Ορίζοντες Τέχνης

Σε μια εποχή τεχνολογίας, ο πρωινός καφές έγινε σερφάρισμα και το κουτσομπολιό έχει μετατραπεί σε μηνύματα στο messenger, σε σχόλια κάτω από αναρτήσεις και ασύστολη κριτική που γίνεται χωρίς αιδώ αλλά και με μπόλικη αυθαιρεσία.

Υπολήψεις σπιλώνονται και επιφανειακές φιλίες χαλάνε μα ουσιαστικά πλήττεται ο συναισθηματικός κόσμος των χρηστών του διαδικτύου. Φυσικά μια πιο κυνική προσέγγιση είναι αυτή που πολλοί διατυπώνουν: «Αν δεν αντέχεις και δεν μπορείς, μην το χρησιμοποιείς. Κλείσε το, το… ‘ρημάδι’.» Και θα ήταν κι αυτό μια κάποια λύση . Ίσως. Μα εγώ είμαι κατά τι «Καβαφική» οπότε θα πω : «Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;» Όχι, λοιπόν. Δεν είναι η λύση να το κλείσω εγώ που είμαι ευαίσθητη και μ’ ενοχλεί η κακοηθέστατη κι αυθαίρετη κριτική σου. Η λύση είναι να γίνεις πιο άνθρωπος και να πάψεις να είσαι «τρολ». *

Αλλά αυτό είναι ουτοπικό. Η ανθρώπινη κοινωνία αποτελείται  από δίποδα ζώα. Που ενώ θέλουν να πιστεύουν πως είναι πιο πολιτισμένοι από τον νεάντερταλ πρόγονο τους, η καθημερινότητα τους διαψεύδει διαρκώς. Αναπαυμένοι επί του.. «καναπέος» πληκτρολογούν ακατάπαυστα -δυστυχώς οι περισσότεροι- με κακεντρέχεια και επιθυμία αποδόμησης και απαξίωσης, διάφορους εικονικούς «φίλους» που τους παρακολουθούν από τις οθόνες τους και μπερδεύοντας την οθόνη του υπολογιστή με αυτήν της τηλεόρασης, νομίζουν πως ο κάθε χρήστης είναι ήρωας σαπουνόπερας. Το αδηφάγο φιλοθεάμων κοινό προβαίνει πολύ συχνά σε πράξεις διαδικτυακού bullying, και αλέθει προσωπικότητες, χαρακτήρες, και ανθρώπους που δεν γνωρίζει καθόλου καλά και δεν έχει συναντήσει ποτέ ή σχεδόν ποτέ στη ζωή του.

Υπολήψεις θίγονται και άνθρωποι πληγώνονται σε έναν αναίμακτο πόλεμο δημοσιότητας και επιθυμίας να τραφεί το κάθε ΕΓΩ και να μειωθεί ο συνάνθρωπος. Κι όμως όλοι αυτοί που πράττουν τοιουτοτρόπως είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Μου έχει τύχει να ζητήσει να με συναντήσει για να με γνωρίσει «κυρία» από διπλανή πόλη, επειδή της είχε κάνει εντύπωση που είχα πολυπληθές προφίλ κι έπαιρνα πολλά like. Αφού με γνώρισε και σχημάτισε γνώμη για το άτομο μου από τα λίγα λεπτά που συνομιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων -γιατί τι μπορείς να πεις με μια πρακτικά άγνωστη γυναίκα- αποφάσισε πως ήμουν αυτό που είχε αποφασίσει για εμένα και προτού με γνωρίσει. Άρχισε λοιπόν να με «τρολάρει» που λένε στη γλώσσα του διαδικτύου. Ώσπου εν τέλη σταμάτησα να της δίνω σημασία ή να της μιλώ και να βαρεθεί να φύγει. Ενώ εμφανισιακά ήταν μια κοπέλα όμορφη και γελαστή η ψυχή της αποδείχτηκε σάπια.

Παρόμοιες ιστορίες πιστεύω έχουν όλοι να διηγηθούν. Νομίζω όλο αυτό είναι αποκαλυπτικό όσον αφορά στο χαρακτήρα και στην ποιότητα ορισμένων κι ευτυχώς όχι όλων των ανθρώπων. Έτσι κι εγώ αποφάσισα να κουνήσω λίγο το δάχτυλο σε αυτούς που το έχουν συνήθεια να νομίζουν εαυτούς καλύτερους από όλους τους άλλους και το θεωρούν δικαίωμα τους να μας ταλαιπωρούν και να μας κριτικάρουν.

Το να ερμηνεύεις τα γραφόμενα του άλλου κατά το δοκούν, είναι νομίζω , αυθαιρεσία!
Δέχομαι Δεν σημαίνει Ανέχομαι!
Δέχομαι , σημαίνει Σέβομαι! Σέβομαι επιλογές ζωής, προτεραιότητες και προτιμήσεις!
Δέχομαι τα “Θέλω σου” ως δικαίωμα σου .
Την ελευθερία σου να εκφράζεσαι και να διεκδικείς!
Δεν Ανέχομαι όμως, μείωση της υπόληψης μου και την ελαχιστοποίηση του σεβασμού με προσβολές! Κάθε είδους προσβολές. Ακόμα κι αυτές με την επικάλυψη κακόγουστου χιούμορ.

Ο γραπτός λόγος έχει μειονεκτήματα . μπορείς εύκολα να παρεξηγήσεις τα γραφόμενα του άλλου! Χρίζει διαρκών διευκρινίσεων . Οδηγεί σε ανεπαρκή επαφή αφού δεν έχεις οπτικό ερέθισμα πέραν των στιγμάτων γραφής. Παραπλανεί ως προς την αλήθεια και την αξιοπιστία του γράφοντος!
Οι λέξεις έχουν την σημασία τους και οφείλουμε να την μελετάμε προσεκτικά προτού βγάλουμε τα όποια συμπεράσματα. Ακόμα καλύτερο δε , θα ήταν, αν μιλούσαμε αυτοπροσώπως κι όχι αλληλογραφώντας!! Εκεί θα καταλαβαίναμε πολύ καλύτερα την ποιότητα των ανθρώπων! Αλλά κι για αυτό έχω τις επιφυλάξεις μου πια.
Η υπογραφόμενη αποφεύγει τις συζητήσεις μέσω γραπτού λόγου! Τις θεωρεί παρεξηγήσιμες και παραπλανητικές! Εξ ου και δεν συζητά στο inbox. Λατρεύει τον γραπτό λόγο μα δεν τον χρησιμοποιεί για να συζητήσει παρά μόνο για να συνεννοηθεί.
Οφείλουμε να διευκρινίζουμε τα πάντα πλέον!! Ζώντας σε μια εποχή που η φημολογία καλά κρατεί!
Κι ένα τελευταίο. Πριν βγάλουμε συμπέρασμα για τον άλλον άνθρωπο καλό θα ήταν να μπορούσαμε να μπούμε στην θέση του. Να δούμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ή να μάθουμε κάτι από τη ζωή του και τι τον ή την οδήγησε να είναι όπως είναι. Γιατί δικαιολογίες για το τομάρι μας έχουμε μπόλικες. Για τον συνάνθρωπο έχουμε μόνο το κατηγορητήριο έτοιμο.