ΠΕΖΟΣ ΛΟΓΟΣ 
Anna Xatzimixali Τους υπερόπτες να μην τους φοβάσαι
Περίεργα σκούρος ο ουρανός σήμερα. Επιθετικός από το πρώτο φως της ημέρας. Μουντός και απόμακρος λες και κάποιοι παρεκκλίνουν από τον σωστό δρόμο και κάποιος τους προειδοποιεί να επανέλθουν γρήγορα στην ορθή πορεία.
Η πόρτα του μυαλού τους εδώ και καιρό έχει κλειδώσει σε κάτι ανεξήγητο και μονότονο. Άρρωστο και συνάμα εμμονικό. Άνθρωποι παράξενα βαρετοί και προβλέψιμοι σε κάθε τους βήμα. Το μοναδικό τους όπλο η μιζέρια και η κακομοιριά. Ρίχνουν λάσπη σε όποιον τους πάει κόντρα, το μόνο που κάνουν είναι να κλαίγονται αποτελώντας προϊόν λύπησης οι απατεώνες και οι ρουφιάνοι.
Διαλαλούν όπου βρεθούν και όπου σταθούν ότι αδικήθηκαν, πως οι άνθρωποι που τους περιβάλλουν, τους απογοήτευσαν, γιατί δεν ανταποκρίθηκαν στις ορέξεις τους και τα συμφέροντά τους.
Θα πουν πως πισώπλατα μαχαιρώθηκαν την ώρα που ακόνιζαν τα σπαθιά τους. Θα χύσουν ένα δάκρυ, ότι τάχα πονούν και θα στοχοποιήσουν υποβαθμίζοντας κάθε ύπαρξη που δεν περιβάλλεται με το ίδιο το φωτοστέφανο τους.
Στη συνέχεια θα γίνουν δικαστές «αλάθητοι» και τυφλοί, ενώ θα προσπαθήσουν να σε ελέγξουν και να σε οδηγήσουν σαν το πρόβατο στη σφαγή. Μην τους φοβάσαι όλους αυτούς που τους θαμπώνουν τα φανταχτερά φωτοστέφανα, που δείχνουν ότι συγκινούνται με ψεύτικα δάκρυα, αυτούς που δεν μπορούν να διακρίνουν τι κρύβεται πίσω από μια μάσκα.
Αυτούς όλους τους τρώει η υπεροψία και το «εγώ» τους.
Τους άλλους να φοβάσαι τους δίκαιους, αυτούς που με δυο λόγια δεν διστάζουν να κάνουν σκόνη το εγώ σου, αυτούς που θα σου τρίψουν πικρές αλήθειες στα μούτρα, δεν θα μασήσουν τα λόγια τους, δεν θα σου χαϊδέψουν τα αυτιά.
Αυτούς που έχουν μάθει να επιβιώνουν σε όλες τις συνθήκες.
Αυτούς να φοβάσαι, αυτούς δεν μπορείς να τους αντιμετωπίσεις εύκολα, αν δεν είσαι στην ίδια κατηγορία.