‘ΤΟ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΙΝΑΣ’

ΤΟ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΙΝΑΣ

ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία, η Πέννυ Παπαδάκη μαζί με τις εκδόσεις Ψυχογιός μας χαρίζουν ένα βιβλίο άξιο θαυμασμού τόσο το βιβλίο όσο και η ηρωίδα του.

Το ζεϊμπέκικο της Κατίνας είναι το ζεϊμπέκικο της ζωής σε όλο του το μεγαλείο, είναι το ζεϊμπέκικο που πολλές γυναίκες χόρευαν επειδή είχαν μακριά τους συντρόφους τους λόγω ιδεολογίας. Είναι ένας χορός μοναχικός και η Κατίνα έμαθε καλά να τον χορεύει, όχι γιατί της τον επέβαλαν αλλά γιατί ήθελε, γιατί ήταν ελεύθερη η ψυχή της.

Στα 16 της ερωτεύεται παράφορα τον άντρα που η ελεύθερη καρδιά της διαλέγει, στα 16 της η μάνα της θέλει να την παντρέψει μ’ έναν ευκατάστατο έμπορα για να ζήσει «ζωή χαρισάμενη». Αρνείται, πεισμώνει τελικά τον παντρεύεται. Γυρίζει στο σπίτι για το γλέντι και το σκάει με τον άντρα της καρδιάς της παντρεμένη.

Ο καιρός περνάει αποκτά σύνολο έξι παιδιά αλλά ο άντρας της απών. Αριστερός ιδεολογικά μία πολεμά, μία στα βουνά αντάρτης και η ζωή προχωρά και η Κατίνα στέκεται σαν μάνα και πατέρας μαζί, σαν γυναίκα στο σπίτι σαν άντρας στην δουλειά. Αγόγγυστα…

Φτώχεια, ανέχεια, μοναξιά, κυνηγητό λόγω ιδεολογίας, μετακομίσεις, αρρώστιες, θανάτοι, αποχωρισμοί. ‘Όλα τα έζησε η Κατίνα στον υπερθετικό βαθμό και όλα τα αντιμετώπισε με ελεύθερη ψυχή, παλικαρίσια όπως μόνο λίγοι ξέρουν.

Θέλει κότσια να μπορείς να αντέξεις τα χτυπήματα της μοίρας και να μην λυγίσεις από τον πόνο. Θέλει κουράγιο να χαμογελάς στην μαυρίλα της φτώχειας και του θανάτου. Ακόμα πιο πολύ όμως θέλει λεβεντιά να μπορείς να κάνεις τον καμό σου χορό.

Ένα βιβλίο θάρρους, ένα μάθημα ζωής για την δύναμη που τελικά κρύβει μέσα του ο άνθρωπος. Η Κατίνα μας παίρνει από το χέρι και μας ταξιδεύει από τη Ραμώνα της Θεσσαλινίκς στις φτωχογειτονιές του Πειραιά.

Και στο τέλος της χτυπάμε παλαμάκια στο ζειμπέκικο της και ευχόμαστε να μάθαμε έστω λίγο από τον χορό της ώστε κάποια στιγμή να μας χτυπούν τα ίδια παλαμάκια. Γιατί… η Κατίνα είμαστε εμείς!

ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Η ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγάλωσε στις γειτονιές του Πειραιά. Για είκοσι πέντε χρόνια ασχολήθηκε με τα λογιστικά και για επτά χρόνια με το μάρκετινγκ. Από το 2011 είναι συνταξιούχος και τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται εθελοντικά με τα πολιστικά του Δήμου της Αγίας Βαρβάρας, δίνοντας την ευκαιρία στους δημότες της περιοχής να έρχονται σε επαφή με τους συγγραφείς και τα έργα τους. Το 2007 έγινε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει δύο παιδιά, τα οποία θεωρεί το μεγαλύτερο έργο της ζωής της. Η συγγραφή βιβλίων είναι η καλύτερη διέξοδος για το ανήσυχο πνεύμα της για το οποίο ελπίζει να παραμείνει για πάντα ανήσυχο. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματά της ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΖΩΗΣ, ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ, ΤΟ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΙΝΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΧΤΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ και ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΣΚΙΕΣ.

 

Σχόλια

σχόλια