Ορίζοντες Τέχνης

Κι είναι κι αυτοί, οι γέροι. Με ρυτίδες και καμπούρες, με τρεμάμενα ροζιασμένα χέρια, με μάτια που δεν βλέπουν, με δική τους μυρωδιά, με γεύση που δεν νιώθουν. Δεν ξέρω για εσάς…Αλλά εγώ πολλούς από αυτούς τους βρίσκω χαριτωμένους κι ενδιαφέροντες. Και πολλά μωράκια αδιάφορα και σπαστικά..Λίγοι είναι πραγματικά πρόθυμοι για αυτούς. Οι περισσότεροι ακόμα από αυτούς περιμένουν. Λες κι αυτοί δεν έχουν μερίδιο στη φροντίδα. Πάνε, πάλιωσαν, γέρασαν..Ποιος νοιάζεται; Αυτοί είανι «με το ‘να πόδι στον τάφο» «Θα γίνω κάπως έτσι»- σκεφτόμαστε- και τους αποφεύγουμε. Αυτοί όμως την κουβαλάνε τη ζωή. Αυτοί έχουν να σου πουν..πράγματα που αλλιώς δεν θα γνωρίσεις, κουβαλούν τη σοφία, την εμπειρία, τις ευθύνες των επιλογών τους, σωστών ή λανθασμένων. Είναι πρόθυμοι να κάνουν «τόπο στα νιάτα!», έχουν αποδεχτεί τη σήψη και την ανημπόρια τους. Τα δικά τους νιάτα ότι παρήλθαν ανεπιστρεπτί. Κι ότι ένα μόνο πράγμα πια απομένει. Για αυτούς όλα είναι πολύ δύσκολα.

Δεν χρειάζονται μόνο φάρμακα κι επισκέψεις σε γιατρούς ή ένα πιάτο φαγητό. Παρέα θέλουν, κουβεντούλα..πριν αφήσουν τον κόσμο αυτό να προλάβουν να διηγηθούν. Να πουν την ιστορία…να σε ορμηνέψουν.

Από τότε που γεννήθηκαν, το χωριό που μεγάλωσαν, πως οι γονείς τους δούλευαν στα χωράφια, πώς μοιράζονταν επτά αδέρφια ένα κομμάτι ψωμί, πώς τα τέσσερα από αυτά πέθαναν νωρίς από πυρετό, τύφο ή φυματίωση. Που ίσα ίσα έμαθαν γραφή κι ανάγνωση, που μεγάλωσαν με ζώα και τρωγόπιναν «αληθινά» φαγητά και ποτά. Που έζησαν πόλεμο. Που παντρεύονταν με προξενιά ή «κλέβονταν». Που οι συμμαθητές και οι φίλοι και οι συγγενείς, τους άφηναν μόνους, ένας –ένας..

Κι άλλα πολλά..

Να βρουν το χώρο τους θέλουν και τα αυτιά να τους ακούσουν, να έχουν ανθρώπους να μην είναι μονάχοι. Να μη νιώθουν βάρος..

Ας κάνουμε κι εμείς, τα αλαζονικά νιάτα, τόπο στα γηρατειά, λες και για εμάς ο χρόνος θα κάνει εξαίρεση. Αν φτάσω ποτέ να γεράσω βαθειά..θα θέλω πολύ να σας πω πώς πέρασα…

Αθηνά Ιωάννου

Μεγάλωσα στο Περιστέρι με She-ra, Μικρό σπίτι στο λιβάδι και Carousel (1o clue). Γράφω από παιδί γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς..Μέσα από τη γραφή εκφράζω τα πιο βαθειά μου συναισθήματα και ισορροπώ. Αγαπώ την ευαισθησία και το ρομαντισμό (ιχθύς γαρ-2ο clue) αλλά όχι τον αθεράπευτο. Δίνω σημασία-(σχεδόν) ψυχαναγκαστικά (3ο clue) στην αισθητική (βλ. φλιτζάνι ελληνικό καφέ με το πιατάκι ΤΟΥ με χαρτοπετσετούλα και δισκάκι) και απολαμβάνω φουλ. Μου αρέσει πάρα πολύ να τραγουδάω, να χορεύω, να παίζω (ΝΑΙ να παίζω), να ταξιδεύω και να κάνω φίλους και παρέα με αυτούς και μετά να τους γνωρίζω και μεταξύ τους (4ο clue). Κατάλληλη περίσταση για αυτό, τα πάρτυ γενεθλίων ή όχι τα οποία λατρεύω !! Σταματάω γιατί λέει «λίγα λόγια για εσάς» και ένα πράγμα που δεν είμαι είναι πολυλογού (γιατί τα γράφω, καταλάβατε ..-5ο clue)