ΑΛΛΟ, ΠΕΖΟΣ ΛΟΓΟΣ 
Anna Xatzimixali ‘Ουδέν κακόν αμιγές καλού’- Η γνωστή ρήση των στωικών φιλοσόφων στη πράξη !
Είναι μόνο κακά, τα κακά; Είναι σίγουρο πως σε κάθε αρνητικό ή άσχημο που μας συμβαίνει δεν υπάρχει τίποτα καλό ή θετικό; Τότε γιατί υπάρχει η ρήση ουδέν κακόν αμιγές καλού;
Προφανώς και η ζωή μας θα ήταν απλούστερη και ομορφότερη αν δεν υπήρχαν τα αρνητικά, τα άσχημα και τα κακά. Ευχής έργον θα ήταν το δυσάρεστο να υπήρχε μόνο σα λέξη ή ούτε καν σα τέτοια. Επειδή όμως αυτό είναι ουτοπικό ας σταθούμε στη ρεαλιστική πλευρά καλύτερα.
Το θέμα είναι αν σε όλα αυτά υπάρχει κάτι καλό, θετικό ή ευχάριστο. Αν κάτι ωφέλιμο υποβόσκει που εκ πρώτης όψεως δεν είναι ορατό.
Γιατί ήρθε;
Άσκοπο να αναλωθούμε στο γιατί ήρθε το άσχημο ή γιατί συνέβη σε μας το αρνητικό. Δεν υπάρχει απάντηση μα μονάχα μια βεβαιότητα. Πως δεν έτυχε επειδή το αξίζουμε ή επειδή κάτι πληρώνουμε, δεν ήρθε επειδή κάποιος μας τιμωρεί ή μας εκδικείται και σίγουρα συμβαίνει σε όλους μας.
Δεν έχει νόημα να πιστεύουμε ότι αδικούμαστε και να νιώθουμε δυστυχείς ή άτυχοι. Δυστυχώς η ζωή εμπεριέχει και τα κακά που δεν μπορείς να αποφύγεις. Η ουσία είναι πως τα διαχειριζόμαστε ή τι αποκομίζουμε από αυτά.
Πόσο δύσκολη είναι η διαχείριση των κακών;
Η διαχείριση αρνητικών ή κακών συμβάντων, βιωμάτων κι εμπειριών είναι δύσκολη υπόθεση. Πρόκειται για δοκιμασίες και προκλήσεις -έτσι τουλάχιστο πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε- στις οποίες καλούμαστε να αποδείξουμε στον εαυτό μας πρωτίστως ότι είμαστε δυνατοί.
Πρώτο βήμα η αποδοχή των γεγονότων δίχως μεμψιμοιρία αλλά με ψύχραιμη στάση. Ας πάρουμε λίγο χρόνο να ωριμάσει μέσα μας το συμβάν και παράλληλα να ανασυγκροτηθούμε. Σκεφτόμαστε εναλλακτικές ενώ παράλληλα αντλούμε βοήθεια από όπου είναι εφικτό.
Προσπαθούμε σε αυτές τις περιπτώσεις να έχουμε μπροστά τη λογική ελέγχοντας την ορμή των συναισθημάτων.
Μόνο κακό;
Ακόμη κι αν δε το βλέπουμε, είναι φύσει αδύνατο να μην υπάρχει κάτι καλό στο οποίο μπορούμε να στηριχτούμε. Ίσως απλά τα θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα ή μας απορροφά το πρόβλημα.
Ακόμη και μέσα στα άσχημα, είτε ως προϋπόθεση είτε ως τελική απόρροια, κάποιο θετικό θα είναι εκεί.
Κι αν αντικειμενικά δεν υπάρχει, ας έχουμε εντέλει εμπιστοσύνη στην ίδια τη ζωή η οποία είναι απρόβλεπτη μεν αλλά έχει λόγο στα γεγονότα.
Από κάθε άποψη είναι αδύνατο να μην υφίσταται και κάτι καλό όσο αρνητικά κι αν φαίνονται τα πράγματα. Απλά δεν είμαστε σε θέση να το διακρίνουμε.
Δεν ισχυρίζεται κανείς πως είναι εύκολα να χειριστείς ή να σταθείς πάντοτε δυνατός σε ό,τι άσχημο τυχαίνει. Όμως υπάρχουν μαθήματα για μας.
Σταματάς να ασχολείσαι ή να στενοχωριέσαι πια για ασήμαντα, εκτιμάς όσα δεν εκτιμούσες ίσως -τα απλά πράγματα κυρίως- και δεν έχεις δεδομένο τίποτα.
γράφει η Θώμη Μπαλτσαβιά
Ορμώμενοι από το ωραιότατο άρθρο της συγγραφέως ,εξετάσαμε προβλήματα που διέπουν τη καθημερινότητα μας ,παρατηρώντας τα από άλλη οπτική γωνία και όχι από τη συνήθη. Ψάξαμε ,βρήκαμε και επαυξάνουμε με τα κάτωθι .
Ευχαριστώ όλους εκείνους που γελούν με τα όνειρα μου..
Εμπνέουν τη φαντασία μου.
Ευχαριστώ όλους όσους με γεμίζουν ψέματα.. Μου δίνουν τη δύναμη της αλήθειας.
Ευχαριστώ όλους εκείνους που δεν έχουν πιστέψει σε μένα.. Μου έμαθαν πως μετακινούνται τα βουνά.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με πολεμούν.. Προκαλούν το θάρρος μου.
Ευχαριστώ όλους εκείνους που ήθελαν να μου επιβάλουν περιορισμούς.. Μου δίδαξαν την αξία της ελευθερίας .
Ευχαριστώ όλους όσους μου έχουν προκαλέσει σύγχυση.. Έχει γίνει σαφής η θέση μου.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με έχουν εγκαταλείψει.. Μου έδωσαν χώρο για να δημιουργήσω.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με έχουν προδώσει, όσους καταχράστηκαν τα αισθήματα μου.. Μου επέτρεψαν να είμαι προσεκτικός.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με έχουν βλάψει.. Με έμαθαν να αναπτύσσομαι μέσα από τον πόνο.
Ευχαριστώ όλους εκείνους που διαταράσσουν την ηρεμία μου δημιουργώντας μου προβλήματα.. Μου έδωσαν δύναμη να τα αντιμετωπίζω.
Ευχαριστώ όλους εκείνους που με έριξαν στο έδαφος.. Μου έδωσαν την ευκαιρία και τη δύναμη να μάθω να σηκώνομαι.
Ευχαριστώ όλους εκείνους που έχουν κερδίσει εις βάρος μου.. Μου έδειξαν ότι όλοι είναι σε θέση να χάσουν.
Το πιο σημαντικό… Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με αγαπούν όπως κι εγώ.
Σας ευχαριστώ.
Όταν η γη μάς σκεπάζει όλους, τότε κι αυτή θα μεταβληθεί. Κι όλα τα πράγματα θα μεταβάλλονται έτσι επ’ άπειρο, γιατί αν κανείς σκεφτεί τις μεταβολές και τις αλλαγές, που σαν τα κύματα ακολουθούν η μια την άλλη, καθώς και την ταχύτητά τους, θα περιφρονήσει καθετί το θνητό.
Μάρκος Αυρήλιος [ο στωικός φιλόσοφος – αυτοκράτορας]