Όμορφα ψέματα

 

«Τον ξεπέρασα. Δεν μ’ αφορά πια».
Μα στη μπάρα αναζήτησης των μέσων κοινωνικών δικτύωσης
φιγουράρει πρώτο τ’ ονοματεπώνυμο του.
Όμορφα ψέματα.
«Να κανονίσουμε για κανένα καφεδάκι, μη χανόμαστε».
Μα το κουμπί της μηχανής του καφέ ανοιγοκλείνει για ένα μονάχα φλυτζάνι.
Ξεχειλίζει ο τόπος απ’ το σπιτικό χαρμάνι και μοναξιά.
Όμορφα ψέματα.
«Οι πιθανότητες είναι λιγοστές, μα η ελπίδα πεθαίνει τελευταία»
Μα το καρδιογράφημα στριγγλίζει αδιάκοπα.
Η πράσινη γραμμή του ευθυγραμμίζεται, μυρίζοντας θάνατο.
Όμορφα ψέματα.
«Θα σ’ αγαπώ για πάντα»
Το πάντα στριμώχτηκε στη χρονική λωρίδα μέσα σε μήνες, μέρες, δευτερόλεπτα.
Κι απ’ την αγάπη το μόνο που μένει είναι η στυφή γεύση ενός άδοξου φινάλε.
Όμορφα ψέματα.
«Χώρισες τη μαμά μου. Δεν σ’ αγαπώ μπαμπά.»
Μα τα μάτια του πιτσιρίκου υγραίνονται καθώς αντικρίζει τον πατέρα του στη σχολική γιορτή.
Σκοράρει στα δίχτυα το ωραιότερο γκολ κλείνοντας του το μάτι.
Όμορφα ψέματα.
«Είσαι μια χαρά, το έχεις».
Μα πως να τον πικράνεις που όλο καμάρι σου δείχνει τον πρώτο πίνακα του.
Με τις θεόστραβες γραμμές και τα μισοσβησμένα σημάδια του.
Όμορφα ψέματα.
«Θα τα καταφέρουμε εδώ, δε θα φύγουμε»
Οι ρόδες των βαλιτσών γρατζουνούν το δάπεδο του αεροδρομίου.
Στη χειραποσκευή πετάχτηκαν δύο απαραίτητα πράγματα και κάτι ξεχασμένα όνειρα.
Όμορφα ψέματα.
«Δεν θα γίνω ποτέ σαν εσένα μάνα».
Τα μάτια δεν κλειδώνουν αν δεν ακουστεί το σύρσιμο της πόρτας τα χαράματα.
Πατώντας στις μύτες γυρεύει το παιδί ανάμεσα στα σκεπάσματα.
Όμορφα ψέματα.
«Θα αλλάξω, στο υπόσχομαι».
Άλλη μια μελανιά σε εμφανέστατο σημείο.
Άλλη μια δικαιολογία πως έγινε καταλάθος, πέφτοντας απ’ τις σκάλες.
Όμορφα ψέματα.
«Είσαι άχρηστος».
Η ογκολογική μονάδα των παιδιών πλημμυρίζει από πολύχρωμα μπαλόνια.
Άλλος ένας μικρός ήρωας σε αγκαλιάζει γεμάτος ευγνωμοσύνη μετά το χειρουργείο.
Όμορφα ψέματα.
«Η ζωή δεν έχει νόημα αν δεν γίνεις γονιός».
Ο σκύλος κοντεύει να γκρεμίσει ολάκερο το σπίτι από τη χαρά του.
Κουνάει την ουρά του σαν να είναι έλικα ελικοπτέρου μονάχα για δύο χάδια.
Όμορφα ψέματα.
«Δεν πρόκειται να τα καταφέρεις ποτέ»
Μα στα χέρια της κρατάει όλο καμάρι το πτυχίο της.
Κρυμμένη πίσω από μια θεόρατη κατακόκκινη ανθοδέσμη.
Όμορφα ψέματα.
«Ο χρήστης νιώθει ευτυχισμένος, στη τοποθεσία..»
Σκρολάρει την αρχική παρατηρώντας τις αψεγάδιαστες ζωές των υπολοίπων, σαν να ανταγωνίζονται οι «ευτυχίες» τους.
Την πιάνει μελαγχολία. Οφείλει κι εκείνη να πλασάρει ένα ακόμη δείγμα της τελειότητα της.
Χαμογελά μονάχα μια φορά, την στιγμή που φωτογραφίζεται ολομόναχη.
Όμορφα ψέματα.
Όμορφα ψέματα λοιπόν που ξεστομίζουμε ελαφρά την καρδία.
Όμορφα ψέματα που κανείς τους δε ξέφυγε από την πλάνη τους.
Όμορφα ψέματα που ηχούν στ’ αυτιά μας σαν παιδικά παραμύθια.
Όμορφα ψέματα που κάνουν τη ζωή να φαντάζει εντυπωσιακή, γεμάτη ανατροπές.
Μιας κι όσα όμορφα ψέματα κι αν πεις, στο τέλος λάμπει μονάχα η αλήθεια.
Και μεταξύ μας, δεν υπάρχει τίποτα ομορφότερο στον κόσμο από δαύτη.
Αλήθεια, πόση από τη ζωή σου θα ξοδέψεις ακόμα αραδιάζοντας όμορφα ψέματα;
Στους γύρω σου μα πρωτίστως στον εαυτό σου;
Έλενα Κορινιώτη

Σχόλια

σχόλια