Κωστής Γκιμοσούλης
Ο Κωστής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960 που του αρέσει να την εγκαταλείπει, αλλά πάντα στο τέλος επιστρέφει σε αυτήν. Μαγική πόλη, αλλά θέλει συνέχεια ν’ απομακρύνεται απ’ αυτήν. Κι όταν ξαναγυρνάει, να τη βλέπει αλλιώς.
Γράφει διηγήματα, όπως “Η κραυγή της πεταλούδας” (2007). Καμιά φορά αυτά τα διηγήματα μεγαλώνουν και γίνονται νουβέλες ή μυθιστόρημα, όπως τα “Μια νύχτα με την Κόκκινη” (1995), “Ανατολή” (1998), “Χέρι στη φωτιά” (1999), “Βρέχει φως” (2002), “Το θηρίο είναι παντού” (2003), “Εξομολόγηση σ’ έναν κολομβιανό σκύλο” (2006), “Το φάντασμά της” (2009) και “Το αηδόνι στο πόδι της” (2012). Γράφει και ποιήματα (Ο ξυλοκόπος πυρετός, Αγία μελάνη, Το στόμα κλέφτης, Επικίνδυνα παιδιά), με τελευταία τη συλλογή Αγάπη από ζήλια) (2004). Το 2001 εκδόθηκε ο “Μαύρος χρυσός”, ένα βιβλίο με ποιήματα, διηγήματα και ζωγραφιές με νερομπογιές, ενώ το 2011 κυκλοφόρησε το βιβλίο “Για να μάθεις να πετάς”, με ιστορίες – παραμύθια για μικρούς και μεγάλους κα με εννέα ζωγραφιές του Γιάννη Ψυχοπαίδη εμπνευσμένες ειδικά για την έκδοση. Το 2013 εκδόθηκε το “Δυο μήνες στην αποθήκη”, μια προσωπική μαρτυρία από την παραμονή του συγγραφέα σε νοσοκομείο. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Για την ποιητική συλλογή “Ο ξυλοκόπος πυρετός” πήρε το βραβείο Μαρίας Ράλλη για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς.
«Τα παράξενα που δεν ξεχνάμε», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη, μια καρτ ποστάλ από ένα παλιό του ταξίδι στην κοιλάδα της Κατμαντού, ναι η Κατμαντού είναι γένους θηλυκού.
Καρτ ποστάλ από την κοιλάδα της Κατμαντού
«Εδώ είμαι στην Κατμαντού
– επιμένω να τη λέω θηλυκή, η Κατμαντού, γιατί είναι. Τη φωτογραφία τράβηξε ο φίλος μου ο Σωτήρης και η γυναίκα δίπλα μου φτιάχνει κεραμικά και τη φαντάζομαι να μου λέει: «Θυμήσου, ξένε, ό,τι έχεις είναι και δικό μου».
Έκανε πολλή υγρασία
εκείνη την ημέρα κι έτρεμα σαν ψάρι στη στεριά. Είχα πάθει πολιτισμικό σοκ, γιατί σε κάθε γωνία μάς περίμενε μια έκπληξη.
Η Κατμαντού είναι πρωτεύουσα
του Νεπάλ. Ανάμεσα σε δυο γίγαντες ακουμπάει το Νεπάλ: απ’ τη μια η Ινδία κι απ’ την άλλη η Κίνα. Παγόδες και λαχανικά. Μάλλινες κουβέρτες και παπούτσια για περπάτημα. Ιμαλάια και Βούδας. Κουμαρί, η ιερή κοπέλα, και βωμοί και κομμουνιστές και αντάρτες και βασιλιάδες. Ο Μπινό που με έσωσε δίνοντάς μου εκείνο το μάλλινο. Όλα είναι δρόμος κι όλα είναι μόμος. Τα μόμος είναι απ’ έξω ζυμαρικά και μέσα έχουν κρέας βούβαλου. Ίσως ο Μάρκο Πόλο να πέρασε από κει.
Όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι παντού
, έλεγες. Τρώγοντας μια μπανάνα έξω από την Κατμαντού καταλαβαίνεις ότι όλες οι μπανάνες δεν είναι ίδιες. Όπως οι μεταλλαγμένες τομάτες, που απ’ έξω είναι αψεγάδιαστες και κατακόκκινες, αλλά αν τις κόψεις είναι γεμάτες νερό, έτσι κι ο δυτικός άνθρωπος φαντάζει από δω υπερφίαλος και υπερόπτης, θέλει να μείνει για πάντα νέος και να μην σκέφτεται τον θάνατο, μοιάζει πιο εύρωστος από τους ανθρώπους του «τρίτου» κόσμου, πιο καθαρός κι αρυτίδωτος, όμως η σάρκα του είναι δίχως ζωτική ενέργεια, ο εγκέφαλός του πάλιωσε και μαραγκιάζει. Κι όσο πιο πολλά μαζεύει, τόσο πιο άνοστος αποδεικνύεται.
Ο Σωτήρης ήρθε στην Κατμαντούγια να φέρει μάλλινα πανωφόρια για το μαγαζί του που βρίσκεται στο Μοναστηράκι, κι εγώ χωρίς λόγο, μόνο για να βλέπω. Στην Κατμαντού μαγεύεσαι. Μπορεί να έρθεις για πέντε μέρες και να κάτσεις είκοσι πέντε. Στο Νεπάλ να έχεις έρθει για ένα μήνα και να μείνεις τρεις ή κάτι παραπάνω. Ο χρόνος είναι σύντομος και ασαφής. Πάρτε ισχυρές δόσεις ζωής, λέει ένας φίλος. Κι ο υποκειμενικός χρόνος όταν απομακρύνεσαι από το σπίτι σου, από το κέντρο όπου είχες εγκαταστήσει τη ζωή σου, παύει να υφίσταται. Αλλάζει διαστάσεις. Από μακριά, τα πρώην σημαντικά μοιάζουν ασήμαντα. Και το αντίστροφο.
«Εδώ κάτσε να σε βγάλω μια φωτογραφία» κι εγώ, σαν ηλίθιος τουρίστας, κάθισα (ήταν στην Κατμαντού ή στο Πατάν, δίπλα της; – το ίδιο είναι). Η φωτογραφία έμεινε. Οι γυναίκες έμειναν. Το ρείθρο του δρόμου και τα τούβλα έμειναν. Το παντελόνι είναι το ίδιο. Ο χρόνος έμεινε. Ο Σωτήρης έμεινε. Και είμαστε ακόμα φίλοι».
Τα βιβλία
(2014) Τα παράξενα που δεν ξεχνάμε
(2013) Δυο μήνες στην αποθήκη
(2013) Δυο μήνες στην αποθήκη
(2012) Για να μάθεις να πετάς
(2012) Το αηδόνι στο πόδι της
(2012) Το αηδόνι στο πόδι της
(2011) Για να μάθεις να πετάς
(2009) Το φάντασμά της
(2007) Η κραυγή της πεταλούδας
(2006) Εξομολόγηση σ’ έναν Κολομβιανό σκύλο
(2004) Αγάπη από ζήλια
(2003) Το θηρίο είναι παντού
(2002) Βρέχει φως
(2000) Μαύρος χρυσός
(1999) Χέρι στη φωτιά
(1998) Ανατολή
(1996) Her Night on Red
(1995) Μια νύχτα με την κόκκινη
(1994) Η αγία μελάνη
(1993) Ο ξυλοκόπος πυρετός
(1992) Το στόμα κλέφτης
(1990) Ο άγγελος της μηχανής
(1988) Στάχτη στα μάτια
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2013) Συνταγές μέσα από τη λογοτεχνία
(2012) Τέλος καλό, όλα καλά
(2012) Τέλος καλό, όλα καλά
(2011) Ημερολόγιο 2012: Η δική μας Ελλάδα
(2008) Ενδοσκεληδόν
(2008) Υπόγειες ιστορίες
(2006) Η ποίηση στον Κέδρο 2004-2006
(2006) Με τον ρυθμό της ψυχής
(2003) Γρανίτα από λεμόνι
(1997) Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο