ΓΛΥΠΤΙΚΗ 
Anna Xatzimixali Ο γλύπτης Takis
Ο μεγάλος Ελληνας καλλιτέχνης, που συγκαταλέγεται στους εκπροσώπους της σύγχρονης εικαστικής σκηνής και της κινητικής τέχνης.
Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου του 1925 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην Νέα Χαλκηδόνα και σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και την γλυπτική. Το 1954 έφυγε από την Ελλάδα και μετά από περιπλάνηση στις ΗΠΑ και την Ευρώπη εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.Έχει δημιουργήσει πάρα πολλά έργα, τα οποία υπάρχουν σε δημόσιους χώρους και εκθέσεις. Το 1960 τού απονεμήθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τα έργα Telesculpture(«Τηλεγλυπτό») και Telesculpture Electromagnetique(«Ηλεκτρομαγνητικό Τηλεγλυπτό»), από το υπουργείο πολιτισμού της Γαλλίας.
Το 1964 αγόρασε εκτάσεις στο Γεροβουνό, στους πρόποδες τηςΠάρνηθας, όπου έχει κατασκευάσει το σπίτι του, στο οποίο μένει τα καλοκαίρια. Εκεί έχει ιδρύσει το Κέντρο Έρευνας Τέχνης και Επιστήμης (ΚΕΤΕ).Το 1987 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν με τη διάκριση του Ταξιάρχη των Γραμμάτων και Τεχνών. Το 1995 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας. Ασχολείται εδώ και δεκαετίες με τα μαγνητικά πεδία.
Ο Takis έχει χορτάσει αναγνώριση και τιμές, κυρίως εκτός Ελλάδας. Έργα του βρίσκονται κι έχουν παρουσιαστεί στα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου. Το περίφημο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) τον είχε προσκαλέσει ως ερευνητή το 1968, όπου και άρχισε την ενότητα των «υδρομαγνητικών γλυπτών» του. Τη δεκαετία του ’60, το περιοδικό «New Scientist» τον συμπεριελάμβανε, μαζί με τους Τζον Κέιτζ και Γιάννη Ξενάκη, στους σημαντικότερους μουσικούς(!) της πρωτοπορίας στον 20ό αιώνα. Το 1987 ο Δήμος του Παρισιού τού παραχώρησε 3000 τ.μ., τη μεγαλύτερη έκταση που δόθηκε ποτέ σε καλλιτέχνη στην ιστορία της πόλης, για να στήσει στην Ντεφάνς το «δάσος» με τα 39 σινιάλα του. Έργα του βρίσκονται στο Μουσείο Μπενάκη στην οδό Πειραιώς, στον πεζόδρομο της Ακρόπολης,στο Μετρό στον σταθμό ΦΙΞ και στην Εθνική Πινακοθήκη.
Με αίσθημα βαθιάς κοινωνικής ευαισθησίας αναζητούσε συχνά τρόπο να βρεθεί κοντά στους πληθυσμούς που δοκιμάζονται σκληρά από τη βία και τις επιδημίες και έτσι αποφάσισε το 2009 να στηρίξει το έργο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μέσα από τη δωρεά 100 μοναδικών έργων (μαγνητικών τοίχων), από την πώληση των οποίων το 80% των εσόδων θα διατεθεί για την ενίσχυση της δράσης της οργάνωσης.
Σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα “Το Βήμα” (3/3/2010) απαντώντας στο ερώτημα Θα υπάρξει καλύτερο μέλλον σε αυτόν τον κόσμο; είπε: “Μόνο αν επιστρέψει η μητριαρχία και οι γυναίκες κλείσουν τους άντρες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η γυναίκα είναι η Φύση και αποκλείεται να τη βλάψει. Ο άντρας είναι απλώς ένα μόριό της, μία σταγόνα σπέρμα.