Ο Ζαν Ρισπέν..για την Ελλάδα !
Ο Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας, Ζαν Ρισπέν (1849-1926), ύμνησε με τους ακόλουθους στίχους του την Ελλάδα, αποδεικνύοντας με επιχειρήματα και τρόπο μοναδικά πειστικό ότι η Ελλάδα δεν γίνεται να σβήσει.
Τις ώρες που η χώρα μας βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, αξίζει να θυμηθούμε και να θυμίσουμε τα λόγια τού Γάλλου φιλέλληνα, που δίνουν κουράγιο και πίστη σε κάθε Έλληνα για την πατρίδα του.
Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων…
Αδειάστε όλα τα μουσεία σας ανά τον κόσμο
Γκρεμίστε κάθε τι ελληνικό από όλο τον πλανήτη
Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού
Από την Ιατρική της χώρας σας, από την Φαρμακευτική
Από τα ανώτερα Μαθηματικά (γεωμετρία, άλγεβρα)
Από την Φυσική και από την Χημεία
Από την Αστρονομία, από την Αστροφυσική
Από την Πολιτική της χώρας σας
Από την καθημερινότητά σας…
…
Διαγράψτε την δημοκρατία και την Πολιτική
…
Αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει έστω μια λέξη ελληνική).
Σβήστε από την καθημερινότητά σας κάθε ελληνική λέξη
Αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού (κι αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτόν που έχει το Χρίσμα).
…
Σβήστε όλους τους μυθικούς και ιστορικούς ήρωες
Αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας
Αλλάξτε τα ονόματα στα Πανεπιστήμιά σας
Αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιείστε τον αραβικό…
Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας.
Διαγράψτε την Φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε…
Θα πείτε: «δεν γίνεται, δεν γίνεται»…
Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη..!
Και λίγα λόγια για τον Ζαν Ρισπέν (1849-1926):
Ποιητής, δραματουργός και μυθιστοριογράφος. Γεννήθηκε στη Μεντέα της Αλγερίας, από πατέρα στρατιωτικό γιατρό. Σπούδασε φιλολογία και πήρε μέρος στον πόλεμο του 1870 στο σώμα των Ελευθέρων Σκοπευτών.
Στους φιλολογικούς κύκλους της Γαλλίας της εποχής, αλλά και στο πνευματικό γενικότερα κοινό, μόλις πρωτοπαρουσιάστηκε ο νεαρός Ρισπέν, με το βιβλίο του “Chanson des gueux” (Το τραγούδι των κατατρεγμένων) (1876), έκαμε ευθύς εντύπωση ο ατίθασος χαρακτήρας του, η ακράτητη ζωηρότητα του, η περιφρόνηση που έδειχνε για κάθε κοινωνική καθιερωμένη τάξη και η συμπάθεια με την οποία περιέβαλε τους απόκληρους της ζωής και τους επαναστατημένους χαρακτήρες.
Ανήσυχη ιδιοσυγκρασία και ηφαιστειακή καρδιά, αγαπώντας παράφορα την ελευθέρια, ο ποιητής, κάποια φορά ταξίδεψε για να γνωρίσει τη λευτεριά των πόντων, σαν ναύτης σ’ εμπορικό καράβι.
Φιλέλληνας ειλικρινής και γνήσιος, ο Ρισπέν γνώριζε άριστα την αρχαία ελληνική φιλολογία, συνέγραψε μια “Ελληνική Μυθολογία”, έμαθε νέα ελληνικά μόνο και μόνο για να διαβάσει δημοτικά τραγούδια στο πρωτότυπο, συνδέθηκε μ’ Έλληνες λογίους και επισκέφθηκε την Ελλάδα ύστερα απ’ τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Ο ποιητής εξελέγη Ακαδημαϊκός και διετέλεσε επί σειρά ετών και μέχρι του θανάτου του Πρόεδρος της Γαλλικής Ακαδημίας.