Οι μεγάλες αγάπες δεν έχουν ταυτότητα. Έχουν μόνο διαβατήριο!
Άπαπα..Κοίταξε την.
Θα μπορούσε να είναι γιος της.
Τι της βρήκε δύο μέτρα παλληκάρι σαν τα κρύα νερά;
Μα δεν ντρέπεται..
Θα μπορούσε να είναι μάνα του.
Ατάκες της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας ώρα μηδέν πάρα τίποτα.
Και γιό έχουν αυτές οι γυναίκες και μάνα αυτοί οι άντρες.
Δεν θα πάρουμε.
Σας ευχαριστούμε.
Λόγια ανθρώπων που μπαίνουν βιαστικά στο σπίτι τους, να μην πέσουν πάνω στην αμαρτωλή, αλλά μόλις φτάνουν πάνω στο διαμέρισμα τραβάνε την κουρτίνα να δούνε το ζευγάρι να φιλιέται.
Δεν είναι ακριβώς όπως φαίνονται μερικά πράγματα. Ούτε η σχέση με κάποιον μικρότερο άνδρα τρέφει την ματαιοδοξία μας.
Οι μικρότεροι άντρες έχουν ακόμα το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη.
Έχουν τον ήλιο στην καρδιά.
Δεν τους το έχει πάρει κανένας αποτυχημένος γάμος, καμία κακιά πρώτη σύζυγος, καμία στριμμένη πρώην πεθερά, κανένα δικαστήριο για διατροφές και αντιπαλότητα χρόνων με την πρώην.
Έχουν την παιδικότητα και την αφέλεια πολλές φορές που μια γυναίκα μεγαλύτερη βρίσκει χαριτωμένη.
Γιατί δεν χρειάζεται έναν άντρα σαν τον πρώην δικό της. Εάν ήταν έτσι δεν θα χώριζε.
Χρειάζεται κάποιον να την κάνει να γελάσει, να περπατήσει ξυπόλητη, να μην έχει έτοιμο μουσακά αλλά πατάτες τηγανητές με αυγά και να είναι ευτυχισμένη.
Δεν χρειάζεται κάποιον να γκρινιάζει για την ζωή, την κίνηση, το αφεντικό του, το αυτοκίνητο που δεν είναι σωστά παρκαρισμένο στο γκαράζ.
Χρειάζεται κάποιον που θα της χαρίσει αισιοδοξία, χαμόγελο, θα της παίρνει την κούραση της μέρας με έναν όμορφο λόγο και θα της τρίβει τα πόδια να ξεκουραστεί γυρίζοντας από την δουλειά.
Δεν θα περιμένει τρέμοντας να ανοίξει η πόρτα να σερβίρει τον αφέντη.
Θα λαχτάραει να γυρίσει σπίτι και ας το βρει άνω κάτω αρκεί που εκείνος ο άντρας θα είναι εκεί να της πει ένα καλώς το μωρό μου.
Και ας τον περνάει εκείνη δεκαπέντε χρόνια.
Οι μικρότεροι άντρες δεν έχουν σκληρές αρτηρίες.
Δεν έχουν πάγο στην καρδιά.
Δεν είναι υποψιασμένοι ότι όλες θέλουν το κακό τους,οτι όλες κοιτάνε το πορτοφόλι τους ( γιατί δεν έχουν πολλές φορές) ή τους θέλουν για το πανάκριβο αυτοκίνητο τους.
Συνήθως δεν έχουν τίποτα από όλα αυτά.
Οι άντρες αυτοί είναι μικρά παιδιά σε σώμα ενήλικα.
Ο έρωτας για εκείνους είναι τρόπος ζωής. Δεν είναι αποδεικτικό στοιχείο.
Κάνουνε έρωτα γιατί αλλιώς δεν μπορούνε να αναπνέυσουν, τους λείπει το οξυγόνο, γιατί θέλουν να κάνουν μια γυναίκα ευτυχισμένη όχι γιατί θέλουν να την κατακτήσουν.
Δεν εκβιάζουν συναισθήματα για να την κάνουν δική τους. Την αφήνουν ελεύθερη και εκείνη αποφασίζει. Και συνήθως εκείνη έχει ήδη αποφασίσει.
Θα μείνει μαζί τους με οποιοδήποτε τίμημα. Ξέροντας πολύ καλά ότι στο τέλος μπορεί να βρεθεί με την μούρη στο πάτωμα, επιλέγει να ζήσει την σχέση της με έναν μικρότερο για όσο πάει, παρά μια στημένη επιχείρηση με κάποιον μεγαλύτερο της, που θα της προσφέρει ασφάλεια και άνετη ζωή.
Μεταξύ μας δε, οι μεγαλύτεροι άντρες , οι πιο καλοβαλμένοι είναι σίγουρο ότι πληγώνουν με μεγαλύτερη συχνότητα και επανειλημμένα.
Γιατί;
Μα είναι απλό.
Έχουνε την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να έχουν τα πάντα.
Έχουν γίνει εγωιστές με τα χρόνια.
Έχουν το ύφος του ανθρώπου που τα ξέρει όλα. Έχουν υψηλές θέσεις σε εργασίες και αυτό τους έχει ήδη δώσει πόντους στο να χειρίζονται και συναισθήματα.
Οπότε πως να ασχοληθούνε με τα μαλλιά σου, που εσύ έφαγες τρεις ώρες στο κομμωτήριο για ανταύγειες όταν γυρίζουνε από την ολοήμερη σύσκεψη τους;
Ο νεότερος άντρας όμως θα σε δει από μακριά, θα σου σκάσει ένα φιλί και θα σου πει πόσο όμορφη είσαι. Γιατί έχει την όρεξη, την ώρα και πασχίζει για να σου δώσει αγάπη, δεν απαιτεί μόνο να αγαπάς εκείνον.
Πριν παραξενευτείτε λοιπόν για ακόμη μια φορά, με την διαφορά που έχει η διαζευγμένη φίλη σας με το νέο της φλερτ, σκεφτείτε την τελευταία φορά που πήρατε εσείς ένα κοπλιμέντο, ένα » Σ’ αγαπώ» αβίαστα, από τον κύριο που είστε μαζί, της ηλικίας σας και τρώγατε στο πανάκριβο εστιατόριο της αρεσκείας σας.
Όμως εγώ.
Προτιμώ να τρώω παγωτό χωνάκι στο παγκάκι στην παραλία αγκαλιά μαζί του.
Προτιμώ να κοιμάμαι και να ξυπνάω με την ψυχή μου πλημμυρισμένη και τα μάτια μου γεμάτα αγάπη.
Προτιμώ να είμαι με σημάδια στο κορμί από τα φιλιά του, πάρα με σημάδια στην ψυχή από την συμπεριφορά του.
Προτιμώ να πεθάνω από έρωτα πάρα ασφαλής και δήθεν ευτυχισμένη.
Ναι.
Χίλιες φορές να πονέσω για έναν έρωτα όταν τελειώσει, αλλά να έχω ζήσει, πάρα να είμαι με κάποιον κοιτώντας τα ερωτευμένα ζευγάρια γύρω μου με λύπη.
Δεν είμαι τόσο ρομαντική.
Δεν γράφω αυτά από ρομαντισμό. Απλά δεν μπορώ να βολεύω την ψυχή μου και να την στριμώχνω κάπου, που δεν θα θυμίζει άνοιξη αλλά ένα βαθύ ατελείωτο φθινόπωρο.
Η σχέση με έναν μικρότερο άντρα, σε αντίθεση με έναν μεγαλύτερο, δεν είναι Αυτοπροβολή, ούτε Τζόκερ.
Είναι πως να το πω..
Σαν να έχεις να διαλέξεις, να πας την ψυχή σου βόλτα..
Στο κέντρο της πιο όμορφης πόλης..
Και κάποιος να σε αρπάζει από το χέρι για να σε οδηγήσει σε μια παραλία με φοίνικες.
» Οι μεγάλες αγάπες δεν έχουν ταυτότητα.
Έχουν μόνο διαβατήριο «.
Μπέττυ Κούτσιου