Η .. ‘αταίριαστη’ Ειρηάννα Γιαλιτάκη

Ήθελε όλα τα απλά και όμορφα που πια δεν έχουν αξία σήμερα….

 

Η ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΗ


Παράταιρη γεννήθηκε σε αυτόν τον κόσμο,
με ένα κενό μέσα στην καρδιά.
Αταίριαστη με ότι συναντούσε,
με ότι άκουγε ή έβλεπε.
Προσπάθησε πολύ να μπεί στο κλίμα της εποχής που ορίστηκε να γεννηθεί,
μα όσο προσπαθούσε,
τόσο δεν ταίριαζε.
Είχε αντιλήψεις ενός άλλου καιρού,
ενός παρελθόντα χρόνου.
Είχε και μια τρέλα για ζωή που δεν έβρισκε αντίκρυσμα.
Ήθελε να κοιμάται με τα παράθυρα ανοιχτά,
να έχει την πόρτα του σπιτιού ξεκλείδωτη…
Τα βράδια να διαβάζει Καβάφη κάτω απο το φώς των κεριών,
ακούγοντας μουσική απο ένα παλιό ραδιόφωνο κι ένα ποτήρι κονιάκ να θερμαίνει τα μέσα της….
Να ταξιδεύει τον νου της στα παλιά,
εκεί που οι εικόνες της ζωής είχανε ουσία.
Εκεί που οι φίλοι έρχονταν πάντα για το κυριακάτικο τραπέζι,
φέρνοντας ο καθένας τα καλούδια του….
Λαχταρούσε να μπαίνει στην αγκαλιά του καλού της τα βράδία που εκείνος θα ερχόταν κουρασμένος,
αφού πρώτα τον φρόντιζε,
να μιλάνε ώρες για όλα όσα έκαναν και σκόπευαν να κάνουν….
Για τα όνειρα και τις επιθυμίες τους…
Έπειτα να έμπαιναν έτσι αγκαλιασμένοι στο περιβόλι των ονείρων,
κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου ώστε να μην χαθούν στα μονοπάτια της χώρας του Μορφέα ….
Όταν το ξημέρωμα θα έφτανε στο παραθύρι του δωματίου,
να ξυπνά απο τα χάδια στα μαλλιά που εκείνος θα της χάριζε και ανταποδίδοντας εκείνη με φιλιά .
Ήθελε όλα τα απλά και όμορφα που πια δεν έχουν αξία σήμερα….
Και έτσι πορευόταν με το κενό να μεγαλώνει και την καρδιά της να πονά.
Μια αταίριαστη φιγούρα σε έναν κόσμο χαμένο στην ματαιοδοξία και την χαμένη αθωότητα….
Σε έναν κόσμο ξεπουλημένο στην ύλη…

Υπάρχουν κι εκείνες οι γυναίκες που αγαπάνε για την αγάπη. Όχι για να τις αγαπήσεις.

Τι κουτός που είσαι.
Νόμιζες πως σε αγάπησε για να την αγαπήσεις;
Σε αγάπησε γιατί ήξερε να αγαπά και ήθελε να το κάνει μαζί σου.
Νόμιζες πως τον έρωτα της σου χάρισε απλά για να περνάει καλά;
Στον χάρισε γιατί ήταν φτιαγμένη για εσένα.
Δίχως αυτό να σημαίνει πως και εσύ ήσουν για εκείνη.
Σε αγκάλιασε τρυφερά με μιαν αγκαλιά που ήξερε τι σημαίνει
γιατί δεν την είχε ποτέ της και την λαχταρούσε.
Σε φίλησε με όλο το κόκκινο του πάθους, ή όλο ή τίποτα.
Και όταν το χάδι της απαλά ταξιδέψε στο κορμί σου
δεν ένιωσες πως το δικό της κορμί δεν ένιωσε ποτέ τέτοιο χάδι
και για αυτό στο προσέφερε.
Σε ξεχώρισε από πολλούς όταν είχε όρκο δώσει
πως δεν θα βάλει κανέναν στην ζωή της πια.
Όταν είχε κλειδώσει την καρδιά της
και δεν θυμόταν καν που είχε πετάξει το κλειδί.
Μα όταν φάνηκες έτρεξε μανιασμένη να το βρει να στο δώσει.
Να στο δώσει για να πάρεις ότι χρειαζόσουν.
Εσύ και όχι Εκείνη….
Μα τι νόμιζες κουτέ;
Πως τάχα να σε κατακτήσει είχε σκοπό; Όχι!!
Σκοπό είχε να την κατακτήσεις και να σε αγαπήσει.
Να σου χαρίσει την ψυχή της για να σε δει χορτάτο από αγάπη.
Χορτάτο από έρωτα και να σε ταξιδέψει.
Αυτό είναι ο έρωτας για εκείνη.
Αυτό και η αγάπη.
προσφορά δίχως αντάλλαγμα.
Είναι παράξενη, διαφέρει και αυτό είναι το ελάττωμα της.
Αυτό είναι που δεν θα αλλάξει ποτέ όμως
γιατί είναι ευχαριστημένη μέσα στον πόνο της.
Ευχαριστημένη γιατί δεν είναι όμοια με τους άλλους.
Τώρα λοιπόν μπορείς να φύγεις αν δεν το ένιωσες.
Αν σε κούρασε…
Αν σε τρόμαξε…
Γιατί εκείνη ήθελε μόνο να χαίρεσαι κοντά της όχι να πνίγεσαι.
Να γεμίζεις από εκείνη και όχι να αδειάζεις.
Αν δεν το μπορεί να το κάνει αυτό γιατί να είσαι μαζί της;
Δεν ζητιανεύει αγάπη.
Φύγε δεν έχεις καμία υποχρέωση απέναντι της
και αν δεν μπορείς να το κάνεις δώσε της ένα σημάδι
ώστε να φύγει εκείνη για εσένα.
Tόσο σε αγαπά.
Τόσο ώστε να σε ελευθερώσει από την αγάπη της.
Τι κουτός που είσαι…
Δεν αγαπάνε όλες οι γυναίκες για να τις αγαπήσουν.
Υπάρχουν και κάποιες που αγαπάνε για την αγάπη και μόνο.
Που ερωτεύονται για να χαρίζουν ζωή
και να ζουν και αυτές μέσα σε αυτήν την ζωή.

Η Ειρηάννα Γρ. Γιαλιτάκη κατάγεται από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και από το Ηράκλειο της Κρήτης, ενώ έχει ρίζες κι από την Κωνσταντινούπολη και την Ιταλία. Γεννήθηκε το 1971 στις 10 του Μάη στην Αθήνα όπου και διαμένει. Έχει σπουδάσει παραϊατρικά επαγγέλματα (Τεχνολόγος Ιατρικών και Βιολογικών Εργαστηρίων) και Διακόσμηση – Χειροτεχνία. Έχει επίσης εργαστεί επί σειρά ετών ως ερμηνεύτρια του έντεχνου, ρεμπέτικου και παραδοσιακού τραγουδιού. Η μεγάλη όμως αγάπη της είναι η γραφή.
Είναι μητέρα 3 παιδιών.


Ο “Ιερός έρωτας” αποτέλεσε την πρώτη ποιητική της συλλογή – εκδόσεις Πηγή.

Ήρθαν λόγια πολλά και το στόμα μου γέμισαν…
Λόγια Αγάπης.
Με πίεζαν να τα αφήσω να ξεχυθούν εμπρός σου,
να σου παραδοθούν,
να σου χαριστούν…
Έκαιγαν την γλώσσα μου πεισματικά,
με βασάνιζαν…
Του εγωισμού το δηλητήριο το έκαιγαν κι αυτό.
Κρατιόμουν,
αντιστεκόμουν με δυσκολία…
Πως να τα αφήσω να σου δοθούν αφού δεν θα τα άφηνες μέσα σου να κατοικίσουν…
Πως να τα αφήσω να ηχήσουν στα αυτιά σου όταν δεν θα τα άφηνες να μπούν να χαιδέψουν του μυαλού σου τις εικόνες…
Βασανιζόμουν,
κατέστρεφα εμένα,
με τιμωρούσα…
Τιμωρούσα την Αγάπη που ξύπνησε μέσα μου δίχως αντίκρυσμα…
Δίχως το χάδι της στοργής.
Κι απομονώθηκα στις κόλλες χαρτιού και πάλι,
με την πένα της θλίψης μου,γεμάτη απο κόκκινο μελάνι,της καρδιάς μου…
Και κλείδωσα το στόμα μου με το τελευταίο μας φιλί…
Ατσάλινο κλειδί,
να μην μπορέσει ποτέ κανένας να το λυγίσει ξανά…
Και έγραφα όλα τα λόγια που ποτέ δεν θα ξεστόμιζα ξανά…
Και με τιμώρησα που ερωτεύθηκα …
Ενώ ήξερα τον πόνο του έρωτα…

~ Ειρηάννα Γιαλιτάκη ~

Σχόλια

σχόλια