Ορίζοντες Τέχνης

Κάπως έτσι νοιώθω, εν σωτηρίω έτει ..

Κάπως έτσι κατάντησες ‘αξιολύπητη’ Πατρίδα..

Περίμενες να πω ..σε κατάντησαν..

Πανεύκολο να ψάχνεις τις αιτίες ..ΕΚΕΙ που πάντα υπήρχαν..

Πάντα θα υπάρχουν ..

Στις Εξουσίες..!

Σέ όλα -πάντα , ενθεν και ένθεν , υπάρχει μερίδα Ευθύνης ..

Καί στην Υπομονή – που θεωρείται προτέρημα.

Αν αυξηθεί η δόση , μετατρέπεται σε Ηττοπάθεια.

Φαντάσου -λοιπόν – γαλάζια, ξανθιά , δαφνοστολισμένη , Κόρη , Εσένα ..!

Που ‘παραστράτησες’ απ’ τις Αρχέγονες Αξίες σου ..!!!

Εσύ !…το παραθύρι του Πολιτισμού..

Το ορθάνοιχτο στο κόσμο όλο….!!!

Εσύ! ..στέκεις πετρωμένο στο κλοιό ξένων συμφερόντων..

Ρακένδυτο ..λεηλατημένο..γυμνό …σε κοινή θέα ..

Χωρίς ούτε καν .. τη στοιχειώδη ‘κουρτίνα παρρησίας..!

Ορίζοντες κλειστοί..

Μέλλον αβέβαιο..

Φτερά τσακισμένα .

Πρίν καλά -καλά δοκιμάσουν το άνοιγμα τους….φεύ..!

Μονάχα στη γωνιά μιά μικρή ‘πράσινη ελπίδα , ενός από μηχανής θεού, τολμά να δηλώνει τη παρουσία της..

Μέ ποιό και με πόσο κόστος άραγε..

Πρέπει να ποτιστούν οι ρίζες της για να σκιάσει και να κρύψει στο μέλλον , τούτη τη γύμνια ..;;;!!!

Με ποιό ..;;;;;

———————————–

.-tarso-.

————————-

4/2/2017