαϊζουσες μορφές δίνοντας στο έργο έναν αέρα αιωνιότητας. Ένα φιλί που αντέχει στον χρόνο…
Άλεξ Μυλωνά: Το φιλί / The Kiss [Homage to Brancusi / Τιμή στον Brancusi] – [1967] – Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, Θησείο
Είναι ποτέ δυνατόν η Digital Art να δώσει ένα φιλί που να εκφράζει αληθινό πάθος, αισθησιασμό, δέσιμο ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους; Η απάντηση είναι το «τελευταίο φιλί» του Πολωνού digital artist Adam Martinakis. [ Adam Martinakis ] Όλο το focus στο φιλί… Τα χαρακτηριστικά των προσώπων υπάρχουν ίσα-ίσα για να υπηρετήσουν αυτή τη στιγμή…
Adam Martinakis: «last kiss» [2011]
Τα φιλιά της Τέχνης -λοιπόν , είτε ζωγραφική ,είτε γλυπτική ή street- art κλπ ..πάντα ευπρόσδεκτα.